حزب علی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

حزب علیحزب، به گروه و دسته‌ای گفته می‌شود که با هم تجمّع و تشکّل داشته باشند و دارای یک فکر، یک هدف و همفکر و همدل و همراه باشند.[۱] بنابراین حزب علی به کسانی گفته می‌شود که در خط و فکر و مرام امیر المؤمنین (ع) و پیرو او و مطیع فرمانش باشند[۲].

مقدمه

منابع

پانویس

  1. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، واژه حزب
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۴.
  3. حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است؛ بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵
  4. «حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست». بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱
  5. «نحن النجباء، و أفراطنا أفراط الأنبياء، و حزبنا حزب اللّه، و الفئة الباغية حزب الشيطان، و من سوّى بيننا و بينهم و بين عدوّنا فليس منّا»؛ ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳
  6. بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳
  7. «يَا عَلِيُّ... لَوْلَاكَ لَمْ يُعْرَفْ حِزْبُ اللَّهِ وَ بِكَ يُعْرَفُ عَدُوُّ اللَّهِ »؛ بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷
  8. بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲
  9. بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴
  10. بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳
  11. بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱
  12. بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱
  13. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۴.