تناثر النجوم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۲

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در نهج البلاغه | امام مهدی در معارف دعا و زیارات | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

سال پایان غیبت صغرا.
تناثر به معنای پراکنده شدن و از بین رفتن، و "نجوم" به معنای ستارگان است. در آداب و رسوم عرب‏ها - پیش و پس از اسلام - است که نام برخی سال‏ها را طبق حوادث و رخدادهای مهم آن سال بر می‌‏گزیدند؛ برای نمونه آن‏که سالی که سپاه ابرهه به خانه کعبه حمله کرد را عام الفیل نهادند.
سال تناثر النجوم نیز بر اساس رخدادهای مهم آن سال نام‏گذاری شد. مشهور است که چون در سال پایانی غیبت صغرا و آغاز غیب کبرا، ستارگان فروزان بسیاری در آسمان علم و دانش و تقوا افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند، از آن سال، با این عنوان یاد شده است.
شیخ کلینی صاحب کتاب کافی، علی بن بابویه قمی و سمری^[۱] آخرین سفیر حضرت حجّت(ع) از کسانی هستند که در سال ۳۲۹ ق دار فانی را وداع گفتند^[۲]^[۳].

تناثر النجوم در موعودنامه

به‌معنای "فروریختن ستاره" و کنایه از کثرت درگذشت علما و محدّثان است. سال ٣٢٩ ه‍‌. ق را سال "تناثر نجوم" نام‌گذاری کرده‌اند^[۴]؛ همان سالی که "علی بن محمد سمری" نائب چهارم امام زمان (ع) رحلت کرد. مرحوم کلینی صاحب کافی، و علی بن بابویه قمی نیز از جمله کسانی هستند که در این سال وفات یافتند^[۵]^[۶].

پرسش‌های وابسته

منظور از تناثر النجوم چیست؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ابن داود، رجال، ص ۳۴۱.
↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۲ - ۱۴۳.
↑ تتمة المنتهی، ص ۳۰۳؛ سفینة البحار، ج ۶، ص ۴۳۲.
↑ بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۲۲۹.

[1] ابن داود، رجال، ص ۳۴۱.

[2] محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳

[3] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۲ - ۱۴۳.

[4] تتمة المنتهی، ص ۳۰۳؛ سفینة البحار، ج ۶، ص ۴۳۲.

[5] بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳.

[6] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۲۲۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 *سال [[تناثر النجوم]] نیز بر اساس رخدادهای مهم آن سال نام‏گذاری شد. مشهور است که چون در سال پایانی [[غیبت صغرا]] و آغاز [[غیب]] کبرا، [[ستارگان]] فروزان بسیاری در [[آسمان]] [[علم]] و [[دانش]] و [[تقوا]] افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند، از آن سال، با این عنوان یاد شده است.
 *[[شیخ کلینی]] [[صاحب]] کتاب کافی، [[علی بن بابویه قمی]] و [[سمری]]<ref> ابن داود، رجال، ص ۳۴۱.</ref>  [[آخرین سفیر]] [[امام مهدی|حضرت حجّت]]{{ع}} از کسانی هستند که در سال ۳۲۹ ق دار فانی را وداع گفتند<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۴۲ - ۱۴۳.</ref>.
+==تناثر النجوم در موعودنامه==
+*به‌معنای "فروریختن ستاره" و کنایه از کثرت درگذشت علما و محدّثان است. سال ٣٢٩ ه‍‌. ق را سال "تناثر نجوم" نام‌گذاری کرده‌اند<ref>تتمة المنتهی، ص ۳۰۳؛ سفینة البحار، ج ۶، ص ۴۳۲.</ref>؛ همان سالی که "[[علی بن محمد سمری]]" نائب چهارم [[امام زمان]] {{ع}} رحلت کرد. مرحوم کلینی صاحب کافی، و [[علی بن بابویه قمی]] نیز از جمله کسانی هستند که در این سال وفات یافتند<ref>بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۲۹.</ref>.
 ==پرسش‌های وابسته==
 * [[منظور از تناثر النجوم چیست؟ (پرسش)]]