عبدالله بن عبدالرحمن مسمعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابومحمد عبدالله بن عبدالرحمان مسمعی اصم بصری اهل بصره<ref>میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ لسان المیزان...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومحمد عبدالله بن عبدالرحمان مسمعی اصم بصری]] [[اهل بصره]]<ref>میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ لسان المیزان ۳/۳۰۹.</ref> و از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود.<ref>اعیان الشیعه ۸/۵۹.</ref> از [[امام باقر]] و [[امام کاظم]]{{عم}}<ref>جامع الرواة ۱/۴۹۵.</ref> و روایتگرانی چون [[مسمع کردین]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۵.</ref> [[ابوعبدالله بزاز]] و [[عبدالله بن مسکان]]<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۲۴۲.</ref> [[روایت]] کرده است. کسانی چون [[محمد بن عیسی بن عبید]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۵.</ref> [[ابراهیم بن هاشم]]، [[محمد بن حسن شمون]]<ref>جامع الرواة ۱/۴۹۴.</ref> و [[عبدالله بن حماد]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۶۷.</ref> از وی روایاتی نقل کرده‌اند. غالب [[رجال‌نویسان شیعه]] مسمعی را محدثی غالی، [[ضعیف]] و غیرقابل [[اعتماد]] دانسته و او را [[نکوهش]] کرده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال ۲۳۸ رجال النجاشی ۲/۱۵ جامع الرواة ۱/۴۹۵.</ref> علاّمه او را به [[دروغگویی]] متهم ساخته و می‌‌افزاید که در کتاب [[زیارات]] مسمعی، مطالب [[زشت]] و [[پلید]] بسیار آمده و تناقضات فراوانی وجود دارد.<ref> خلاصة الاقوال ۲۳۸.</ref> [[ذهبی]] و [[عقیلی]] از [[رجال شناسان اهل سنت]] نیز [[روایات]] وی را مردود دانسته و قابل قبول نمی‌دانند.<ref>میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ الضعفاء الکبیر ۲/۲۷۳.</ref> آثارش عبارت از کتاب الناسخ و المنسوخ و کتاب المزار<ref>رجال النجاشی ۲/۱۵.</ref> می‌‌باشد.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۸.</ref> | [[ابومحمد عبدالله بن عبدالرحمان مسمعی اصم بصری]] [[اهل بصره]]<ref>میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ لسان المیزان ۳/۳۰۹.</ref> و از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود.<ref>اعیان الشیعه ۸/۵۹.</ref> از [[امام باقر]] و [[امام کاظم]]{{عم}}<ref>جامع الرواة ۱/۴۹۵.</ref> و روایتگرانی چون [[مسمع کردین]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۵.</ref> [[ابوعبدالله بزاز]] و [[عبدالله بن مسکان]]<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۲۴۲.</ref> [[روایت]] کرده است. کسانی چون [[محمد بن عیسی بن عبید]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۵.</ref> [[ابراهیم بن هاشم]]، [[محمد بن حسن شمون]]<ref>جامع الرواة ۱/۴۹۴.</ref> و [[عبدالله بن حماد]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۶۷.</ref> از وی روایاتی نقل کرده‌اند. غالب [[رجال‌نویسان شیعه]] مسمعی را محدثی غالی، [[ضعیف]] و غیرقابل [[اعتماد]] دانسته و او را [[نکوهش]] کرده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال ۲۳۸ رجال النجاشی ۲/۱۵ جامع الرواة ۱/۴۹۵.</ref> علاّمه او را به [[دروغگویی]] متهم ساخته و می‌‌افزاید که در کتاب [[زیارات]] مسمعی، مطالب [[زشت]] و [[پلید]] بسیار آمده و تناقضات فراوانی وجود دارد.<ref> خلاصة الاقوال ۲۳۸.</ref> [[ذهبی]] و [[عقیلی]] از [[رجال شناسان اهل سنت]] نیز [[روایات]] وی را مردود دانسته و قابل قبول نمی‌دانند.<ref>میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ الضعفاء الکبیر ۲/۲۷۳.</ref> آثارش عبارت از کتاب الناسخ و المنسوخ و کتاب المزار<ref>رجال النجاشی ۲/۱۵.</ref> می‌‌باشد.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۸.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵
آشنایی اجمالی
ابومحمد عبدالله بن عبدالرحمان مسمعی اصم بصری اهل بصره[۱] و از اصحاب امام صادق(ع) بود.[۲] از امام باقر و امام کاظم(ع)[۳] و روایتگرانی چون مسمع کردین،[۴] ابوعبدالله بزاز و عبدالله بن مسکان[۵] روایت کرده است. کسانی چون محمد بن عیسی بن عبید،[۶] ابراهیم بن هاشم، محمد بن حسن شمون[۷] و عبدالله بن حماد[۸] از وی روایاتی نقل کرده‌اند. غالب رجال‌نویسان شیعه مسمعی را محدثی غالی، ضعیف و غیرقابل اعتماد دانسته و او را نکوهش کرده‌اند.[۹] علاّمه او را به دروغگویی متهم ساخته و می‌‌افزاید که در کتاب زیارات مسمعی، مطالب زشت و پلید بسیار آمده و تناقضات فراوانی وجود دارد.[۱۰] ذهبی و عقیلی از رجال شناسان اهل سنت نیز روایات وی را مردود دانسته و قابل قبول نمی‌دانند.[۱۱] آثارش عبارت از کتاب الناسخ و المنسوخ و کتاب المزار[۱۲] می‌‌باشد.[۱۳]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ لسان المیزان ۳/۳۰۹.
- ↑ اعیان الشیعه ۸/۵۹.
- ↑ جامع الرواة ۱/۴۹۵.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۱۵.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۱۰/۲۴۲.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۱۵.
- ↑ جامع الرواة ۱/۴۹۴.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۶۷.
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۳۸ رجال النجاشی ۲/۱۵ جامع الرواة ۱/۴۹۵.
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۳۸.
- ↑ میزان الاعتدال ۴/۱۳۸ الضعفاء الکبیر ۲/۲۷۳.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۱۵.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۸۸.