سعد بن سعد اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام کاظم| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سعد بن سعد اشعری قمی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی]] از [[اصحاب امام کاظم]]،<ref>رجال البرقی، ص ۵۱.</ref> [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی،ص ۳۷۸.</ref> و [[امام جواد]]{{عم}} است که از امام رضا و امام جواد{{ع}}، [[زکریا بن آدم]] و [[صفوان]] [[روایت]] نقل کرده است. [[عباد بن سلیمان]]، [[محمد بن خالد برقی]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت<ref> معجم رجال الحدیث، ج۸، ص ۶۰ و ۶۲.</ref> کرده‌اند. امام جواد{{ع}}درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش [[دعا]] می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد [[وفادار]] نسبت به من بودند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۰۳.</ref> | [[سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی]] از [[اصحاب امام کاظم]]،<ref>رجال البرقی، ص ۵۱.</ref> [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی،ص ۳۷۸.</ref> و [[امام جواد]]{{عم}} است که از امام رضا و امام جواد{{ع}}، [[زکریا بن آدم]] و [[صفوان]] [[روایت]] نقل کرده است. [[عباد بن سلیمان]]، [[محمد بن خالد برقی]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت<ref> معجم رجال الحدیث، ج۸، ص ۶۰ و ۶۲.</ref> کرده‌اند. امام جواد{{ع}}درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش [[دعا]] می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد [[وفادار]] نسبت به من بودند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۰۳.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام کاظم است. سعد بن سعد اشعری قمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سعد بن سعد اشعری قمی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی از اصحاب امام کاظم،[۱] امام رضا[۲] و امام جواد(ع) است که از امام رضا و امام جواد(ع)، زکریا بن آدم و صفوان روایت نقل کرده است. عباد بن سلیمان، محمد بن خالد برقی و احمد بن محمد بن عیسی از او روایت[۳] کرده‌اند. امام جواد(ع)درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش دعا می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد وفادار نسبت به من بودند.[۴]
نجاشی وی را فردی موثق خوانده و کتاب‌های مسائل الرضا(ع) و دو کتاب مبوّب و غیر مبوّب را از او دانسته، اما عنوانی برای آنها نیاورده است.[۵] آقابزرگ تهرانی از آن دو کتاب به عنوان کتاب الحدیث یاد کرده است[۶] یک کتاب به صورت فصل بندی شده و اثر دیگری نیز به همین نام، اما بدون فصل و باب.[۷]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
