بنی هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۱

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث خاندان پیامبر خاتم و مرتبط با مدخل پیامبر خاتم است. "بنی هاشم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

بنی هاشم در حدیث | بنی هاشم در نهج البلاغه | بنی هاشم در معارف دعا و زیارات | بنی هاشم در در تاریخ اسلام

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بنی هاشم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ پیامبر خدا(ص). بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و اهل بیت عصمت از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار می‌کردند. پیامبر فرمود: بغض بنی هاشم نفاق^[۱]، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. پیامبر، امامان را که از قریش‌اند، از تیرۀ هاشم می‌داند.^[۲] حضرت امیر نیز تقابل بنی امیه با بنی هاشم را دیرین شمرده و از نابرابری هاشم و امیّه سخن می‌گوید: لیس امیّة کهاشم و لا حرب کعبد المطّلب^[۳] شجاعت هاشمیان در نبرد با دشمن نیز مشهور است. امیر المؤمنین(ع) در یکی از نامه‌هایش به معاویه، سپاه خویش را که از مهاجرین و انصار است و شمشیرهای هاشمی (و سیوف هاشمیّة) را به رخ او می‌کشد^[۴]^[۵].
فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای رسول خدا(ص). امام حسین(ع) نیز در یکی از رجزهای خویش در روز عاشورا، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار می‌کند. بنی امیه، از آغاز با بنی هاشم، مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت، در دوران ائمه نیز ادامه داشت. حادثه کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود. پیامبر اسلام(ص) فرموده است: بغض بنی هاشم نفاق^[۶] دشمنی و کینه با بنی هاشم، نشانه نفاق است. یزید، چون حسین بن علی(ع) را به شهادت رساند و اهل بیت او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لب‌های حسین می‌زد و این اشعار را می‌خواند: بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم^[۷]^[۸].

بنی هاشم در موعودنامه

نسل و نبیره هاشم بن عبد مناف، جدّ رسول خدا (ص) است. اینان در میان عرب به نجابت و شرافت مشهور و مورد احترام دیگر قبایل بوده‌اند. از حضرت رسول (ص) روایت شده که فرمود:دشمنی با امام علی (ع) کفر و دشمنی با بنی هاشم، نفاق است^[۹]. در حدیثی آمده که هنگام ظهور، خداوند حجاز را برای ایشان فتح می‌کند و هرکس از بنی هاشم در زندان باشد را بیرون می‌آورد و حرکت می‌کند تا در بیت المقدس فرود می‌آید^[۱۰]. در حدیث دیگر می‌خوانیم: قائم (ع) خارج نمی‌شود تا هنگامی که دوازده تن از بنی هاشم خروج کنند که هریکی به سوی خود فرا می‌خواند^[۱۱]. و درباره جنبش سفیانی آمده است: سفیانی سپاهی را به سوی مدینه می‌فرستد و فرمان می‌دهد که هرکس از بنی هاشم در آن‌جا باشد، بکشند. بنی هاشم کشته می‌شوند و به کوه و صحرا فرار می‌کنند تا مهدی (ع) ظهور کند^[۱۲]^[۱۳].

پرسش‌های وابسته

بنی هاشم در هنگام ظهور امام مهدی به کجا حرکت می‌کنند؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱
↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴
↑ نهج البلاغه، نامه۱۷
↑ نهج البلاغه، نامه۲۸ دربارۀ بنی هاشم از جمله ر. ک: دائرة المعارف تشیّع، ج ۳ ص ۴۹۵
↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۲۹.
↑ بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱
↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲ در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر ک.: دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۹۸
↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا صفحه ۸۶.
↑ بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۲۳۴.
↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۵۱۹.
↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۰۰.
↑ همان، ص ۱۱۲۳.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۷۹.

[1] بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱

[2] نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴

[3] نهج البلاغه، نامه۱۷

[4] نهج البلاغه، نامه۲۸ دربارۀ بنی هاشم از جمله ر. ک: دائرة المعارف تشیّع، ج ۳ ص ۴۹۵

[5] محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۲۹.

[6] بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱

[7] مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲ در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر ک.: دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۹۸

[8] ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا صفحه ۸۶.

[9] بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۲۳۴.

[10] روزگار رهایی، ج ۱، ص ۵۱۹.

[11] روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۰۰.

[12] همان، ص ۱۱۲۳.

[13] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۷۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}}. بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و [[اهل بیت]] [[عصمت]] از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار می‌کردند. [[پیامبر]] فرمود: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱</ref>، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. [[پیامبر]]، [[امامان]] را که از قریش‌اند، از تیرۀ هاشم می‌داند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴</ref> حضرت امیر نیز تقابل [[بنی‌ امیه]] با بنی هاشم را دیرین شمرده و از نابرابری هاشم و امیّه سخن می‌گوید: {{عربی|لیس امیّة کهاشم و لا حرب کعبد المطّلب}}<ref>نهج البلاغه، نامه۱۷</ref> شجاعت هاشمیان در نبرد با دشمن نیز مشهور است. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} در یکی از نامه‌هایش به معاویه، سپاه خویش را که از مهاجرین و انصار است و شمشیرهای هاشمی (و سیوف هاشمیّة) را به رخ او می‌کشد<ref>نهج البلاغه، نامه۲۸ دربارۀ بنی هاشم از جمله ر. ک: دائرة المعارف تشیّع، ج ۳ ص ۴۹۵</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۲۹.</ref>.
+*فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}}. بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و [[اهل بیت]] [[عصمت]] از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار می‌کردند. [[پیامبر]] فرمود: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱</ref>، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. [[پیامبر]]، [[امامان]] را که از قریش‌اند، از تیرۀ هاشم می‌داند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴</ref> حضرت امیر نیز تقابل [[بنی امیه]] با بنی هاشم را دیرین شمرده و از نابرابری هاشم و امیّه سخن می‌گوید: {{عربی|لیس امیّة کهاشم و لا حرب کعبد المطّلب}}<ref>نهج البلاغه، نامه۱۷</ref> شجاعت هاشمیان در نبرد با دشمن نیز مشهور است. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} در یکی از نامه‌هایش به معاویه، سپاه خویش را که از مهاجرین و انصار است و شمشیرهای هاشمی (و سیوف هاشمیّة) را به رخ او می‌کشد<ref>نهج البلاغه، نامه۲۸ دربارۀ بنی هاشم از جمله ر. ک: دائرة المعارف تشیّع، ج ۳ ص ۴۹۵</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۲۹.</ref>.
 *فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}. [[امام حسین]]{{ع}} نیز در یکی از رجزهای خویش در روز [[عاشورا]]، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار می‌کند. [[بنی امیه]]، از آغاز با بنی هاشم، مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت، در دوران [[ائمه]] نیز ادامه داشت. حادثه کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} فرموده است: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱</ref> دشمنی و کینه با بنی هاشم، نشانه نفاق است. یزید، چون [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} را به شهادت رساند و [[اهل بیت]] او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لب‌های حسین می‌زد و این اشعار را می‌خواند: بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲ در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر ک.: دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۹۸</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۸۶.</ref>.