محل غیبت امام مهدی کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۶: خط ۱۶:


== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:151949.jpg||بندانگشتی|right|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]]
::::::آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«محل غیبت او ابتدا [[سرداب مقدس]] است که از آن‌جا غیبت فرمود، ولی چنان‌که [[شیخ طوسی]] فرموده است: سرداب مقدس محل ابتداء غیبت بوده نه این‌که هم‌اکنون در آن سرداب به سر می‌برد که عامه عمیاء ایراد کرده‌اند که چگونه می‌شود با این طول مدت در سرداب زندگی می‌کند و اکل و شرب او از کجا است؟! ما هرگز چنین اعتقادی نداریم، این اعتقاد را به ما بسته‌اند و سپس ایراد کرده‌اند.
::::::با این‌که بر فرض که چنین عقیده نیز داشته باشیم، باز هم مانعی ندارد. زیراکه ایشان معتقدند که دجال در مغازه یا در چاهی محبوس است و دست و پای او بسته است، مع ذلک خداوند، او را کفایت می‌کند، پس چه مانعی دارد که ولی خود را هم در سرداب کفالت کند؟ به‌هرحال مکان آن حضرت در زمان غیبت صغری در مدینه بوده، در کوه رضوی. در ابتدا خواص از دوستان از مکان او مطلع بودند، سپس احدی بر وی اطلاع نیافت.
::::::[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: "قائم ما را دو غیبت است یکی کوتاه و دیگری دراز؛ در اول خاصه شیعه او به مکان او عالمند و در دوم خاصه موالیان او هم نمی‌دانند"<ref>اصول کافی، ج ۱، ۳۸۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۵۵، ح ۱۰.</ref>
::::::و نیز روزی نظری به کوه رضوی افکند و فرمود: "برای صاحب این امر در این کوه دو غیبت است، یکی درازتر از دیگری"<ref>معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ۳۶۶، ح ۹۱۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۱۳، ح ۷.</ref>.
::::::پس معلوم می‌شود که در [[غیبت صغری]] و کبری هر دو مکان آن حضرت کوه رضوی است.
::::::و در حدیث دیگر از [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|""نعم المنزل طیبة""}} نیکو منزلی است طیبه یعنی مدینه<ref>اصول کافی، ج ۱، ۳۸۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۵۷، ح ۲۰.</ref>.
::::::و از جای دیگر نیز استفاده می‌شود که در اطراف [[مکه]] نیز منزل دارد، بالاخره در حوالی مکه و [[مدینه]] به سر می‌برد و از مواضع دیگر نیز استفاده می‌شود که او در هر کجا هست محل او هم مانند خود او از انظار مستور است و این هم بعدی ندارد که در کوه‌های مکه و مدینه منزل داشته باشد، اما کسی او را و مکان او را نبیند. چنان‌که عامه می‌گویند: بهشت شداد از انظار مخفی است»<ref>[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۸۳.</ref>.
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}}
[[پرونده:151828.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
[[پرونده:151828.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«سرداب، به طبقه زیرین ساختمان اطلاق می‌شود که در مناطق گرمسیری برای حفاظت از گرمای شدید، زیر ساختمان ساخته می‌شود. این شیوه ساختمان سازی در بسیاری از مناطق عراق، ازجمله شهر [[سامرا]]ء که دارای آب و هوای گرم و خشک می‌باشد، مرسوم است. خانه [[امام مهدی]] {{ع}} در شهر سامراء نیز دارای چنین سردابی بود. این خانه که ملک [[امام هادی]] {{ع}} بود، پس از شهادت آن حضرت در اختیار [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} قرار گرفت. براساس شواهد تاریخی، و لادت با سعادت خاتم الاوصیاء و منجی عالم بشریت، [[حضرت مهدی]] {{ع}} در این منزل رخ داد. آن بزرگوار، به علت شرایط حاکم بر زمان و وجود خلفای جور، مخفیانه به دنیا آمد و پس از شهادت پدر گرامی‌اش، غیبت او از آن خانه آغاز شد. با توجه به حضور و عبادت سه امام بزرگوار شیعه در این خانه، و اقامت ایشان در سرداب برای مدتی، این خانه و سرداب آن، نزد شیعه مکانی مقدس شمرده می‌شود.  
::::::«سرداب، به طبقه زیرین ساختمان اطلاق می‌شود که در مناطق گرمسیری برای حفاظت از گرمای شدید، زیر ساختمان ساخته می‌شود. این شیوه ساختمان سازی در بسیاری از مناطق عراق، ازجمله شهر [[سامرا]]ء که دارای آب و هوای گرم و خشک می‌باشد، مرسوم است. خانه [[امام مهدی]] {{ع}} در شهر سامراء نیز دارای چنین سردابی بود. این خانه که ملک [[امام هادی]] {{ع}} بود، پس از شهادت آن حضرت در اختیار [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} قرار گرفت. براساس شواهد تاریخی، و لادت با سعادت خاتم الاوصیاء و منجی عالم بشریت، [[حضرت مهدی]] {{ع}} در این منزل رخ داد. آن بزرگوار، به علت شرایط حاکم بر زمان و وجود خلفای جور، مخفیانه به دنیا آمد و پس از شهادت پدر گرامی‌اش، غیبت او از آن خانه آغاز شد. با توجه به حضور و عبادت سه امام بزرگوار شیعه در این خانه، و اقامت ایشان در سرداب برای مدتی، این خانه و سرداب آن، نزد شیعه مکانی مقدس شمرده می‌شود.  
::::::گفتنی است به علت تولد و زندگی مخفیانه [[امام زمان]] {{ع}} در زمان حیات پدر، و همچنین آغاز غیبت با شهادت پدر و به امامت رسیدن ایشان، اظهارنظر درباره محل شروع غیبت مشکل است؛ چراکه اساساً غیبتْ یک امر دفعی نبوده تا از مکان آن سؤال شود، بلکه غیبت امری تدریجی بود که در طول سال‌ها به اوج خود رسید و به غیبت تامه منجر شد. به علاوه که این امر مسئله ای فرعی است. مهم این است که ما یقین داریم حضرت در طول دوران غیبت میان مردم است و در مجامع شرکت می‌کند، نه این که امام تا زمان ظهور در سرداب مخفی شده است<ref>آفتاب مهر، جمعی از محققین مرکز تخصصی مهدویت، ص ۱۷۵ - ۱۷۶</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۲۰۲.</ref>.
::::::گفتنی است به علت تولد و زندگی مخفیانه [[امام زمان]] {{ع}} در زمان حیات پدر، و همچنین آغاز غیبت با شهادت پدر و به امامت رسیدن ایشان، اظهارنظر درباره محل شروع غیبت مشکل است؛ چراکه اساساً غیبتْ یک امر دفعی نبوده تا از مکان آن سؤال شود، بلکه غیبت امری تدریجی بود که در طول سال‌ها به اوج خود رسید و به غیبت تامه منجر شد. به علاوه که این امر مسئله ای فرعی است. مهم این است که ما یقین داریم حضرت در طول دوران غیبت میان مردم است و در مجامع شرکت می‌کند، نه این که امام تا زمان ظهور در سرداب مخفی شده است<ref>آفتاب مهر، جمعی از محققین مرکز تخصصی مهدویت، ص ۱۷۵ - ۱۷۶</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۲۰۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


==پرسش‌های وابسته==
==پرسش‌های وابسته==

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۹

الگو:پرسش غیرنهایی

محل غیبت امام مهدی کجاست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

محل غیبت امام مهدی کجاست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد جواد خراسانی
آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:
«محل غیبت او ابتدا سرداب مقدس است که از آن‌جا غیبت فرمود، ولی چنان‌که شیخ طوسی فرموده است: سرداب مقدس محل ابتداء غیبت بوده نه این‌که هم‌اکنون در آن سرداب به سر می‌برد که عامه عمیاء ایراد کرده‌اند که چگونه می‌شود با این طول مدت در سرداب زندگی می‌کند و اکل و شرب او از کجا است؟! ما هرگز چنین اعتقادی نداریم، این اعتقاد را به ما بسته‌اند و سپس ایراد کرده‌اند.
با این‌که بر فرض که چنین عقیده نیز داشته باشیم، باز هم مانعی ندارد. زیراکه ایشان معتقدند که دجال در مغازه یا در چاهی محبوس است و دست و پای او بسته است، مع ذلک خداوند، او را کفایت می‌کند، پس چه مانعی دارد که ولی خود را هم در سرداب کفالت کند؟ به‌هرحال مکان آن حضرت در زمان غیبت صغری در مدینه بوده، در کوه رضوی. در ابتدا خواص از دوستان از مکان او مطلع بودند، سپس احدی بر وی اطلاع نیافت.
حضرت صادق (ع) فرمود: "قائم ما را دو غیبت است یکی کوتاه و دیگری دراز؛ در اول خاصه شیعه او به مکان او عالمند و در دوم خاصه موالیان او هم نمی‌دانند"[۱]
و نیز روزی نظری به کوه رضوی افکند و فرمود: "برای صاحب این امر در این کوه دو غیبت است، یکی درازتر از دیگری"[۲].
پس معلوم می‌شود که در غیبت صغری و کبری هر دو مکان آن حضرت کوه رضوی است.
و در حدیث دیگر از حضرت باقر (ع) فرمود: ""نعم المنزل طیبة"" نیکو منزلی است طیبه یعنی مدینه[۳].
و از جای دیگر نیز استفاده می‌شود که در اطراف مکه نیز منزل دارد، بالاخره در حوالی مکه و مدینه به سر می‌برد و از مواضع دیگر نیز استفاده می‌شود که او در هر کجا هست محل او هم مانند خود او از انظار مستور است و این هم بعدی ندارد که در کوه‌های مکه و مدینه منزل داشته باشد، اما کسی او را و مکان او را نبیند. چنان‌که عامه می‌گویند: بهشت شداد از انظار مخفی است»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اصول کافی، ج ۱، ۳۸۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۵۵، ح ۱۰.
  2. معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ۳۶۶، ح ۹۱۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۱۳، ح ۷.
  3. اصول کافی، ج ۱، ۳۸۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۵۷، ح ۲۰.
  4. مهدی منتظر، ص ۸۳.
  5. آفتاب مهر، جمعی از محققین مرکز تخصصی مهدویت، ص ۱۷۵ - ۱۷۶
  6. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۲۰۲.