أسلوب الدعوة فی القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'فعالیت‌های وی است. او علاوه بر' به 'فعالیت‌های وی است. او علاوه بر')
جز (جایگزینی متن - 'اهلبیت' به 'اهل بیت')
خط ۷۶: خط ۷۶:
==درباره پدیدآورنده==
==درباره پدیدآورنده==
[[پرونده:57865.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد حسین فضل‌الله]] (نویسنده)]]
[[پرونده:57865.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد حسین فضل‌الله]] (نویسنده)]]
آیت الله [[سید محمد حسین فضل‌الله]] (متولد ۱۳۱۴ش/ ۱۳۱۴ ق، نجف اشرف؛ متوفای ۱۳۸۹ ق)، [[مرجع تقلید]] و متفکر [[شیعه]] لبنانی. او تحصیلات حوزوی خود را پیش از ۲۰ سالگی نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[سید محسن حکیم]]،  [[محمد رضا آل‌یاسین]]، [[سيد عبدالروف فضل‌الله ]]، [[شيخ حسين حلّى]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] به اتمام رساند.  مشارکت در تشکیل ''«حزب الدعوة الإسلامیة»''، همکاری با ''«جماعة العلماء»'' در نجف و انتشار [[الأضواء (نشریه)|مجلة الأضواء]]، مؤسس حوزه علوم دينى [[المعهد الشرعى الاسلامى]]، عضو شورای عالی [[مجمع جهانی اهلبیت]]{{عم}} ز جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. ''«الحوار فى القرآن»''، ''« اليمين و العهد و النذر»''، ''«قضایانا علی ضوء الاسلام»''، ''« الانسان و الحياة»''، ''«[[من وحى عاشورا (کتاب)|من وحى عاشورا]]»''، ''«[[حديث عاشورا (کتاب)|حديث عاشورا]]»''، ''« الاسلام و فلسطين»''، ''« الوحدة الاسلامية بين الواقع و المثال»''، ''«السلام و المشروع الحضاری»'' و ''« مطارحات فی قضایا قرآنیة»'' برخی از این آثار است<ref>[http://www.bayynat.ir/index.php?id=2 وبگاه بینات]</ref>.
آیت الله [[سید محمد حسین فضل‌الله]] (متولد ۱۳۱۴ش/ ۱۳۱۴ ق، نجف اشرف؛ متوفای ۱۳۸۹ ق)، [[مرجع تقلید]] و متفکر [[شیعه]] لبنانی. او تحصیلات حوزوی خود را پیش از ۲۰ سالگی نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[سید محسن حکیم]]،  [[محمد رضا آل‌یاسین]]، [[سيد عبدالروف فضل‌الله ]]، [[شيخ حسين حلّى]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] به اتمام رساند.  مشارکت در تشکیل ''«حزب الدعوة الإسلامیة»''، همکاری با ''«جماعة العلماء»'' در نجف و انتشار [[الأضواء (نشریه)|مجلة الأضواء]]، مؤسس حوزه علوم دينى [[المعهد الشرعى الاسلامى]]، عضو شورای عالی [[مجمع جهانی اهل بیت]]{{عم}} ز جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. ''«الحوار فى القرآن»''، ''« اليمين و العهد و النذر»''، ''«قضایانا علی ضوء الاسلام»''، ''« الانسان و الحياة»''، ''«[[من وحى عاشورا (کتاب)|من وحى عاشورا]]»''، ''«[[حديث عاشورا (کتاب)|حديث عاشورا]]»''، ''« الاسلام و فلسطين»''، ''« الوحدة الاسلامية بين الواقع و المثال»''، ''«السلام و المشروع الحضاری»'' و ''« مطارحات فی قضایا قرآنیة»'' برخی از این آثار است<ref>[http://www.bayynat.ir/index.php?id=2 وبگاه بینات]</ref>.
<br/><br/><br/>
<br/><br/><br/>



نسخهٔ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۴۲

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
أسلوب الدعوة فی القرآن
زبانعربی
نویسندهسید محمد حسین فضل‌الله
موضوعدعوت، دعوت در قرآن
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر
انتشارات دار الزهراء|انتشارات انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر
انتشارات دار الزهراء]][[رده:انتشارات انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر
انتشارات دار الزهراء]]
محل نشربیروت، لبنان
سال نشر۱۹۹۴م، ۱۴۱۴ق، ۱۳۷۳ش
۱۳۹۹ق‌، ۱۹۷۹م، ۱۳۵۸ش ش
شابک(نامعلوم)
شماره ملی‭۷۱۲۷۸

أسلوب الدعوة فی القرآن کتابی است که با زبان عربی به تبیین و تحلیل عناصر اصلی دعوت اسلامی از دیدگاه قرآن می‌پردازد. این کتاب به قلم سید محمد حسین فضل‌الله نوشته شده و دو انتشاراتی؛ انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر ، انتشارات دار الزهراء نشر آن را به عهده داشته‌‌‌اند[۱].

درباره کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف به شیوه توصیفی و استدلالی و با استناد به آیات و گفته‌‏های برخی از مفسران قرآن، رابطه دعوت در قرآن، امر به معروف و نهی از منکر و اسلوب‏های اسلام وقرآن در درمان مشکلات روابط جمعی بشر را بیان کرده است و موعظه حسنه، جدال به احسن و اختیار احسن و وحدت راه‏های دعوت در رسالت‏ انبیای الهی را تبیین نموده است. وی درباره موضوعاتی چون: مستشرقان و قدرت در اسلام، آیات قتال و جنگ‏های رسول خدا(ص) و اکراه در دین و آزادی عقیده، مباحثی را ارائه داده است» [۱].

فهرست کتاب

  • مقدمه؛

بخش اول

بخش دوم

درباره پدیدآورنده

سید محمد حسین فضل‌الله (نویسنده)

آیت الله سید محمد حسین فضل‌الله (متولد ۱۳۱۴ش/ ۱۳۱۴ ق، نجف اشرف؛ متوفای ۱۳۸۹ ق)، مرجع تقلید و متفکر شیعه لبنانی. او تحصیلات حوزوی خود را پیش از ۲۰ سالگی نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محسن حکیم، محمد رضا آل‌یاسین، سيد عبدالروف فضل‌الله ، شيخ حسين حلّى و سید ابوالقاسم خویی به اتمام رساند. مشارکت در تشکیل «حزب الدعوة الإسلامیة»، همکاری با «جماعة العلماء» در نجف و انتشار مجلة الأضواء، مؤسس حوزه علوم دينى المعهد الشرعى الاسلامى، عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) ز جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «الحوار فى القرآن»، « اليمين و العهد و النذر»، «قضایانا علی ضوء الاسلام»، « الانسان و الحياة»، «من وحى عاشورا»، «حديث عاشورا»، « الاسلام و فلسطين»، « الوحدة الاسلامية بين الواقع و المثال»، «السلام و المشروع الحضاری» و « مطارحات فی قضایا قرآنیة» برخی از این آثار است[۲].


کتابهای وابسته

دریافت متن کتاب

پانویس

پیوند به بیرون