مقام مستقرین به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۱۰ ژانویه
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۴: خط ۱۴:
آیت‌الله '''[[سید علی حسینی میلانی]]''' در کتاب ''«[[با پیشوایان هدایتگر (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
آیت‌الله '''[[سید علی حسینی میلانی]]''' در کتاب ''«[[با پیشوایان هدایتگر (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]»'' در این‌باره گفته‌ است:


«{{متن حدیث|وَالْمُسْتَقِرّینَ فی اَمْرِ اللّهِ}}<ref>و (سلام بر) استواران در امر خدا.</ref> [[ائمه]]{{عم}} استواران در [[امر خدا]] هستند. واژه مستقر از استقرار و به معنای قرار گرفتن، آرام شدن و در یک جا ثابت ماندن است. انصافاً راغب [[اصفهانی]] در این مورد معنای [[زیبایی]] دارد. وی در واژه "قرّ" می‌نویسد: {{عربی|قرّ فی مکان إذا ثبت ثبوتاً جامداً}}<ref>المفردات فی غریب القرآن: ۳۹۷.</ref> یعنی به گونه‌ای در آن مکان قرار دارد که از آنجا به جای دیگری منتقل نمی‌شود. واژه "جامد"، فقط خودش است و مانند مشتق نیست که [[تغییر]] بپذیرد و از هیئتی به هیئت دیگر درآید. استقرار [[انسان]] نیز چنین است که در جایی بماند و در آنجا قرار گیرد. از این رو، در [[قرآن مجید]] از [[آخرت]] به "دار القرار" تعبیر شده؛ چون [[اهل بهشت]] هرگز از [[بهشت]] خارج نمی‌شوند و همچنین [[اهل دوزخ]] که از [[دوزخ]] به "بئس القرار" تعبیر شده است. [[خداوند متعال]] درباره [[جهان آخرت]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ}}<ref>«(مؤمن از قوم فرعون گفت:) ای قوم من! این زندگی دنیا فقط کالای زودگذر است و به راستی که جهان آخرت سرای پایدار است» سوره غافر: آیه ۳۹..</ref> و درباره دوزخ می‌فرماید: {{متن قرآن|جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ}}<ref>«دوزخی که در آتش آن وارد می شوند و چه بدجایگاهی است» سوره ابراهیم: آیه ۲۹.</ref> پس چیز مستقر در مقابل چیز متحرّکی است که قرار ندارد. از این روست که [[ایمان]] دو نوع است:
«{{متن حدیث|وَالْمُسْتَقِرّینَ فی اَمْرِ اللّهِ}}<ref>و (سلام بر) استواران در امر خدا.</ref> [[ائمه]]{{عم}} استواران در [[امر خدا]] هستند. واژه مستقر از استقرار و به معنای قرار گرفتن، آرام شدن و در یک جا ثابت ماندن است. انصافاً [[راغب اصفهانی]] در این مورد معنای [[زیبایی]] دارد. وی در واژه "قرّ" می‌نویسد: {{عربی|قرّ فی مکان إذا ثبت ثبوتاً جامداً}}<ref>المفردات فی غریب القرآن: ۳۹۷.</ref> یعنی به گونه‌ای در آن مکان قرار دارد که از آنجا به جای دیگری منتقل نمی‌شود. واژه "جامد"، فقط خودش است و مانند مشتق نیست که [[تغییر]] بپذیرد و از هیئتی به هیئت دیگر درآید. استقرار [[انسان]] نیز چنین است که در جایی بماند و در آنجا قرار گیرد. از این رو، در [[قرآن مجید]] از [[آخرت]] به "دار القرار" تعبیر شده؛ چون [[اهل بهشت]] هرگز از [[بهشت]] خارج نمی‌شوند و همچنین [[اهل دوزخ]] که از [[دوزخ]] به "بئس القرار" تعبیر شده است. [[خداوند متعال]] درباره [[جهان آخرت]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ}}<ref>«(مؤمن از قوم فرعون گفت:) ای قوم من! این زندگی دنیا فقط کالای زودگذر است و به راستی که جهان آخرت سرای پایدار است» سوره غافر: آیه ۳۹..</ref> و درباره دوزخ می‌فرماید: {{متن قرآن|جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ}}<ref>«دوزخی که در آتش آن وارد می شوند و چه بدجایگاهی است» سوره ابراهیم: آیه ۲۹.</ref> پس چیز مستقر در مقابل چیز متحرّکی است که قرار ندارد. از این روست که [[ایمان]] دو نوع است:
# [[ایمان ثابت]] که در قرآن مجید آمده است: {{متن قرآن|يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ}}<ref>«خداوند کسانی را که به سبب گفتار و اعتقاد راستین ایمان آورده‌اند در زندگی دنیا و جهان آخرت ثابت قدم می‌دارد» همان: آیه ۲۷.</ref>
# [[ایمان ثابت]] که در قرآن مجید آمده است: {{متن قرآن|يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ}}<ref>«خداوند کسانی را که به سبب گفتار و اعتقاد راستین ایمان آورده‌اند در زندگی دنیا و جهان آخرت ثابت قدم می‌دارد» همان: آیه ۲۷.</ref>
# [[ایمان]] غیر ثابت که در [[روایات]] از آن به "مستودع" ([[ودیعه]] گذاشته شده) تعبیر شده است. در روایتی فرمودند: "کسانی هستند که صبح می‌کنند در حالی که [[مؤمن]] هستند و در شب هنگام از [[ایمان]] خارج می‌شوند"<ref>ر.ک: الغیبه، نعمانی: ۲۱۴، مسند احمد بن حنبل: ۳ / ۴۵۳، صحیح مسلم: ۱ / ۷۶.</ref>.
# [[ایمان]] غیر ثابت که در [[روایات]] از آن به "مستودع" ([[ودیعه]] گذاشته شده) تعبیر شده است. در روایتی فرمودند: "کسانی هستند که صبح می‌کنند در حالی که [[مؤمن]] هستند و در شب هنگام از [[ایمان]] خارج می‌شوند"<ref>ر.ک: الغیبه، نعمانی: ۲۱۴، مسند احمد بن حنبل: ۳ / ۴۵۳، صحیح مسلم: ۱ / ۷۶.</ref>.
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش