الیاس در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:حضرت الیاس]] | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث الیاس است. الیاس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: الیاس در قرآن - الیاس در علوم قرآنی - الیاس در معارف مهدوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
حضرت الیاس (ع) یکی از پیامبران الهی است که نامش دو بار در قرآن کریم آمده است:
- ﴿وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَى وَعِيسَى وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ﴾[۱]
- ﴿ وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلا تَتَّقُونَ أَتَدْعُونَ بَعْلا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الأَوَّلِينَ فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ إِلاَّ عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الآخِرِينَ سَلامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴾[۲]
مفسران درباره این که الیاس (ع) که بود اختلاف‌نظر دارند؛ قتاده و ابن‌مسعود، الیاس را همان ادریس می‌دانند، ابن‌عباس گفته است الیاس نام خضر پیغمبر است و وهب او را همان ذوالکفل می‌داند.
از آیات قرآن استفاده می‌شود این پیامبر بر قومی بت‌پرست مبعوث و مانند سایر پیامبران تکذیب شد. درباره وی مطالب نامعقولی نقل شده که قرآن کریم نامی از آنها نبرده است. طبق پاره‌ای از روایات و تواریخ، الیاس همچون خضر از آب حیات نوشید و همیشه زنده و مُوَکَّل بر دریاها است؛ چنان‌که خضر مُوَکَّل بر خشکی است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس را (نیز)؛ آنان همه از شایستگان بودند» سوره انعام، آیه ۸۵.
- ↑ «و نیز الیاس از پیامبران بود. و (یاد کن) آنگاه را که به قوم خود گفت: آیا پرهیزگاری نمی‌ورزید؟ آیا (بت) بعل را (به پرستش) می‌خوانید و بهترین آفریدگاران را وا می‌نهید؟ خداوند را که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست؟ پس او را دروغگو انگاشتند از این رو آنان را (در دوزخ) حاضر می‌گردانند. مگر بندگان ناب خداوند را. و برای او در میان آیندگان، (نامی نیکو) بر جای نهادیم. و درود بر ال یاسین. ما بدین‌گونه به نیکوکاران پاداش می‌دهیم» سوره صافات، آیه ۱۲۳-۱۳۱.
- ↑ خزائلی، محمد، ۱۲۹۲-۱۳۵۳؛ اعلام القرآن، صفحه ۲۰۵؛ رسولی، هاشم، ۱۳۱۱؛ قصص قرآن، جلد۲، صفحه ۱۸۹؛ خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴؛ دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه ۲۸۳؛ قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷؛ قاموس قرآن، جلد۱، صفحه ۱۰۵؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۳، صفحه ۳۲۱.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۴۰.