امنیت آبرو: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== امنیت آبرو از نگاه [[آیات قرآن]] == | == امنیت آبرو از نگاه [[آیات قرآن]] == | ||
از نظر قرآن آبروی افراد محترم است و از اموری چون [[مسخره کردن]] دیگران: {{متن قرآن|لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ}}<ref>«هیچ گروهی گروه دیگر را به ریشخند نگیرد» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref> و عیبجویی از هم: {{متن قرآن|وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ}}<ref>«از یکدیگر عیبجویی مکنید» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref> و خواندن دیگران با نام‌های [[زشت]]: {{متن قرآن|وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ}}<ref>«(همدیگر را) با لقب‌های ناپسند مخوانید!» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref> و [[گمان]] بد درباره [[مردم]]: {{متن قرآن|اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ}}<ref>«از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است» سوره حجرات، آیه ۱۲.</ref> و [[تجسس]] در عیب‌های افراد و [[غیبت]] آنان: {{متن قرآن|وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا}}<ref>سوره حجرات، آیه ۱۲.</ref> [[نهی]] شده است. در آیاتی نیز به [[امنیت]] حریم [[خانوادگی]] اشاره شده و به افراد بالغ [[فرمان]] داده شده برای وارد شدن به حریم خصوصی دیگران از آنان اجازه بگیرند | از نظر قرآن آبروی افراد محترم است و از اموری چون [[مسخره کردن]] دیگران: {{متن قرآن|لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ}}<ref>«هیچ گروهی گروه دیگر را به ریشخند نگیرد» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref> و عیبجویی از هم: {{متن قرآن|وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ}}<ref>«از یکدیگر عیبجویی مکنید» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref> و خواندن دیگران با نام‌های [[زشت]]: {{متن قرآن|وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ}}<ref>«(همدیگر را) با لقب‌های ناپسند مخوانید!» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref> و [[گمان]] بد درباره [[مردم]]: {{متن قرآن|اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ}}<ref>«از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است» سوره حجرات، آیه ۱۲.</ref> و [[تجسس]] در عیب‌های افراد و [[غیبت]] آنان: {{متن قرآن|وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا}}<ref>سوره حجرات، آیه ۱۲.</ref> [[نهی]] شده است. در آیاتی نیز به [[امنیت]] حریم [[خانوادگی]] اشاره شده و به افراد بالغ [[فرمان]] داده شده برای وارد شدن به حریم خصوصی دیگران از آنان اجازه بگیرند<ref>{{متن قرآن|وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ}}، «و چون کودکانتان به بلوغ رسیدند باید (هنگام ورود) اجازه بگیرند مانند کسانی که پیش از آنان اجازه می‌گرفتند، بدین گونه خداوند آیات خود را برای شما روشن می‌دارد و خداوند دانایی فرزانه است» سوره نور، آیه ۵۹.</ref> و از نگاه‌های [[آلوده]] بپرهیزند<ref>{{متن قرآن|قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ}}، «به مردان مؤمن بگو دیدگان (از نگاه حرام) فرو دارند و پاکدامنی ورزند، این برای آنان پاک‌تر است، بی‌گمان خداوند از آنچه می‌کنند آگاه است» سوره نور، آیه ۳۰ و سوره نور، آیه ۳۱.</ref>.<ref>[[حسن بستان|بستان، حسن]]، [[امنیت - بستان (مقاله)|مقاله «امنیت»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۴]].</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۵
مقدمه
اگر امنیت جانی نقش مهمی در ایجاد تحقق بسترهای سعادت دارد، بی‌گمان بخش دوم آن را امنیت شخصیتی تشکیل می‌‌دهد. انسان برای رسیدن به آرامش، افزون بر امنیت جانی نیازمند امنیت شخصیتی است. حفظ آبروی مردم از مهمترین حوزه‌هایی است که امنیت در آن معنا و مفهوم پیدا می‌‌کند. بدون حضور این بخش عمده نمی‌توان از وجود امنیت سخن گفت و مدعی حضور آن در جامعه‌ای بود. قرآن برای تأمین این بخش نیز دستورهای سخت و شدید همراه با راهکارهایی برای تأمین و حفظ آن داده است که از آن جمله حفظ آبروی افراد محترم و جرم شماری تمسخر و غیبت و تهمت است[۱].[۲]
امنیت آبرو از نگاه آیات قرآن
از نظر قرآن آبروی افراد محترم است و از اموری چون مسخره کردن دیگران: ﴿لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ﴾[۳] و عیبجویی از هم: ﴿وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ﴾[۴] و خواندن دیگران با نام‌های زشت: ﴿وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ﴾[۵] و گمان بد درباره مردم: ﴿اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ﴾[۶] و تجسس در عیب‌های افراد و غیبت آنان: ﴿وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا﴾[۷] نهی شده است. در آیاتی نیز به امنیت حریم خانوادگی اشاره شده و به افراد بالغ فرمان داده شده برای وارد شدن به حریم خصوصی دیگران از آنان اجازه بگیرند[۸] و از نگاه‌های آلوده بپرهیزند[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ سوره حجرات، آیات ۱۱ و ۱۲.
- ↑ منصوری، خلیل، نقش امنیت در نهضت حسینی.
- ↑ «هیچ گروهی گروه دیگر را به ریشخند نگیرد» سوره حجرات، آیه ۱۱.
- ↑ «از یکدیگر عیبجویی مکنید» سوره حجرات، آیه ۱۱.
- ↑ «(همدیگر را) با لقب‌های ناپسند مخوانید!» سوره حجرات، آیه ۱۱.
- ↑ «از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است» سوره حجرات، آیه ۱۲.
- ↑ سوره حجرات، آیه ۱۲.
- ↑ ﴿وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ﴾، «و چون کودکانتان به بلوغ رسیدند باید (هنگام ورود) اجازه بگیرند مانند کسانی که پیش از آنان اجازه می‌گرفتند، بدین گونه خداوند آیات خود را برای شما روشن می‌دارد و خداوند دانایی فرزانه است» سوره نور، آیه ۵۹.
- ↑ ﴿قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ﴾، «به مردان مؤمن بگو دیدگان (از نگاه حرام) فرو دارند و پاکدامنی ورزند، این برای آنان پاک‌تر است، بی‌گمان خداوند از آنچه می‌کنند آگاه است» سوره نور، آیه ۳۰ و سوره نور، آیه ۳۱.
- ↑ بستان، حسن، مقاله «امنیت»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۴.