آواره در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'همان گونه' به 'همان‌گونه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = آواره | | موضوع مرتبط = آواره | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = آواره | ||
| مداخل مرتبط = [[آواره در قرآن | | مداخل مرتبط = [[آواره در قرآن]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
یکی از روش‌های [[مخالفان]] [[پیامبر]]، تهدید به [[تبعید]] و اخراج و آوارگی برای دست برداشتن از [[هدف]] [[رسالت]] و انجام کارهایی ضد [[الهی]] آنان است. این نکته از [[آیات]] فراوانی استفاده می‌شود: | |||
#{{متن قرآن|وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا * سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا}}<ref>«و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند * بنا بر سنتی (انجام یافته) با پیامبران ما که پیش از تو فرستادیم و در سنّت ما هیچ دگرگونی نمی‌یابی» سوره اسراء، آیه ۷۶-۷۷.</ref>. | #{{متن قرآن|وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا * سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا}}<ref>«و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند * بنا بر سنتی (انجام یافته) با پیامبران ما که پیش از تو فرستادیم و در سنّت ما هیچ دگرگونی نمی‌یابی» سوره اسراء، آیه ۷۶-۷۷.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>. | #{{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
#{{متن قرآن|أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ}}<ref>«چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و به بیرون راندن پیامبر دل نهادند و نخست بار پیکار با شما را آغاز کردند جنگ نمی‌کنید؟» سوره توبه، آیه ۱۳.</ref>. | #{{متن قرآن|أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ}}<ref>«چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و به بیرون راندن پیامبر دل نهادند و نخست بار پیکار با شما را آغاز کردند جنگ نمی‌کنید؟» سوره توبه، آیه ۱۳.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.</ref>. | #{{متن قرآن|يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.</ref>. | ||
== نکات == | == نکات == | ||
# [[خداوند]] [[کیفر]] آواره کنندگان [[پیامبران]] را گرفتار شدن به [[عذاب الهی]] و نابودی ذکر فرموده، و مهم این که [[خداوند]]، این [[قانون]] و [[سنت]] را خود اعلام نموده، تا کسانی که مرتکب چنین اعمالی می‌شوند و [[پیامبران]] را که برای [[اصلاح جامعه]] آمده‌اند از [[شهر]] و دیارشان بیرون می‌کنند، خود آنها هم مدت زیادی در آن [[شهر]] نمی‌مانند؛ و نتیجه فسادشان گریبان آنها را خواهد گرفت، و مجبور به ترک آن [[شهر]] و یا نابودی جسمی خواهند شد. {{متن قرآن|وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا}}<ref>«و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند» سوره اسراء، آیه ۷۶.</ref>. | # [[خداوند]] [[کیفر]] آواره کنندگان [[پیامبران]] را گرفتار شدن به [[عذاب الهی]] و نابودی ذکر فرموده، و مهم این که [[خداوند]]، این [[قانون]] و [[سنت]] را خود اعلام نموده، تا کسانی که مرتکب چنین اعمالی می‌شوند و [[پیامبران]] را که برای [[اصلاح جامعه]] آمده‌اند از [[شهر]] و دیارشان بیرون می‌کنند، خود آنها هم مدت زیادی در آن [[شهر]] نمی‌مانند؛ و نتیجه فسادشان گریبان آنها را خواهد گرفت، و مجبور به ترک آن [[شهر]] و یا نابودی جسمی خواهند شد. {{متن قرآن|وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا}}<ref>«و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند» سوره اسراء، آیه ۷۶.</ref>. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۳: | ||
# [[یاری]] [[خداوند]] و امدادهای او به هنگام اخراج [[پیامبر]] از [[مکه]] و خطاب به [[مردم مدینه]] که اگر شما او را [[یاری]] نکنید. [[خدا]] او را [[یاری]] خواهد کرد، همان‌گونه که به هنگام اخراج از [[مکه]] [[یاری]] نمود و [[دشمنان]] نتوانستند به او دسترسی پیدا کنند {{متن قرآن|إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا}}<ref>«اگر او را یاری ندهید بی‌گمان خداوند یاریش کرده است هنگامی که کافران او را که یکی از دو نفر بود (از مکّه) بیرون راندند» سوره توبه، آیه ۴۰.</ref>. | # [[یاری]] [[خداوند]] و امدادهای او به هنگام اخراج [[پیامبر]] از [[مکه]] و خطاب به [[مردم مدینه]] که اگر شما او را [[یاری]] نکنید. [[خدا]] او را [[یاری]] خواهد کرد، همان‌گونه که به هنگام اخراج از [[مکه]] [[یاری]] نمود و [[دشمنان]] نتوانستند به او دسترسی پیدا کنند {{متن قرآن|إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا}}<ref>«اگر او را یاری ندهید بی‌گمان خداوند یاریش کرده است هنگامی که کافران او را که یکی از دو نفر بود (از مکّه) بیرون راندند» سوره توبه، آیه ۴۰.</ref>. | ||
# [[مشروعیت]] و مجاز بودن [[مؤمنان]] در بیرون راندن [[متجاوزان]] از [[حریم]] خودشان و این که آنان در استفاده از منازل و [[جایگاه]] سکونتشان [[حقوقی]] دارند و چون مورد [[تجاوز]] قرارگرفته‌اند، به [[اقدام]] مجاز هستند و انگیزه برای [[جنگ]] با آنان وجود دارد {{متن قرآن|أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ}}<ref>«چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و به بیرون راندن پیامبر دل نهادند و نخست بار پیکار با شما را آغاز کردند جنگ نمی‌کنید؟» سوره توبه، آیه ۱۳.</ref>. | # [[مشروعیت]] و مجاز بودن [[مؤمنان]] در بیرون راندن [[متجاوزان]] از [[حریم]] خودشان و این که آنان در استفاده از منازل و [[جایگاه]] سکونتشان [[حقوقی]] دارند و چون مورد [[تجاوز]] قرارگرفته‌اند، به [[اقدام]] مجاز هستند و انگیزه برای [[جنگ]] با آنان وجود دارد {{متن قرآن|أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ}}<ref>«چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و به بیرون راندن پیامبر دل نهادند و نخست بار پیکار با شما را آغاز کردند جنگ نمی‌کنید؟» سوره توبه، آیه ۱۳.</ref>. | ||
# تصمیم [[منافقان]] [[مدینه]] مبنی برآواره ساختن [[پیامبر]] و [[مسلمانان]] و اینکه آنان نمی‌دانند که [[قادر]] به چنین کاری نیستند، به [[دلیل]] پایگاه مستحکم [[اجتماعی]] که [[دین اسلام]] و [[پیامبر]] در [[مدینه]] پیدا نموده است. {{متن قرآن|يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، | # تصمیم [[منافقان]] [[مدینه]] مبنی برآواره ساختن [[پیامبر]] و [[مسلمانان]] و اینکه آنان نمی‌دانند که [[قادر]] به چنین کاری نیستند، به [[دلیل]] پایگاه مستحکم [[اجتماعی]] که [[دین اسلام]] و [[پیامبر]] در [[مدینه]] پیدا نموده است. {{متن قرآن|يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱]]، ص ۴۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات قرآنی]] | |||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آواره است. آواره از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آواره در قرآن - پرسش مرتبط نداردمقدمه
یکی از روش‌های مخالفان پیامبر، تهدید به تبعید و اخراج و آوارگی برای دست برداشتن از هدف رسالت و انجام کارهایی ضد الهی آنان است. این نکته از آیات فراوانی استفاده می‌شود:
وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا * سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا
[۱].- وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ[۲].
- وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ[۳].
- وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ[۴].
- إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ[۵]
- أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ[۶].
- يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ[۷].
نکات
- خداوند کیفر آواره کنندگان پیامبران را گرفتار شدن به عذاب الهی و نابودی ذکر فرموده، و مهم این که خداوند، این قانون و سنت را خود اعلام نموده، تا کسانی که مرتکب چنین اعمالی می‌شوند و پیامبران را که برای اصلاح جامعه آمده‌اند از شهر و دیارشان بیرون می‌کنند، خود آنها هم مدت زیادی در آن شهر نمی‌مانند؛ و نتیجه فسادشان گریبان آنها را خواهد گرفت، و مجبور به ترک آن شهر و یا نابودی جسمی خواهند شد. وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا[۸].
- توطئه و مکر مشرکان برای آواره کردن پیامبر و یا کشتن او مطرح شده، و این که خداوند در مقابل مکر و نقشه آنان تدبیر می‌کند و او از بهترین تدبیر کنندگان است. وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ[۹].
- دلیل اخراج پیامبر و مؤمنین را از سرزمین خودشان ایمان به خداوند و بودن در سنگر توحید ذکر می‌کند و اینکه آنها جرمی مرتکب نشده‌اند تامستحق چنین مجازاتی باشند، بلکه چون به خدای واحد ایمان آورده‌اند، از شهرهاشان آواره کردند. وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ[۱۰].
- خداوند به پیامبر دلداری می‌دهد، که از آواره شدن توسط مشرکان نگران نباشد که قوی‌تر از مشرکین مکه را خداوند قبلا هلاک نموده به دلیل آواره نمودن پیامبران پیشین و ایستادنشان مقابل توحید وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ[۱۱].
- یاری خداوند و امدادهای او به هنگام اخراج پیامبر از مکه و خطاب به مردم مدینه که اگر شما او را یاری نکنید. خدا او را یاری خواهد کرد، همان‌گونه که به هنگام اخراج از مکه یاری نمود و دشمنان نتوانستند به او دسترسی پیدا کنند إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا[۱۲].
- مشروعیت و مجاز بودن مؤمنان در بیرون راندن متجاوزان از حریم خودشان و این که آنان در استفاده از منازل و جایگاه سکونتشان حقوقی دارند و چون مورد تجاوز قرارگرفته‌اند، به اقدام مجاز هستند و انگیزه برای جنگ با آنان وجود دارد أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ[۱۳].
- تصمیم منافقان مدینه مبنی برآواره ساختن پیامبر و مسلمانان و اینکه آنان نمی‌دانند که قادر به چنین کاری نیستند، به دلیل پایگاه مستحکم اجتماعی که دین اسلام و پیامبر در مدینه پیدا نموده است. يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ[۱۴].[۱۵]
منابع
پانویس
- ↑ «و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند * بنا بر سنتی (انجام یافته) با پیامبران ما که پیش از تو فرستادیم و در سنّت ما هیچ دگرگونی نمی‌یابی» سوره اسراء، آیه ۷۶-۷۷.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.
- ↑ «در حالی که آنان به آنچه از سوی حق برای شما آمده است کفر ورزیده‌اند؛ پیامبر و شما را (از شهر خود) بیرون می‌کنند» سوره ممتحنه، آیه ۱.
- ↑ «و چه بسیار (مردم) شهرهایی بودند توانمندتر از (مردم) شهری که تو را (از آن) بیرون کرد (ند)، ما آنها را نابود کردیم و یاوری نداشتند» سوره محمد، آیه ۱۳.
- ↑ «اگر او را یاری ندهید بی‌گمان خداوند یاریش کرده است هنگامی که کافران او را که یکی از دو نفر بود (از مکّه) بیرون راندند، آنگاه که آن دو در غار بودند» سوره توبه، آیه ۴۰.
- ↑ «چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و به بیرون راندن پیامبر دل نهادند و نخست بار پیکار با شما را آغاز کردند جنگ نمی‌کنید؟» سوره توبه، آیه ۱۳.
- ↑ «می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.
- ↑ «و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند» سوره اسراء، آیه ۷۶.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.
- ↑ «در حالی که آنان به آنچه از سوی حق برای شما آمده است کفر ورزیده‌اند؛ پیامبر و شما را (از شهر خود) بیرون می‌کنند» سوره ممتحنه، آیه ۱.
- ↑ «و چه بسیار (مردم) شهرهایی بودند توانمندتر از (مردم) شهری که تو را (از آن) بیرون کرد (ند)، ما آنها را نابود کردیم و یاوری نداشتند» سوره محمد، آیه ۱۳.
- ↑ «اگر او را یاری ندهید بی‌گمان خداوند یاریش کرده است هنگامی که کافران او را که یکی از دو نفر بود (از مکّه) بیرون راندند» سوره توبه، آیه ۴۰.
- ↑ «چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و به بیرون راندن پیامبر دل نهادند و نخست بار پیکار با شما را آغاز کردند جنگ نمی‌کنید؟» سوره توبه، آیه ۱۳.
- ↑ «می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱، ص ۴۹.