نجبا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۷

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

یاران حضرت مهدی(ع) از سرزمین مصر هنگام ظهور.
حضرت علی(ع) فرمود: "نجبا از مصر بیرون می‏‌آیند ... که راهبان شب و شیران روز هستند؛ دل‏‌هایشان چون فولاد سخت است. میان رکن و مقام با او بیعت می‏‌کنند"^[۱].
امام باقر(ع) نیز فرمود: "سیصد و چند نفر، به شمار اهل بدر بین رکن و مقام با قائم بیعت می‌‏کنند. بین آنان نجبا، از اهل مصر ... وجود دارند .... "^[۲]^[۳].

نجبا در موعودنامه

طبق روایتی که از حضرت علی و امام باقر (ع) نقل شده، اینان از یاران حضرت مهدی (ع) از سرزمین مصر هستند^[۴]. و در روایتی از امام صادق (ع) رسیده است که نجبا از سرزمین کوفه هستند^[۵]. باتوجه به‌معنای نجبا که جمع "نجیب" و به‌معنای افراد پاک‌سرشت و خوش‌نفس و جوانمرد است، به ویژگی دیگری از یاران حضرت مهدی (ع) پی می‌بریم. تعداد نجبا را هفتاد نفر آورده‌اند و گفته‌اند گاهی می‌شود که بیشتر از این باشند^[۶]. امام صادق (ع) فرمود: "آنان که در امر دین به بحث و جدال نشستند، تباه گشتند و آن‌ها که به حقایق دین تسلیم شدند، اهل نجات خواهند بود، همانا تسلیم‌شدگان نجبا باشند^[۷]^[۸].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ " فَيَخْرُجُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ مِصْر... رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فَيُبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ‏‏‏"، شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸
↑ " يُبَايِعُ‏ الْقَائِمَ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَيِّفٌ‏ عِدَّةَ أَهْلِ‏ بَدْرٍ فِيهِمُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ مِصْر ‏‏‏"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱.
↑ بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.
↑ بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.
↑ نجم الثاقب، باب نهم.
↑ بحار الانوار، ج ۲، ص ۱۳۲.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۲۹.

[1] " فَيَخْرُجُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ مِصْر... رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فَيُبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ‏‏‏"، شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸

[2] " يُبَايِعُ‏ الْقَائِمَ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَيِّفٌ‏ عِدَّةَ أَهْلِ‏ بَدْرٍ فِيهِمُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ مِصْر ‏‏‏"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲

[3] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱.

[4] بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.

[5] بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.

[6] نجم الثاقب، باب نهم.

[7] بحار الانوار، ج ۲، ص ۱۳۲.

[8] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۲۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مقدمه==
 *یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} از سرزمین مصر هنگام ظهور.
-*[[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "نجبا از مصر بیرون می‏‌آیند ... که راهبان شب و شیران روز هستند؛ دل‏‌هایشان چون فولاد سخت است. میان رکن و مقام با او بیعت می‏‌کنند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" فَيَخْرُجُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ مِصْر... رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فَيُبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ‏‏‏"}}، شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸</ref>.
+*[[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "نجبا از مصر بیرون می‏‌آیند ... که راهبان شب و شیران روز هستند؛ دل‏‌هایشان چون فولاد سخت است. میان رکن و مقام با او بیعت می‏‌کنند"<ref>{{عربی|" فَيَخْرُجُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ مِصْر... رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فَيُبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ‏‏‏"}}، شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸</ref>.
-*[[امام باقر]]{{ع}} نیز فرمود: "سیصد و چند نفر، به شمار اهل بدر بین رکن و مقام با قائم بیعت می‌‏کنند. بین آنان نجبا، از اهل مصر ... وجود دارند .... "<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يُبَايِعُ‏ الْقَائِمَ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَيِّفٌ‏ عِدَّةَ أَهْلِ‏ بَدْرٍ فِيهِمُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ مِصْر ‏‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱.</ref>.
+*[[امام باقر]]{{ع}} نیز فرمود: "سیصد و چند نفر، به شمار اهل بدر بین رکن و مقام با قائم بیعت می‌‏کنند. بین آنان نجبا، از اهل مصر ... وجود دارند .... "<ref>{{عربی|" يُبَايِعُ‏ الْقَائِمَ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَيِّفٌ‏ عِدَّةَ أَهْلِ‏ بَدْرٍ فِيهِمُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ مِصْر ‏‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱.</ref>.
 ==نجبا در موعودنامه==
 *طبق روایتی که از [[حضرت علی]] و [[امام باقر]] {{عم}} نقل شده، اینان از یاران [[حضرت مهدی]] {{ع}} از سرزمین مصر هستند<ref>بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.</ref>. و در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} رسیده است که نجبا از سرزمین کوفه هستند<ref>بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.</ref>. باتوجه به‌معنای نجبا که جمع "نجیب" و به‌معنای افراد پاک‌سرشت و خوش‌نفس و جوانمرد است، به ویژگی دیگری از یاران [[حضرت مهدی]] {{ع}} پی می‌بریم. تعداد نجبا را هفتاد نفر آورده‌اند و گفته‌اند گاهی می‌شود که بیشتر از این باشند<ref>نجم الثاقب، باب نهم.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "آنان که در امر دین به بحث و جدال نشستند، تباه گشتند و آن‌ها که به حقایق دین تسلیم شدند، اهل نجات خواهند بود، همانا تسلیم‌شدگان نجبا باشند<ref>بحار الانوار، ج ۲، ص ۱۳۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۲۹.</ref>.