ویژگی‌های حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
| مدخل وابسته    =  
| مدخل وابسته    =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهندگان      = ۷ پاسخ
| پاسخ‌دهندگان      = ۸ پاسخ
}}
}}
'''ویژگی‌های [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''ویژگی‌های [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
خط ۱۷: خط ۱۷:


== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:11518.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[سید منذر حکیم]]]]
::::::[[آیت الله]] [[سید منذر حکیم]] در کتاب ''«[[پیشوایان هدایت ج۱۴ (کتاب)|پیشوایان هدایت، ج۱۴]]»'' در اين باره گفته است:
:::::*«'''کامل شدن [[نور الهی]] و [[برتری]] یافتن [[اسلام]] بر همه ادیان‌''': [[قرآن مجید]] در سه سوره [[مبارک]] به این مطلب تصریح نموده است:
:::::#{{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ * هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}؛ آن‌ها می‌خواهند [[نور]] [[خدا]] را با دهان خود خاموش کنند؛ [[ولی خدا]] جز این نمی‌خواهد که [[نور]] خود را کامل کند، هر چند [[کافران]] ناخشنود باشند!* او کسی است که رسولش را با [[هدایت]] و [[آیین حق]] فرستاد، تا آن را بر همه [[آیین‌ها]] غالب گرداند، هر چند [[مشرکان]] کراهت داشته‌باشند<ref>توبه، ۳۲ و ۳۳.</ref>.
:::::#{{متن قرآن|يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ * هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}؛ آنان می‌خواهند [[نور]] [[خدا]] را با دهان خود خاموش سازند؛ [[ولی خدا]] [[نور]] خود را کامل می‌کند هر چند [[کافران]] خوش نداشته باشند!* او کسی است که [[رسول]] خود را با [[هدایت]] و [[دین حق]] فرستاد تا او را بر همه [[ادیان]] غالب سازد، هر چند [[مشرکان]] کراهت داشته باشند<ref>صف، ۸ و ۹.</ref>.
:::::#{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا}}؛ او کسی است که رسولش را با [[هدایت]] و [[دین حق]] فرستاده تا آن را بر همه [[ادیان]] پیروز کند؛ و کافی است که [[خدا]] [[گواه]] این موضوع باشد<ref>فتح، ۲۸.</ref>.
::::::[[مفسران]] [[مذاهب مختلف اسلامی]] تصریح کرده‌اند که این [[وعده]] محقق‌الوقوع فقط در زمان [[مهدی موعود]] به تحقق می‌رسد؛ آنجا که [[اسلام]] بر همه [[ادیان]] [[برتری]] پیدا کرده شرق و غرب را فرا خواهد گرفت‌<ref>تفسیر قرطبی ۸، ۱۲، تفسیر کبیر ۱۶، ۴۰، روایات از طرق اهل بیت {{عم}} نیز در رابطه با اختصاص تحقق این وعده به عصر مهدی موعود بسیار زیاد است.</ref>. و [[دولت جهانی]] [[اسلام]] برپا می‌شود؛ زیرا مراد از واژه اظهار در [[آیات قرآن]]، [[پیروزی]] و [[استیلا]] است نه این‌که صرفاً با [[دلایل]] و [[براهین]] تنها در عرصه نظری پیروز می‌گردد، چرا که چنین [[پیروزی]] همیشه برای [[اسلام]] فراهم بوده است و [[بشارت]] [[خداوند]] بر امری تعلق می‌گیرد که در [[آینده]] واقع خواهد شد. [[فخر رازی]] هم در [[تفسیر]] خود به همین مطلب [[استدلال]] کرده است‌<ref>تفسیر کبیر ۱۶، ۴۰.</ref>.
:::::*'''[[جانشینی]] [[مؤمنان]] صالح‌''':
:::::#{{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}؛ و در [[حقیقت]]، در [[زبور]] پس از [[تورات]] نوشتیم که [[زمین]] را [[بندگان]] [[شایسته]] ما به [[ارث]] خواهند برد<ref>انبیا، ۱۰۵.</ref>.
:::::#{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}؛ [[خدا]] به کسانی از شما که [[ایمان]] آورده و کارهای [[شایسته]] کرده‌اند، [[وعده]] داده است که حتماً آنان را در [[زمین]] [[جانشین]] قرار دهد؛ همان گونه که کسانی را که پیش از آنان بودند [[جانشین]] [خود] قرار داد، و آن [[دینی]] را که برایشان [[پسندیده]] است به سودشان مستقر کند، و بیمشان را به ایمنی‌ مبدل گرداند، [تا] مرا [[عبادت]] کنند و چیزی را با من شریک نگردانند، و هر کس پس از آن به [[کفر]] گراید؛ آنانند که نافرمانند<ref>نور، ۵۵.</ref>.
:::::#{{متن قرآن|الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاة وَآتَوُا الزَّكَاة وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَة الأُمُورِ}}؛ همان کسانی که چون در [[زمین]] به آنان [[توانایی]] دهیم، [[نماز]] برپا می‌دارند و [[زکات]] می‌دهند و به کارهای [[پسندیده]] وامی‌دارند، و از کارهای [[ناپسند]] باز می‌دارند، و فرجام همه [[کارها]] از آنِ خداست"<ref>حج، ۴۱.</ref>. اولین [[آیه]] [[مبارک]] خبر می‌دهد که قضای حتمی [[الهی]]، [[پاداش]] [[التزام]] به خط [[ایمان]] و [[نیکی]] - گذشته از [[پاداش اخروی]] - پاداشی دنیوی است که همان [[وراثت زمین]] و [[حکومت]] بر آن باشد؛ آنجا که همواره در [[دنیا]] و [[آخرت]] پایان کار را از آن پرهیزگاران دانسته است‌<ref>تفسیر المیزان ۱۴، ۳۲۹- ۳۳۱.</ref>، [[آیه]] دوم بر این نکته تصریح می‌نماید که آنان که [[خداوند متعال]] حتماً آنان را در [[زمین]] [[جانشین]] قرار خواهد داد، از میان [[مسلمانان]]، کسانی هستند که [[ایمان]] آورده و کارهای [[شایسته]] کرده‌اند؛ کسانی که در [[زمین]] مورد [[استضعاف]] واقع شده اجازه [[عبادت]] آزادانه به آن‌ها داده نمی‌شد. [[آیه]] مزبور بر این نکته تأیید می‌نماید که این افراد، به [[دینی]] که [[خداوند متعال]] برای آنان خواسته است گردن می‌نهند. چنان‌که از [[تدبر]] در این دو [[آیه]] بر می‌آید هر دو [[آیه]] در باره [[عصر ظهور]] [[مهدوی]] بحث می‌کنند<ref>مرحوم [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر]] [[المیزان]] سایر اقوال را که [[مفسران]] در این باب آورده‌اند مورد موشکافی قرار داده و ثابت کرده است که این نظریات با دلالات آیه‌ای که نمی‌توان جز بر [[دولت مهدوی]] تفسیرش کرد هماهنگی ندارد.
ر.ک: [[المیزان]] ۱۵، ۱۵۱- ۱۵۷.</ref>.
:::::*'''ایجاد [[جامعه]] [[خالص]] توحیدی‌''': با استناد به آنچه گذشت روشن می‌شود که یکی از ویژگی‌های عصر [[مهدی موعود]] {{ع}} این است که زمام امور [[جامعه بشری]] کاملًا در دست [[صالحان]] قرار می‌گیرد؛ آنان که در [[زمین]] مورد [[استضعاف]] قرار گرفته و [[نمایندگان]] [[اسلام ناب]] هستند و چون [[خداوند متعال]] آنان را در [[زمین]] دارای [[قدرت]] و [[حکومت]] می‌کند [[نماز]] به پا می‌دارند و [[زکات]] می‌پردازند و [[امر به معروف و نهی از منکر]] می‌نمایند؛ یعنی جامعه‌ای [[خالص]] و [[توحیدی]] برپا می‌کنند که در کمال [[امنیت]] فقط [[خدا]] در آن پرستیده شود و ترسی از هیچ [[کافر]] و منافقی در آن راه نداشته باشد. آنان بدین ترتیب همه شرایطی را که برای تحقق [[حقیقت]] [[عبادت]] [[خداوند]] و [[تکامل]] انسانی در سایه آن لازم است، فراهم می‌کنند.
::::::در چنین زمانی هیچ [[حجت]] و بهانه‌ای برای کسانی که راه [[کفر]] را برگزینند باقی نمی‌ماند و به تعبیر [[آیه]]: {{متن قرآن|فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}} آنانند که نافرمانند. زیرا با وجود فراهم بودن همه شرایط لازم برای رفتن به راه مستقیم، از آن رویگردان شده‌اند و این یکی دیگر از ویژگی‌های عصر [[مهدی منتظر]] {{ع}} و توجیه کننده اخباری است که از شدت عمل آن [[حضرت]] با [[منحرفان]] سخن گفته‌اند.
:::::*'''تحقق [[هدف]] مورد نظر از [[خلقت]] نوع [[بشر]]''': [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ}}؛ و [[جن]] و انس را نیافریدم جز برای آن‌که مرا بپرستند<ref>ذاریات، ۵۶.</ref>.
::::::این [[آیه]] [[شریف]] بر انحصار [[هدف]] از [[خلقت انسان]] در [[عبادت]] [[خداوند]] متعال‌ دارد<ref>تفسیر المیزان ۱۸، ۳۸۶- ۳۸۹.</ref>، این همان چیزی است که از نظر فردی و [[اجتماعی]] در سایه [[دولت]] [[مهدی موعود]] {{ع}} به کاملترین شکل محقق خواهد شد و در بخش گذشته نیز به آن اشاره کردیم.
::::::[[شهید]] [[سید محمد صدر]] بحثی تفسیری [[عقیدتی]] را عنوان کرده است که در آن برای اثبات حتمی بودن [[ظهور]] [[دولت]] [[مهدی موعود]] {{ع}} به همین [[آیه]] استناد کرده است‌<ref>تاریخ الغیبة الکبری، ۲۳۳ به بعد.</ref>. و از آنجا که تخلف مخلوق از [[هدف]] خلقتش محال است، تحقق این [[هدف]] امری حتمی است. [[آیه]] مزبور نیز در رابطه با این [[هدف]]، از نوع [[بشر]] صحبت کرده است که [[عبادت]] حقیقی در عرصه فرد و اجتماع در کل این نوع محقق خواهد گردید و این امری است که در طول [[تاریخ]] حیات [[انسان]] بر کره [[زمین]] یعنی از زمانی که اولین [[انسان]] بر این کره نازل گردید تا کنون محقق نشده است. پس باید [[معتقد]] باشیم که این امر حتماً در [[آینده]] محقق خواهد شد؛ در دولتی [[الهی]] که [[جامعه]] [[توحیدی]] صالحی را ایجاد کند که [[عبادت]] کننده [[خدا]] باشد؛ خدایی که تنها است و هیچ شریکی ندارد. این همان [[دولت مهدوی]] است که [[آیات]] کریم و به آن اشاره داشته و [[روایات]] [[شریف]] منقول از [[فریقین]] که پیشتر گذشت بر آن تصریح دارند.
:::::*'''از میان رفتن [[ارتداد]] از [[دین]] حق‌''': [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّة عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّة عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَة لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ}}؛ ای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اید، هر کس از شما از [[دین]] خود برگردد، به زودی [[خدا]] گروهی [دیگر] را می‌آورد که آنان را [[دوست]] می‌دارد و آنان [نیز] او را [[دوست]] دارند. [اینان‌] با [[مؤمنان]]، فروتن، [و] بر [[کافران]] سرفرازند. در [[راه خدا]] [[جهاد]] می‌کنند و از [[سرزنش]] هیچ ملامتگری نمی‌ترسند. این [[فضل]] خداست. آن را به هر که بخواهد می‌دهد، و [[خدا]] گشایشگر [[دانا]] است‌<ref>مائدة، ۵۴.</ref>.
::::::مرحوم [[علامه طباطبایی]] برای اثبات این‌که این [[آیه]] از [[عصر ظهور]] [[مهدوی]] سخن می‌گوید و منظور از [[ارتداد]] از [[دین حق]] در این [[آیه]] باقی بودن بر [[ظواهر]] [[اسلام]] و در عین حال علاقه‌مندی به [[یهود]] و [[نصاری]] و [[پیروی]] از آنان در نحوه [[زندگی]] در [[شئون]] مختلف آن است که امروزه [[شاهد]] آن هستیم، بحثی تفسیری [[قرآنی]] روایی عنوان کرده است با این مضمون که این همان ارتدادی است که [[آیات]] قبل از این [[آیه]]، از آن [[نهی]] کرده‌اند؛ آیاتی که از [[انحرافی]] سخن به میان می‌آورند که قبل از [[پیروزی]] [[مهدوی]] دامنگیر [[جهان اسلام]] می‌شود<ref>تفسیر المیزان ۵، ۳۶۶- ۴۰۰، و ر.ک: تفسیر شیخ اسعد بیوض التمیمی در باره همین آیات در کتاب «زوال اسرائیل حتمیة قرآنیة»، ۱۲۰- ۱۲۴.</ref>.
::::::بنا بر این از ویژگی‌های عصر [[دولت مهدوی]] از میان رفتن [[ارتداد]] از [[دین حق]] یا [[پیروی]] از [[یهود]] و [[نصاری]] در نحوه [[زندگی]] و بازگرداندن [[مسلمانان]] به طریقه [[اسلامی]] در [[شئون]] مختلف [[زندگی]] است، و این دقیقاً با سایر خصوصیات [[عصر مهدوی]] که [[آیات]] سابقه بر آن دلالت دارند، تطبیق می‌کند»<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۱۴ (کتاب)|پیشوایان هدایت، ج۱۴]]، ص ۲۷۹-۲۸۳.</ref>.
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین قرائتی؛}}
[[پرونده:639225282.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[محسن قرائتی]]]]
[[پرونده:639225282.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[محسن قرائتی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین [[محسن قرائتی]] در کتاب ''«[[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]»'' در اين باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین [[محسن قرائتی]] در کتاب ''«[[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]»'' در اين باره گفته است:
خط ۲۸: خط ۵۲:
::::#'''[[تقویت توان علمی]]:''' تقویت توان علمی‌ [[جامعه]] از جمله برنامه‌های [[حکومت]] مهدوی است. [[منتظران]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} باید عاشق [[علم]] و [[دانش]] و در تمام رشته‌های علمی‌ ممتاز باشند. قَالَ الصَّادِقُ {{ع}}: "مجموعه [[علوم]] بیست وهفت حرف است که تاکنون فقط دوحرف آن به وسیله [[انبیا]] الهی شناخته شده است؛ در نتیجه هنگامی‌ که [[قائم آل محمد]] [[قیام]] کند بیست وپنج باب دیگر از [[علوم]] به [[برکت]] او شناخته خواهد شد و در میان [[مردم]] گسترش خواهد یافت و [[جامعه]] از مجموعه بیست وهفت حرف [[علم]] [[آگاهی]] خواهد داشت"<ref>{{عربی|" الْعِلْمُ‏ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ‏ حَرْفاً فَجَمِيعُ‏ مَا جَاءَتْ‏ بِهِ‏ الرُّسُلُ‏ حَرْفَانِ‏ فَلَمْ‏ يَعْرِفِ‏ النَّاسُ‏ حَتَّى‏ الْيَوْمِ‏ غَيْرَ الْحَرْفَيْنِ‏ فَإِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا أَخْرَجَ‏ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِينَ‏ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِي‏ النَّاسِ‏ وَ ضَمَّ إِلَيْهَا الْحَرْفَيْنِ حَتَّى يَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ حَرْفاً‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>. قَالَ الْبَاقِرُ{{ع}} : "گوئی می‌بینم که [[دین]]  در میان خونی که برایش ریخته می‌شود، در حرکت است و دست و پا می‌زند و هیچ شخصی نمی‌تواند آن را برای شما باز گرداند، مگر مردی از ما [[اهل بیت]] که در هنگام [[امامت]] او هر سال دو بار بر شما [[بخشش]] خواهد شد و در هر ماه دو نوع روزی بر شما خواهد رسید و در [[دوران ظهور]] اوست که [[حکمت]] به شما داده خواهد شد تا آنجا که زن در خانه خود نشسته و در اثر افزایش بینش و [[بصیرت]] [[دین]]ی [[جامعه]] و گسترش [[معارف]] اسلامی‌ بر اساس [[کتاب خدا]] و سنّت [[رسول خدا]] [[قضاوت]] خواهد کرد"<ref>{{عربی|" كَأَنَّنِي‏ بِدِينِكُمْ‏ هَذَا لَا يَزَالُ‏ مُتَخَضْخِضاً يَفْحَصُ‏ بِدَمِهِ‏ ثُمَّ لَا يَرُدُّهُ عَلَيْكُمْ إِلَّا رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ فَيُعْطِيكُمْ فِي السَّنَةِ عَطَاءَيْنِ وَ يَرْزُقُكُمْ فِي الشَّهْرِ رِزْقَيْنِ وَ تُؤْتَوْنَ الْحِكْمَةَ فِي زَمَانِهِ حَتَّى إِنَّ الْمَرْأَةَ لَتَقْضِي فِي بَيْتِهَا بِكِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ {{ص‏}}‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ غیبت نعمانی، ص ۲۳۸.</ref>. [[پیشرفت]] [[علم]] در زمان حضرت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به اندازه‌ای است که زنان در خانه‌ها بر اساس [[قرآن]] و [[حدیث]] [[قضاوت]] می‌کنند.
::::#'''[[تقویت توان علمی]]:''' تقویت توان علمی‌ [[جامعه]] از جمله برنامه‌های [[حکومت]] مهدوی است. [[منتظران]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} باید عاشق [[علم]] و [[دانش]] و در تمام رشته‌های علمی‌ ممتاز باشند. قَالَ الصَّادِقُ {{ع}}: "مجموعه [[علوم]] بیست وهفت حرف است که تاکنون فقط دوحرف آن به وسیله [[انبیا]] الهی شناخته شده است؛ در نتیجه هنگامی‌ که [[قائم آل محمد]] [[قیام]] کند بیست وپنج باب دیگر از [[علوم]] به [[برکت]] او شناخته خواهد شد و در میان [[مردم]] گسترش خواهد یافت و [[جامعه]] از مجموعه بیست وهفت حرف [[علم]] [[آگاهی]] خواهد داشت"<ref>{{عربی|" الْعِلْمُ‏ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ‏ حَرْفاً فَجَمِيعُ‏ مَا جَاءَتْ‏ بِهِ‏ الرُّسُلُ‏ حَرْفَانِ‏ فَلَمْ‏ يَعْرِفِ‏ النَّاسُ‏ حَتَّى‏ الْيَوْمِ‏ غَيْرَ الْحَرْفَيْنِ‏ فَإِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا أَخْرَجَ‏ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِينَ‏ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِي‏ النَّاسِ‏ وَ ضَمَّ إِلَيْهَا الْحَرْفَيْنِ حَتَّى يَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ حَرْفاً‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>. قَالَ الْبَاقِرُ{{ع}} : "گوئی می‌بینم که [[دین]]  در میان خونی که برایش ریخته می‌شود، در حرکت است و دست و پا می‌زند و هیچ شخصی نمی‌تواند آن را برای شما باز گرداند، مگر مردی از ما [[اهل بیت]] که در هنگام [[امامت]] او هر سال دو بار بر شما [[بخشش]] خواهد شد و در هر ماه دو نوع روزی بر شما خواهد رسید و در [[دوران ظهور]] اوست که [[حکمت]] به شما داده خواهد شد تا آنجا که زن در خانه خود نشسته و در اثر افزایش بینش و [[بصیرت]] [[دین]]ی [[جامعه]] و گسترش [[معارف]] اسلامی‌ بر اساس [[کتاب خدا]] و سنّت [[رسول خدا]] [[قضاوت]] خواهد کرد"<ref>{{عربی|" كَأَنَّنِي‏ بِدِينِكُمْ‏ هَذَا لَا يَزَالُ‏ مُتَخَضْخِضاً يَفْحَصُ‏ بِدَمِهِ‏ ثُمَّ لَا يَرُدُّهُ عَلَيْكُمْ إِلَّا رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ فَيُعْطِيكُمْ فِي السَّنَةِ عَطَاءَيْنِ وَ يَرْزُقُكُمْ فِي الشَّهْرِ رِزْقَيْنِ وَ تُؤْتَوْنَ الْحِكْمَةَ فِي زَمَانِهِ حَتَّى إِنَّ الْمَرْأَةَ لَتَقْضِي فِي بَيْتِهَا بِكِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ {{ص‏}}‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ غیبت نعمانی، ص ۲۳۸.</ref>. [[پیشرفت]] [[علم]] در زمان حضرت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به اندازه‌ای است که زنان در خانه‌ها بر اساس [[قرآن]] و [[حدیث]] [[قضاوت]] می‌کنند.
::::#'''[[مقاومت]] و [[تلاش]]:''' از [[امام باقر]]{{ع}} سؤال کردند که آیا با [[ظهور مهدی]] کارها خود به خود درست می‌شود؟ فرمود: "اگر چنین بود پیشانی [[پیامبر]]{{صل}} نمی‌شکافت و دندانش نمی‌شکست" <ref>{{عربی|" وَ الَّذِي‏ نَفْسِي‏ بِيَدِهِ‏ حَتَّى‏ نَمْسَحَ‏ نَحْنُ‏ وَ أَنْتُمُ‏ الْعَرَقَ‏ وَ الْعَلَقَ‏ ثُمَ‏ مَسَحَ‏ جَبْهَتَهُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ غیبت نعمانی، ص ۲۸۴.</ref>. از این [[حدیث]] چنین برمی‌آید که استقرار [[حاکمیت]] مهدوی حتی با [[ظهور]] آن حضرت به تلاش و کوشش نیاز دارد»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۱۱۲ - ۱۱۶.</ref>.
::::#'''[[مقاومت]] و [[تلاش]]:''' از [[امام باقر]]{{ع}} سؤال کردند که آیا با [[ظهور مهدی]] کارها خود به خود درست می‌شود؟ فرمود: "اگر چنین بود پیشانی [[پیامبر]]{{صل}} نمی‌شکافت و دندانش نمی‌شکست" <ref>{{عربی|" وَ الَّذِي‏ نَفْسِي‏ بِيَدِهِ‏ حَتَّى‏ نَمْسَحَ‏ نَحْنُ‏ وَ أَنْتُمُ‏ الْعَرَقَ‏ وَ الْعَلَقَ‏ ثُمَ‏ مَسَحَ‏ جَبْهَتَهُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ غیبت نعمانی، ص ۲۸۴.</ref>. از این [[حدیث]] چنین برمی‌آید که استقرار [[حاکمیت]] مهدوی حتی با [[ظهور]] آن حضرت به تلاش و کوشش نیاز دارد»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۱۱۲ - ۱۱۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


==پاسخ‌های دیگر==
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛}}
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛}}
[[پرونده:152012.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد محمدی اشتهاردی]]]]
[[پرونده:152012.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد محمدی اشتهاردی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:
خط ۴۵: خط ۶۸:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛}}
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛}}
[[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
[[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
خط ۵۱: خط ۷۴:
::::#[[عدل]] جهانی [[حضرت مهدی]] است، که تنها در جامعه‌ای که او تشکیل می‌دهد و خود در رأس آن قرار دارد و تنها به قانون الهی عمل می‌شود، [[عدل]] با تمام ابعادش پیاده و عمل می‌شود، لذا چنانکه [[حکومت]] او جهانی است، [[عدل]] او نیز گسترده و جهانی است و در [[روایات]] وارده به این شاخصه بیشتر توجه شده و مکرر فرموده‌اند که: ({{عربی|"يَمْلَأُ اللَّهُ‏ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلًا"}}). اینک به برخی [[روایات]] در این مورد اشاره می‌کنیم: [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "مژده می‌دهم شما را به [[مهدی]] که او در [[امت]] من، به هنگام [[اختلاف]] و سختی‌ها برانگیخته می‌شود، پس [[زمین]] را پر از [[قسط]] و [[عدل]] می‌‌سازد همانطوری که از [[جور]] و [[ستم]] پر شده باشد. ساکنان [[آسمان]] و [[زمین]] از او [[راضی]] می‌شوند، و [[مال]] را در بین [[مردم]] به طور مساوی تقسیم می‌نماید و [[خدا]] دل‌های [[امت]] [[محمد]]{{صل}} را از [[بی‌نیازی]] پر می‌کند و همه را [[عدل]] را [[عدل]] او فرا می‌گیرد"<ref> {{عربی|"أُبَشِّرُكُمْ بِالْمَهْدِيِّ يَمْلَأُ الأَرْضَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً و ظُلْماً يَرْضَى عَنْهُ سُكَّانُ السَّمَاءِ وَ الأْرْضِ يُقْسِّمُ الْمَالَ صَحاحاً فَقَالَ رَجُلٌ مَا مَعْنَى صَحَاحاً؟ قالَ: بِالسَّوِيَّةِ بَيْنَ النَّاسِ وَ يَمْلَأُ قُلُوبَ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ {{صل}} غِنًى وَ يَسَعُهُمْ عَدْلُهُ..."}}؛ منتخب الاثر، ص ۱۴۷.</ref>؛ در [[روایت]] دیگر فرموده است: "بیرون میأید مردی از [[اهل بیت]] من که اسمش اسم من و خلقش خلق من است پس [[زمین]] را از [[عدل و قسط]] پر می‌کند، چنانکه از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده باشد"<ref>{{عربی|"يَخْرُجُ‏ رَجُلٌ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ يُوَاطِئُ‏ اسْمُهُ اسْمِي وَ خَلْقُهُ خَلْقِي يَمْلَأُهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا"}}؛ منتخب الاثر، ص ۱۷۹.</ref>؛ در [[حدیث]] دیگر فرموده است: "اگر از [[دنیا]] باقی نماند، مگر یک روز، [[خداوند]] آن روز را طولانی گرداند، تا مردی از [[فرزندان]] من بیرون آید و ظاهر شود، پس [[دنیا]] را پر [[عدل و قسط]] نماید، چنانکه از [[جور]] و [[ستم]] پر شده باشد"<ref>{{عربی|"لَوْ لَمْ‏ يَبْقَ‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ‏ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فَيَمْلَأَهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً"}}</ref> به هر حال، [[روایات]] در گسترش [[عدل]] در [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] چنان زیاد است که همه جا را فراگیرد و احدی بر دیگری [[ستم]] نکند. ما را همین چند [[حدیث]] در این مختصر کافی است. اهل تحقیق می‌توانند به کتاب‌هایی از قبیل بحارالأنوار مجلسی و منتخب الأثر صافی و اثبات الهدی و... مراجعه نمایند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۳۳ - ۳۳۴.</ref>.
::::#[[عدل]] جهانی [[حضرت مهدی]] است، که تنها در جامعه‌ای که او تشکیل می‌دهد و خود در رأس آن قرار دارد و تنها به قانون الهی عمل می‌شود، [[عدل]] با تمام ابعادش پیاده و عمل می‌شود، لذا چنانکه [[حکومت]] او جهانی است، [[عدل]] او نیز گسترده و جهانی است و در [[روایات]] وارده به این شاخصه بیشتر توجه شده و مکرر فرموده‌اند که: ({{عربی|"يَمْلَأُ اللَّهُ‏ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلًا"}}). اینک به برخی [[روایات]] در این مورد اشاره می‌کنیم: [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "مژده می‌دهم شما را به [[مهدی]] که او در [[امت]] من، به هنگام [[اختلاف]] و سختی‌ها برانگیخته می‌شود، پس [[زمین]] را پر از [[قسط]] و [[عدل]] می‌‌سازد همانطوری که از [[جور]] و [[ستم]] پر شده باشد. ساکنان [[آسمان]] و [[زمین]] از او [[راضی]] می‌شوند، و [[مال]] را در بین [[مردم]] به طور مساوی تقسیم می‌نماید و [[خدا]] دل‌های [[امت]] [[محمد]]{{صل}} را از [[بی‌نیازی]] پر می‌کند و همه را [[عدل]] را [[عدل]] او فرا می‌گیرد"<ref> {{عربی|"أُبَشِّرُكُمْ بِالْمَهْدِيِّ يَمْلَأُ الأَرْضَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً و ظُلْماً يَرْضَى عَنْهُ سُكَّانُ السَّمَاءِ وَ الأْرْضِ يُقْسِّمُ الْمَالَ صَحاحاً فَقَالَ رَجُلٌ مَا مَعْنَى صَحَاحاً؟ قالَ: بِالسَّوِيَّةِ بَيْنَ النَّاسِ وَ يَمْلَأُ قُلُوبَ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ {{صل}} غِنًى وَ يَسَعُهُمْ عَدْلُهُ..."}}؛ منتخب الاثر، ص ۱۴۷.</ref>؛ در [[روایت]] دیگر فرموده است: "بیرون میأید مردی از [[اهل بیت]] من که اسمش اسم من و خلقش خلق من است پس [[زمین]] را از [[عدل و قسط]] پر می‌کند، چنانکه از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده باشد"<ref>{{عربی|"يَخْرُجُ‏ رَجُلٌ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ يُوَاطِئُ‏ اسْمُهُ اسْمِي وَ خَلْقُهُ خَلْقِي يَمْلَأُهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا"}}؛ منتخب الاثر، ص ۱۷۹.</ref>؛ در [[حدیث]] دیگر فرموده است: "اگر از [[دنیا]] باقی نماند، مگر یک روز، [[خداوند]] آن روز را طولانی گرداند، تا مردی از [[فرزندان]] من بیرون آید و ظاهر شود، پس [[دنیا]] را پر [[عدل و قسط]] نماید، چنانکه از [[جور]] و [[ستم]] پر شده باشد"<ref>{{عربی|"لَوْ لَمْ‏ يَبْقَ‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ‏ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فَيَمْلَأَهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً"}}</ref> به هر حال، [[روایات]] در گسترش [[عدل]] در [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] چنان زیاد است که همه جا را فراگیرد و احدی بر دیگری [[ستم]] نکند. ما را همین چند [[حدیث]] در این مختصر کافی است. اهل تحقیق می‌توانند به کتاب‌هایی از قبیل بحارالأنوار مجلسی و منتخب الأثر صافی و اثبات الهدی و... مراجعه نمایند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۳۳ - ۳۳۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛}}
{{جمع شدن|۴. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛}}
[[پرونده:151864.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
[[پرونده:151864.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۶۱: خط ۸۴:
:::::#[[اجرای عدالت]] از ویژگی‌های بارز [[حکومت مهدی]] {{ع}} است؛ به گونه‌ای که در عالم نظیرش یافت نمی‌شود: {{عربی|"يَمْلَأُ الْأَرْضَ‌ قِسْطاً وَ عَدْلاً"}}<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۸۳.</ref>؛ [[زمین]] را از [[عدالت]] پر می‌گرداند»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۰.</ref>.
:::::#[[اجرای عدالت]] از ویژگی‌های بارز [[حکومت مهدی]] {{ع}} است؛ به گونه‌ای که در عالم نظیرش یافت نمی‌شود: {{عربی|"يَمْلَأُ الْأَرْضَ‌ قِسْطاً وَ عَدْلاً"}}<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۸۳.</ref>؛ [[زمین]] را از [[عدالت]] پر می‌گرداند»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۴. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛}}
{{جمع شدن|۵. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛}}
[[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]]
[[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۸۲: خط ۱۰۵:
::::::این بود بعضی از ویژگی‌‌های [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} در [[عصر ظهور]] که از بیانات [[علامه]] استفاده می‌‌شود، البته خصوصیات دیگری نیز در کتاب‌های مربوط به [[حضرت مهدی]] {{ع}} ذکر شده است که در [[کلام]] ایشان نیامده و ما نیز از ذکر آنها پرهیز می‌‌کنیم<ref>ر.ک به: کتاب امام مهدی {{ع}} موجود موعود، نوشته آیت الله جوادی آملی؛ و موعود شناسی نوشته علی اصغر رضوانی.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۲۶۶-۲۷۲.</ref>.
::::::این بود بعضی از ویژگی‌‌های [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} در [[عصر ظهور]] که از بیانات [[علامه]] استفاده می‌‌شود، البته خصوصیات دیگری نیز در کتاب‌های مربوط به [[حضرت مهدی]] {{ع}} ذکر شده است که در [[کلام]] ایشان نیامده و ما نیز از ذکر آنها پرهیز می‌‌کنیم<ref>ر.ک به: کتاب امام مهدی {{ع}} موجود موعود، نوشته آیت الله جوادی آملی؛ و موعود شناسی نوشته علی اصغر رضوانی.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۲۶۶-۲۷۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۵. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
{{جمع شدن|۶. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۹۲: خط ۱۱۵:
::::::این نظام‏ها و جریان‌‏های ضد بشری، هنگامی پایان می‌‏یابند که [[حکومت]] و [[قدرت سیاسی]] و نظامی [[جامعه]]، به دست طبقات محروم و [[مستضعف]] سپرده شود. [[دفاع]] از [[حقوق]] پایمال شده فرودستان و [[مستضعفان]]، آن‏گاه امکان دارد که [[حاکمیت]] به دست آنان سپرده شود. هر حکومتی- هرچه [[صالح]] باشد- نمی‌‏تواند [[حقوق]] محرومان را به آنان بازگرداند؛ مگر این‏که خود از این طبقه باشد و دردهای این طبقه را با تمام وجود خویش لمس کرده باشد. از این‌‏رو، باید [[مستضعفان]] [[حاکمیت]] یابند و این از شاخه‏‌های اصلی [[اجرای عدالت]] مطلق است<ref>  محمد حکیمی، عصر زندگی، ص ۱۷۴- ۱۶۵) با تصرف</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۸۸ - ۱۹۱.</ref>.
::::::این نظام‏ها و جریان‌‏های ضد بشری، هنگامی پایان می‌‏یابند که [[حکومت]] و [[قدرت سیاسی]] و نظامی [[جامعه]]، به دست طبقات محروم و [[مستضعف]] سپرده شود. [[دفاع]] از [[حقوق]] پایمال شده فرودستان و [[مستضعفان]]، آن‏گاه امکان دارد که [[حاکمیت]] به دست آنان سپرده شود. هر حکومتی- هرچه [[صالح]] باشد- نمی‌‏تواند [[حقوق]] محرومان را به آنان بازگرداند؛ مگر این‏که خود از این طبقه باشد و دردهای این طبقه را با تمام وجود خویش لمس کرده باشد. از این‌‏رو، باید [[مستضعفان]] [[حاکمیت]] یابند و این از شاخه‏‌های اصلی [[اجرای عدالت]] مطلق است<ref>  محمد حکیمی، عصر زندگی، ص ۱۷۴- ۱۶۵) با تصرف</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۸۸ - ۱۹۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۶. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}}
{{جمع شدن|۷. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}}
[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
خط ۱۲۴: خط ۱۴۷:
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اخ): پرسش‌هایی با ۷ پاسخ]]
[[رده:(اد): پرسش‌هایی با ۸ پاسخ]]
[[رده:(اخ): پرسش‌های مهدویت با ۷ پاسخ]]
[[رده:(اد): پرسش‌های مهدویت با ۸ پاسخ]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
۱۹٬۴۱۸

ویرایش