انگشتر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == مقدمه == ائمه {{عم}} هر کدام شعار و جمله‌ای را بر نگین انگشتر خود حک می‌کردند و نشان‌دهندۀ روح و فکر خاص آن امام بود. نقش نگین انگشتر سیدالشهدا {...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ائمه]] {{عم}} هر کدام [[شعار]] و جمله‌ای را بر نگین انگشتر خود حک می‌کردند و نشان‌دهندۀ [[روح]] و [[فکر]] خاص آن [[امام]] بود. [[نقش نگین | [[ائمه]]{{عم}} هر کدام [[شعار]] و جمله‌ای را بر [[نگین انگشتر]] خود حک می‌کردند و نشان‌دهندۀ [[روح]] و [[فکر]] خاص آن [[امام]] بود. [[نقش نگین انگشتر]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} عبارت بود از {{عربی|إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ}} و به [[نقلی]] دو [[انگشتر]] داشت. بر نگین یکی {{عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ}} و بر دیگری {{عربی|إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ}} بود<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۳۷۷.</ref>. هر دو تعبیر، گویای روح [[شهادت‌طلب]] آن حضرت و [[مقام رضا]] و [[تسلیم]] او به دیدار [[خدا]] و [[پروردگار]] است. [[روایت]] است که در دست [[امام صادق]]{{ع}} انگشتر جدش [[حسین بن علی]]{{ع}} بود و بر نگین آن نوشته بود: {{عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ}}<ref>امالی صدوق، ص۱۲۴.</ref> و این نیز که [[توحید]]، سرمایۀ [[لقای الهی]] است، نشان‌دهندۀ روح [[خداجویی]] و [[شهادت‌طلبی]] اوست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۸۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵
مقدمه
ائمه(ع) هر کدام شعار و جمله‌ای را بر نگین انگشتر خود حک می‌کردند و نشان‌دهندۀ روح و فکر خاص آن امام بود. نقش نگین انگشتر سیدالشهدا(ع) عبارت بود از إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ و به نقلی دو انگشتر داشت. بر نگین یکی لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ و بر دیگری إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ بود[۱]. هر دو تعبیر، گویای روح شهادت‌طلب آن حضرت و مقام رضا و تسلیم او به دیدار خدا و پروردگار است. روایت است که در دست امام صادق(ع) انگشتر جدش حسین بن علی(ع) بود و بر نگین آن نوشته بود: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ[۲] و این نیز که توحید، سرمایۀ لقای الهی است، نشان‌دهندۀ روح خداجویی و شهادت‌طلبی اوست[۳].
منابع
پانویس
- ↑ سفینة البحار، ج۱، ص۳۷۷.
- ↑ امالی صدوق، ص۱۲۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۸۲.