عطشان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
عطشان از [[القاب]] [[سیدالشهدا]]، که [[تشنه]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. این تعبیر در [[روایات]]، [[تواریخ]] و [[زیارتنامه‌ها]] دربارۀ آن [[امام]] آمده است. از جمله در [[حدیث]] [[امام باقر]]{{ع}} است: {{متن حدیث|إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۶۸.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز که برای [[یاری]] [[بنی اسد]] در [[دفن]] | عطشان از [[القاب]] [[سیدالشهدا]]، که [[تشنه]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. این تعبیر در [[روایات]]، [[تواریخ]] و [[زیارتنامه‌ها]] دربارۀ آن [[امام]] آمده است. از جمله در [[حدیث]] [[امام باقر]]{{ع}} است: {{متن حدیث|إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۶۸.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز که برای [[یاری]] [[بنی اسد]] در [[دفن]] پیکر امام حسین و [[شهدا]] آمد، پس از دفن امام تشنه کام، بر روی [[قبر]] او نوشت: {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً}}<ref>حیاة الإمام الحسین، ج۳، ص۳۲۵.</ref>. همین [[تشنگی]] و شهادت جانسوز او و [[یاران]] و فرزندانش، قوی‌ترین عامل تحریک [[عواطف]] و همدل ساختن انسان‌های با وجدان با عاشورائیان بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۴۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۳
مقدمه
عطشان از القاب سیدالشهدا، که تشنه در کربلا به شهادت رسید. این تعبیر در روایات، تواریخ و زیارتنامه‌ها دربارۀ آن امام آمده است. از جمله در حدیث امام باقر(ع) است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً»[۱]. امام سجاد(ع) نیز که برای یاری بنی اسد در دفن پیکر امام حسین و شهدا آمد، پس از دفن امام تشنه کام، بر روی قبر او نوشت: «هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً»[۲]. همین تشنگی و شهادت جانسوز او و یاران و فرزندانش، قوی‌ترین عامل تحریک عواطف و همدل ساختن انسان‌های با وجدان با عاشورائیان بوده است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۶۸.
- ↑ حیاة الإمام الحسین، ج۳، ص۳۲۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۴۳.