بنی‌اود: تفاوت میان نسخه‌ها

۶٬۴۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۵: خط ۱۵:


[[پس از ظهور اسلام]] و انجام [[فتوحات اسلامی]]، جماعتی از [[مردم]] اود بن صعب بن سعد العشیره به [[عراق]] کوچ کردند و در مناطق آن، بخصوص [[کوفه]] ساکن شدند. [[جمعیت]] بسیار آنها در این [[شهر]] موجب شد تا محله ای که در کوفه به ایشان اختصاص یافته بود، به نام ایشان أود خوانده شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۷۷؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۴۹. نیز ر. ک. دینوری، الاخبار الطوال، ص۳۵۸.</ref> همچنین، با توجه به [[همراهی]] گسترده اودی‌ها در [[نبرد صفین]] با [[معاویه]]،<ref>ر. ک. مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۱۴۴.</ref> و نیز نسبت برخی از [[محدثین]]<ref>المزی، تهذیب الکمال، ج۲۸، ص۴۸۵؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۸، ص۴۱۳.</ref> به نظر می‌‌رسد جمعی از آنان در [[شام]] نیز ساکن شده باشند. برخی از آنان هم، از سوی امیرالمؤمنین علی{{ع}} از کوفه به شام [[تبعید]] شدند.<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۴؛ العجلی، معرفة الثقات، ج۱، ص۳۴۱.</ref> همچنین پس از فتح [[آذربایجان]]، جماعتی از مردم اود در برخی از نقاط این سرزمین سکنی گزیدند که منطقه "[[برزه]]" از آن جمله بود. [[برزه]] از آن [[طایفه]] اود بود و [[شهر]] آن به مردی از همین طایفه تعلق داشت. وی [[مردمان]] را در آنجا جمع کرد و قلعه‌ای در آن بنا نهاد. بعدها منبری نیز در آن برپا شد.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۲۳۲.</ref>
[[پس از ظهور اسلام]] و انجام [[فتوحات اسلامی]]، جماعتی از [[مردم]] اود بن صعب بن سعد العشیره به [[عراق]] کوچ کردند و در مناطق آن، بخصوص [[کوفه]] ساکن شدند. [[جمعیت]] بسیار آنها در این [[شهر]] موجب شد تا محله ای که در کوفه به ایشان اختصاص یافته بود، به نام ایشان أود خوانده شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۷۷؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۴۹. نیز ر. ک. دینوری، الاخبار الطوال، ص۳۵۸.</ref> همچنین، با توجه به [[همراهی]] گسترده اودی‌ها در [[نبرد صفین]] با [[معاویه]]،<ref>ر. ک. مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۱۴۴.</ref> و نیز نسبت برخی از [[محدثین]]<ref>المزی، تهذیب الکمال، ج۲۸، ص۴۸۵؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۸، ص۴۱۳.</ref> به نظر می‌‌رسد جمعی از آنان در [[شام]] نیز ساکن شده باشند. برخی از آنان هم، از سوی امیرالمؤمنین علی{{ع}} از کوفه به شام [[تبعید]] شدند.<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۴؛ العجلی، معرفة الثقات، ج۱، ص۳۴۱.</ref> همچنین پس از فتح [[آذربایجان]]، جماعتی از مردم اود در برخی از نقاط این سرزمین سکنی گزیدند که منطقه "[[برزه]]" از آن جمله بود. [[برزه]] از آن [[طایفه]] اود بود و [[شهر]] آن به مردی از همین طایفه تعلق داشت. وی [[مردمان]] را در آنجا جمع کرد و قلعه‌ای در آن بنا نهاد. بعدها منبری نیز در آن برپا شد.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۲۳۲.</ref>
==[[تاریخ]] [[جاهلی]] بنی اود==
از معروفترین [[رجال]] اودی و در عین حال از بزرگترین شعرای جاهلی این [[قوم]] باید از أَفْوَه اودی با نام اصلی صلاءة بن عمرو بن مالک بن حارث بن عمرو بن مالک اودی<ref>برخی از منابع هم او او با نام و نسب "صلاءة بن عمرو بن عوف بن بن منبه بن أود بن صعب " یاد کرده‌اند. (هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۲۴؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۱۱)</ref> یاد کرد. او را از معاصران [[عیسی مسیح]]{{ع}} و اولین [[شاعر]] [[عرب]] دانسته‌اند و [[شعر]] معروف را به او منسوب کرده‌اند:
{{عربی|أيها الساعي علي آثارنا نحن ممن لست من يسعي معه
نحن أوْد حين يصطفك القنا والعوالي بالعوالي مُشْرَعَه}}<ref>عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۱۳۴.</ref>
اما چونان سایر [[قبایل عرب]]، بیشترین بخش از [[اخبار]] بنی اود به جنگ‌های جاهلی این قوم با دیگر [[اقوام عرب]] اختصاص دارد. [[نبرد]] اود بن صعب بن [[سعد العشیره]] با [[قبیله ازد]] در "جبّ"<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۹۷.</ref> یا الجبابه<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۴۹.</ref> و نیز [[پیکار]] با [[بنی عامر]] از دیگر ایام جاهلی است که در برخی منابع بدان پرداخته شده است. نقل شده در این [[جنگ]]، - که گویا دلیل آن هم کشته شدن برخی از اودی‌ها توسط عامری‌ها برپا شده بود - بنی اود به [[فرماندهی]] افوه اودی [[اجتماع]] کردند تا به بنی عامر [[هجوم]] برند. لکن پیش از [[حمله]]، افوه سخت [[بیمار]] شد و فرماندهی جنگ به دست [[زید بن حارث اودی]] افتاد. زید بن حارث با سپاهش پیش رفت تا آنکه در "[[تضارع]]" به بنی عامر به [[ریاست]] عوف بن احوص بن جعفر بن کلاب مواجه شد. دو [[سپاه]] با دیدار هم کردند و بواسطه برخی آشنایی‌ها و علقه‌های پیشین، سخنانی بین دو طرف رد و بدل شد و علی‌رغم [[انکار]] کشتن اودی‌ها از سوی بنی عامر، بنی اود بر گرفتن [[انتقام]] تأکید ورزیدند. با تحریک [[برادر]] مقتول - که مردی از [[بنی کعب بن اود]] بود - کار به [[جنگ]] کشید و دو طرف وارد نبردی شدند که پیروزش بنی اود بودند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۲، ص۳۹۰.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>
==[[اسلام]] بنی اود==
از [[تاریخ]] دقیق [[پذیرش اسلام]] بنی اود اطلاعی در دست نیست؛ [[وفد]] مستقلی هم از سوی آنها در منابع و کتب متقدمین به ثبت نرسیده است. با این حال، به نظر می‌‌رسد اسلام آنها نیز همچون دیگر [[مردمان]] [[قبایل]] [[سعد العشیره]] و [[مذحج]] بین سال‌های نهم تا [[دهم هجری]] و در پی ارسال [[سرایا]] از سوی [[نبی اکرم]]{{صل}} و [[وفود]] [[قبایل مذحجی]] به [[مدینه]] اتفاق افتاده باشد. پس از سرایای [[حضرت علی]]{{ع}} در [[یمن]] در سال‌های نهم<ref>شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۱۵۸-۱۶۱.</ref> و دهم هجری،<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۷۹. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۲۸-۱۲۹.</ref> هیئات متعددی از [[بنی سعد العشیره]] خود را به مدینه رساندند و به [[رسول خدا]]{{صل}} اظهار [[وفاداری]] کردند. این وفود که از [[سال نهم هجری]] آغاز و تا [[سال دهم هجری]] ادامه یافت، پس از وفد [[مردم]] صداء، نخستین وفود قبایل مذحجی دانسته شده‌اند که به مدینه انجام گرفته است.<ref>الموسوعة العربیه، مقاله مذحج.</ref> نقل است در وفدی که از سوی [[جعفی‌ها]] به [[ریاست]] دو نفر از بزرگان شان به نام‌های «[[قیس بن سَلَمة بن شراحیل]]» و «[[سلمةبن یزید بن مشجعه]]» به مدینه انجام گرفت، رسول خدا{{صل}} پس از فرا خواندن آنان به [[یکتاپرستی]] و [[ابلاغ]] [[تکالیف]] [[ایمانی]]، دستور دادند تا نوشته‌ای را برای [[قیس بن سلمة بن شراحیل]] مکتوب کردند که بر اساس آن قیس به عنوان [[نماینده]] ایشان بر قبایل «مُرّان» و «حَریم» و «کُلاب» و وابستگان آنان گماشته شده بود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۴۶؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۳۱۴.</ref> [[ابن سعد]] در ادامه، [[کلاب]] را [[قبیله]] ای متشکل از خاندان‌های بزرگ اود، [[زبید]]، جزء بن سعد العشیره، زید [[الله]] بن سعد العشیره، [[عائذ الله بن سعد العشیره]] و بنی صلاءه از [[بنی حارث بن کعب]] عنوان کرده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۴۶؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۳۱۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۶٬۰۸۹

ویرایش