حزب علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%|' به '{{عربی|') |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
'''حزب علی''' حزب، به گروه و دسته‌ای گفته می‌شود که با هم تجمّع و تشکّل داشته باشند و دارای یک فکر، یک هدف و همفکر و همدل و همراه باشند.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، واژه حزب</ref> بنابراین حزب علی به کسانی گفته می‌شود که در خط و فکر و مرام [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} و پیرو او و مطیع فرمانش باشند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، | '''حزب علی''' حزب، به گروه و دسته‌ای گفته می‌شود که با هم تجمّع و تشکّل داشته باشند و دارای یک فکر، یک هدف و همفکر و همدل و همراه باشند.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، واژه حزب</ref> بنابراین حزب علی به کسانی گفته می‌شود که در خط و فکر و مرام [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} و پیرو او و مطیع فرمانش باشند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۴.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*در روایات متعددی از حزب علی یاد شده و حزب علی، همان حزب خدا و حزب رسول معرفی شده است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: {{عربی|"حزب علیّ حزب اللّه و حزب أعدائه حزب الشّیطان"}}<ref>«حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است.» بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵</ref> نیز آن حضرت، خداوند و امّت خویش را بر این سخن گواه می‌گیرد و خطاب به [[امام علی|علی]]{{ع}} می‌فرماید: {{عربی|"إنّ حزبک حزبی و حزبی حزب اللّه"}}<ref>«حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست.» بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱</ref> خود [[امام علی]]{{ع}} فرمود: {{عربی|"نحن النّجباء و أفراطنا أفراط الأنبیاء و حزبنا حزب اللّه و الفئة الباغیة حزب الشّیطان و من سوّی بیننا و بین عدوّنا فلیس منّا"}}<ref>«ما نجیبانیم و پیشینیان ما پیشینیان پیامبرانند و حزب ما حزب خداست و گروه طغیانگر (سپاه شام) حزب شیطان است و هرکه ما و آنان را برابر بداند از ما نیست.» ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳</ref>. در روایاتی نیز [[امام علی|علی]]{{ع}} به عنوان شاخص و معیار و میزان شناخت حزب اللّه و وابستگان به خطّ خدا و رسول به شمار آمده است. از [[امام عسکری]]{{ع}} دربارۀ معنای {{عربی|من کنت مولاه...}} پرسیدند، حضرت فرمود: مقصود آن است که او را علم و نشانه‌ای قرار داد که هنگام تفرقه، "حزب اللّه" به سبب او شناخته شود.<ref>بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳</ref> و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به آن حضرت فرمود: {{عربی|"و اللّه یا علیّ. . . لولاک لم یعرف حزب اللّه و بک یعرف عدوّ اللّه"}}<ref>«به خدا سوگند یا علی... اگر تو نبودی، حزب اللّه شناخته نمی‌شدند، و به وسیلۀ تو دشمن خدا شناخته می‌شود.» بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷</ref> این محوریت و شاخص بودن، برای [[اهل بیت]]{{ع}} هم می‌باشد و اختصاص به شخص [[امام علی|علی]]{{ع}} ندارد. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} فرمود: {{عربی|"أنتم حزب اللّه و أعداؤکم حزب الشّیطان"}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲</ref> و فرمود: {{عربی|"حزبهم حزبی و حزبی حزب اللّه"}}.<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴</ref> وقتی کسی در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} بود، در حزب [[پیامبر|رسول خدا]] و حزب خدای متعال هم هست، چون خطّ و برنامه و تشکل و هدف یکی است، [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} هم خود را در حزب خدا و رسول می‌داند: {{عربی|أنا حزب اللّه و رسوله، و الفئة الباغیة حزب الشّیطان}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳</ref> کسانی هم که در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} و حزب پیامبر قرار می‌گیرند، خواه ناخواه در حزب خداوندند. پس هم [[امام علی|علی]]{{ع}} و خاندان و فرزندان او حزب اللّه اند، هم شیعیان و پیروانشان، که این حقیقت در کلام نبوی چنین جلوه‌گر شده است: {{عربی|یا علیّ... شیعتک حزب اللّه}}<ref>بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱</ref>، و {{عربی|نحن و شیعتنا حزب اللّه و حزب اللّه هم الغالبون}}<ref>بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱</ref>. اینها همه برای آن است که [[امام علی]]{{ع}} ذوب در خدا و رضای او و آیین حق است، پیروان راستین او نیز مبنا و محور فکر و عمل و گرایش و مواضع خود را "خطّ علی" قرار می‌دهند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، | *در روایات متعددی از حزب علی یاد شده و حزب علی، همان حزب خدا و حزب رسول معرفی شده است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: {{عربی|"حزب علیّ حزب اللّه و حزب أعدائه حزب الشّیطان"}}<ref>«حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است.» بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵</ref> نیز آن حضرت، خداوند و امّت خویش را بر این سخن گواه می‌گیرد و خطاب به [[امام علی|علی]]{{ع}} می‌فرماید: {{عربی|"إنّ حزبک حزبی و حزبی حزب اللّه"}}<ref>«حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست.» بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱</ref> خود [[امام علی]]{{ع}} فرمود: {{عربی|"نحن النّجباء و أفراطنا أفراط الأنبیاء و حزبنا حزب اللّه و الفئة الباغیة حزب الشّیطان و من سوّی بیننا و بین عدوّنا فلیس منّا"}}<ref>«ما نجیبانیم و پیشینیان ما پیشینیان پیامبرانند و حزب ما حزب خداست و گروه طغیانگر (سپاه شام) حزب شیطان است و هرکه ما و آنان را برابر بداند از ما نیست.» ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳</ref>. در روایاتی نیز [[امام علی|علی]]{{ع}} به عنوان شاخص و معیار و میزان شناخت حزب اللّه و وابستگان به خطّ خدا و رسول به شمار آمده است. از [[امام عسکری]]{{ع}} دربارۀ معنای {{عربی|من کنت مولاه...}} پرسیدند، حضرت فرمود: مقصود آن است که او را علم و نشانه‌ای قرار داد که هنگام تفرقه، "حزب اللّه" به سبب او شناخته شود.<ref>بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳</ref> و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به آن حضرت فرمود: {{عربی|"و اللّه یا علیّ. . . لولاک لم یعرف حزب اللّه و بک یعرف عدوّ اللّه"}}<ref>«به خدا سوگند یا علی... اگر تو نبودی، حزب اللّه شناخته نمی‌شدند، و به وسیلۀ تو دشمن خدا شناخته می‌شود.» بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷</ref> این محوریت و شاخص بودن، برای [[اهل بیت]]{{ع}} هم می‌باشد و اختصاص به شخص [[امام علی|علی]]{{ع}} ندارد. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} فرمود: {{عربی|"أنتم حزب اللّه و أعداؤکم حزب الشّیطان"}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲</ref> و فرمود: {{عربی|"حزبهم حزبی و حزبی حزب اللّه"}}.<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴</ref> وقتی کسی در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} بود، در حزب [[پیامبر|رسول خدا]] و حزب خدای متعال هم هست، چون خطّ و برنامه و تشکل و هدف یکی است، [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} هم خود را در حزب خدا و رسول می‌داند: {{عربی|أنا حزب اللّه و رسوله، و الفئة الباغیة حزب الشّیطان}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳</ref> کسانی هم که در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} و حزب پیامبر قرار می‌گیرند، خواه ناخواه در حزب خداوندند. پس هم [[امام علی|علی]]{{ع}} و خاندان و فرزندان او حزب اللّه اند، هم شیعیان و پیروانشان، که این حقیقت در کلام نبوی چنین جلوه‌گر شده است: {{عربی|یا علیّ... شیعتک حزب اللّه}}<ref>بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱</ref>، و {{عربی|نحن و شیعتنا حزب اللّه و حزب اللّه هم الغالبون}}<ref>بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱</ref>. اینها همه برای آن است که [[امام علی]]{{ع}} ذوب در خدا و رضای او و آیین حق است، پیروان راستین او نیز مبنا و محور فکر و عمل و گرایش و مواضع خود را "خطّ علی" قرار می‌دهند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۲۱
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حزب علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
حزب علی حزب، به گروه و دسته‌ای گفته می‌شود که با هم تجمّع و تشکّل داشته باشند و دارای یک فکر، یک هدف و همفکر و همدل و همراه باشند.[۱] بنابراین حزب علی به کسانی گفته می‌شود که در خط و فکر و مرام امیر المؤمنین(ع) و پیرو او و مطیع فرمانش باشند[۲].
مقدمه
- در روایات متعددی از حزب علی یاد شده و حزب علی، همان حزب خدا و حزب رسول معرفی شده است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: "حزب علیّ حزب اللّه و حزب أعدائه حزب الشّیطان"[۳] نیز آن حضرت، خداوند و امّت خویش را بر این سخن گواه می‌گیرد و خطاب به علی(ع) می‌فرماید: "إنّ حزبک حزبی و حزبی حزب اللّه"[۴] خود امام علی(ع) فرمود: "نحن النّجباء و أفراطنا أفراط الأنبیاء و حزبنا حزب اللّه و الفئة الباغیة حزب الشّیطان و من سوّی بیننا و بین عدوّنا فلیس منّا"[۵]. در روایاتی نیز علی(ع) به عنوان شاخص و معیار و میزان شناخت حزب اللّه و وابستگان به خطّ خدا و رسول به شمار آمده است. از امام عسکری(ع) دربارۀ معنای من کنت مولاه... پرسیدند، حضرت فرمود: مقصود آن است که او را علم و نشانه‌ای قرار داد که هنگام تفرقه، "حزب اللّه" به سبب او شناخته شود.[۶] و پیامبر خدا(ص) به آن حضرت فرمود: "و اللّه یا علیّ. . . لولاک لم یعرف حزب اللّه و بک یعرف عدوّ اللّه"[۷] این محوریت و شاخص بودن، برای اهل بیت(ع) هم می‌باشد و اختصاص به شخص علی(ع) ندارد. پیامبر خدا(ص) به امیر مؤمنان(ع) فرمود: "أنتم حزب اللّه و أعداؤکم حزب الشّیطان"[۸] و فرمود: "حزبهم حزبی و حزبی حزب اللّه".[۹] وقتی کسی در حزب علی(ع) بود، در حزب رسول خدا و حزب خدای متعال هم هست، چون خطّ و برنامه و تشکل و هدف یکی است، امیر مؤمنان(ع) هم خود را در حزب خدا و رسول می‌داند: أنا حزب اللّه و رسوله، و الفئة الباغیة حزب الشّیطان[۱۰] کسانی هم که در حزب علی(ع) و حزب پیامبر قرار می‌گیرند، خواه ناخواه در حزب خداوندند. پس هم علی(ع) و خاندان و فرزندان او حزب اللّه اند، هم شیعیان و پیروانشان، که این حقیقت در کلام نبوی چنین جلوه‌گر شده است: یا علیّ... شیعتک حزب اللّه[۱۱]، و نحن و شیعتنا حزب اللّه و حزب اللّه هم الغالبون[۱۲]. اینها همه برای آن است که امام علی(ع) ذوب در خدا و رضای او و آیین حق است، پیروان راستین او نیز مبنا و محور فکر و عمل و گرایش و مواضع خود را "خطّ علی" قرار می‌دهند.[۱۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، واژه حزب
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۴.
- ↑ «حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است.» بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵
- ↑ «حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست.» بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱
- ↑ «ما نجیبانیم و پیشینیان ما پیشینیان پیامبرانند و حزب ما حزب خداست و گروه طغیانگر (سپاه شام) حزب شیطان است و هرکه ما و آنان را برابر بداند از ما نیست.» ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳
- ↑ بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳
- ↑ «به خدا سوگند یا علی... اگر تو نبودی، حزب اللّه شناخته نمی‌شدند، و به وسیلۀ تو دشمن خدا شناخته می‌شود.» بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳
- ↑ بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱
- ↑ بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۴.