عدالت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*در زیارت صاحب الامر می‌خوانیم: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَرِ"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.</ref>. در خصوصیات قیام و حکومت [[امام زمان]] {{ع}} هیچ ویژگی به اندازه "عدالت" و "قسط‍‌" روشنی ندارد. آن‌قدر که در [[روایات]] بر ویژگی عدالت‌گستری آن حضرت تاکید شده، بر سایر مسائل چنین ابرامی نرفته است و این نشان از برجستگی این مهم در دوران ظهور دارد. ده‌ها و بلکه صدها روایت در کتاب‌های مختلف روایی، به‌ویژه در کتاب "منتخب الاثر" و "کمال الدین"، در مورد عدالت‌گستری آن حضرت وارد شده است. در بسیاری از این روایات، از آن امام به‌عنوان مظهر و تجلی کامل عدالت یاد شده است. دامنه عدالت حضرت، تا اقصی نقاط‍‌ منازل و زوایای ناپیدای جامعه گسترده است؛ حتی عدالت و دادگری همچون گرما و سرما در درون خانه‌های مردمان نفوذ می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.</ref>. خداوند چنان بر این مهم تاکید دارد که اگر حتی یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، او آن را چنان طولانی خواهد کرد<ref>کمال الدین، ص ۳۱۸.</ref> تا رؤیای موعود مردمان از راه برسد. در سایه این عدالت، هیچ انسانی در قید بندگی و بردگی باقی نمی‌ماند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. حقوق به یغما رفته انسان‌ها به آن‌ها بازمی‌گردد<ref>همان، ج ۵۲، ص ۲۲۵.</ref>. بندهای پیدا و ناپیدای بندگی از سر و گردن انسان‌ها بازمی‌گردد و زمینه استثمار انسان از انسان به کلی برچیده می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۷.</ref>. کارگزاران ظلم و بیداد، مورد بازخواست قرار می‌گیرند. قاضیان و حاکمان کج‌رفتار، از مسؤولیت خویش عزل می‌شوند و زمین، از هرنوع خیانت و نادرستی پاک می‌گردد<ref>همان، ص ۱۲۰.</ref>. عدالت چنان می‌شود که مردم آرزو می‌کنند، ای کاش مردگانشان در بین زندگان بودند و از عدالت بهره‌مند می‌شدند<ref>مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵.</ref>. برطبق برخی روایات، نخستین چیزی که از [[عدالت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} آشکار می‌شود، این است که اعلام می‌کند، کسانی که حج یا مناسک مستحب به‌جا می‌آورند و حجر الاسود را استلام می‌کنند و طواف مستحبی انجام می‌دهند، آن را به کسانی که حج واجب دارند، واگذار کنند<ref>کافی، ج ۴، ص ۴۲۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۸۴.</ref>.
*در زیارت صاحب الامر می‌خوانیم: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَرِ"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.</ref>. در خصوصیات قیام و حکومت [[امام زمان]] {{ع}} هیچ ویژگی به اندازه "عدالت" و "قسط‍‌" روشنی ندارد. آن‌قدر که در [[روایات]] بر ویژگی عدالت‌گستری آن حضرت تاکید شده، بر سایر مسائل چنین ابرامی نرفته است و این نشان از برجستگی این مهم در دوران ظهور دارد. ده‌ها و بلکه صدها روایت در کتاب‌های مختلف روایی، به‌ویژه در کتاب "منتخب الاثر" و "کمال الدین"، در مورد عدالت‌گستری آن حضرت وارد شده است. در بسیاری از این روایات، از آن امام به‌عنوان مظهر و تجلی کامل عدالت یاد شده است. دامنه عدالت حضرت، تا اقصی نقاط‍‌ منازل و زوایای ناپیدای جامعه گسترده است؛ حتی عدالت و دادگری همچون گرما و سرما در درون خانه‌های مردمان نفوذ می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.</ref>. خداوند چنان بر این مهم تاکید دارد که اگر حتی یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، او آن را چنان طولانی خواهد کرد<ref>کمال الدین، ص ۳۱۸.</ref> تا رؤیای موعود مردمان از راه برسد. در سایه این عدالت، هیچ انسانی در قید بندگی و بردگی باقی نمی‌ماند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. حقوق به یغما رفته انسان‌ها به آن‌ها بازمی‌گردد<ref>همان، ج ۵۲، ص ۲۲۵.</ref>. بندهای پیدا و ناپیدای بندگی از سر و گردن انسان‌ها بازمی‌گردد و زمینه استثمار انسان از انسان به کلی برچیده می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۷.</ref>. کارگزاران ظلم و بیداد، مورد بازخواست قرار می‌گیرند. قاضیان و حاکمان کج‌رفتار، از مسؤولیت خویش عزل می‌شوند و زمین، از هرنوع خیانت و نادرستی پاک می‌گردد<ref>همان، ص ۱۲۰.</ref>. عدالت چنان می‌شود که مردم آرزو می‌کنند، ای کاش مردگانشان در بین زندگان بودند و از عدالت بهره‌مند می‌شدند<ref>مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵.</ref>. برطبق برخی روایات، نخستین چیزی که از [[عدالت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} آشکار می‌شود، این است که اعلام می‌کند، کسانی که حج یا مناسک مستحب به‌جا می‌آورند و حجر الاسود را استلام می‌کنند و طواف مستحبی انجام می‌دهند، آن را به کسانی که حج واجب دارند، واگذار کنند<ref>کافی، ج ۴، ص ۴۲۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۸۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۴۸

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • در زیارت صاحب الامر می‌خوانیم: "السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَرِ"[۱]. در خصوصیات قیام و حکومت امام زمان (ع) هیچ ویژگی به اندازه "عدالت" و "قسط‍‌" روشنی ندارد. آن‌قدر که در روایات بر ویژگی عدالت‌گستری آن حضرت تاکید شده، بر سایر مسائل چنین ابرامی نرفته است و این نشان از برجستگی این مهم در دوران ظهور دارد. ده‌ها و بلکه صدها روایت در کتاب‌های مختلف روایی، به‌ویژه در کتاب "منتخب الاثر" و "کمال الدین"، در مورد عدالت‌گستری آن حضرت وارد شده است. در بسیاری از این روایات، از آن امام به‌عنوان مظهر و تجلی کامل عدالت یاد شده است. دامنه عدالت حضرت، تا اقصی نقاط‍‌ منازل و زوایای ناپیدای جامعه گسترده است؛ حتی عدالت و دادگری همچون گرما و سرما در درون خانه‌های مردمان نفوذ می‌کند[۲]. خداوند چنان بر این مهم تاکید دارد که اگر حتی یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، او آن را چنان طولانی خواهد کرد[۳] تا رؤیای موعود مردمان از راه برسد. در سایه این عدالت، هیچ انسانی در قید بندگی و بردگی باقی نمی‌ماند[۴]. حقوق به یغما رفته انسان‌ها به آن‌ها بازمی‌گردد[۵]. بندهای پیدا و ناپیدای بندگی از سر و گردن انسان‌ها بازمی‌گردد و زمینه استثمار انسان از انسان به کلی برچیده می‌شود[۶]. کارگزاران ظلم و بیداد، مورد بازخواست قرار می‌گیرند. قاضیان و حاکمان کج‌رفتار، از مسؤولیت خویش عزل می‌شوند و زمین، از هرنوع خیانت و نادرستی پاک می‌گردد[۷]. عدالت چنان می‌شود که مردم آرزو می‌کنند، ای کاش مردگانشان در بین زندگان بودند و از عدالت بهره‌مند می‌شدند[۸]. برطبق برخی روایات، نخستین چیزی که از عدالت حضرت قائم (ع) آشکار می‌شود، این است که اعلام می‌کند، کسانی که حج یا مناسک مستحب به‌جا می‌آورند و حجر الاسود را استلام می‌کنند و طواف مستحبی انجام می‌دهند، آن را به کسانی که حج واجب دارند، واگذار کنند[۹][۱۰].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.
  3. کمال الدین، ص ۳۱۸.
  4. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.
  5. همان، ج ۵۲، ص ۲۲۵.
  6. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۷.
  7. همان، ص ۱۲۰.
  8. مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵.
  9. کافی، ج ۴، ص ۴۲۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۴.
  10. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۸۴.