عطشان
مقدمه
عطشان از القاب سیدالشهدا، که تشنه در کربلا به شهادت رسید. این تعبیر در روایات، تواریخ و زیارتنامه‌ها دربارۀ آن امام آمده است. از جمله در حدیث امام باقر(ع) است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً»[۱]. امام سجاد(ع) نیز که برای یاری بنی اسد در دفن پیکر امام حسین و شهدا آمد، پس از دفن امام تشنه کام، بر روی قبر او نوشت: «هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً»[۲]. همین تشنگی و شهادت جانسوز او و یاران و فرزندانش، قوی‌ترین عامل تحریک عواطف و همدل ساختن انسان‌های با وجدان با عاشورائیان بوده است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۶۸.
- ↑ حیاة الإمام الحسین، ج۳، ص۳۲۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۴۳.