←پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
{{جمع شدن|۴. آقای دکتر عبدی‌پور؛}} | {{جمع شدن|۴. آقای دکتر عبدی‌پور؛}} | ||
[[پرونده:Pic3001.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حسن عبدی‌پور]]]] | [[پرونده:Pic3001.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حسن عبدی‌پور]]]] | ||
::::::آقای دکتر '''[[حسن عبدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[تاثیرهای اجتماعی اعتقاد به مهدویت از دیدگاه | ::::::آقای دکتر '''[[حسن عبدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[تاثیرهای اجتماعی اعتقاد به مهدویت از دیدگاه جامعه‌شناسی (مقاله)|تاثیرهای اجتماعی اعتقاد به مهدویت از دیدگاه جامعه‌شناسی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«تاثیرهای [[تربیتی]] - [[اجتماعی]] [[مهدویت]] بر [[جامعه]]، شامل شاخصه‌هایی می‌‌گردد که به نوعی در ابعاد [[تربیتی]] انسان‌های [[جامعه]] اثر می‌‌گذارد. بارزترین نمونه تاثیرهای [[تربیتی]] - [[اجتماعی]] [[مهدویت]]، عبارت است از: | ::::::«تاثیرهای [[تربیتی]] - [[اجتماعی]] [[مهدویت]] بر [[جامعه]]، شامل شاخصه‌هایی می‌‌گردد که به نوعی در ابعاد [[تربیتی]] انسان‌های [[جامعه]] اثر می‌‌گذارد. بارزترین نمونه تاثیرهای [[تربیتی]] - [[اجتماعی]] [[مهدویت]]، عبارت است از: | ||
:::::#'''ایجاد [[روحیه]] [[امیدواری]] به [[آینده]]ای روشن:''' ما، [[انسان]] ها، [[منتظر]] تحقق [[ارزش‌ها]] هستیم، ولی به طور فردی و به طور نوعی، آنها را نمی‌بینیم؛ یعنی، نوع [[انسان]] متعارف، در تحقق اینها در [[زندگی]] جمعی، [[شکست]] خورده است. حال آیا باید [[انسان]]، دچار یاس شود و خود را ببازد؟ [[انتظار مهدی]] [[موعود]]، [[عجل الله تعالی فرجه]]، [[پیام]] [[امید]] است و به [[بشر]] سرخورده، [[امید]] می‌‌بخشد و می‌‌گوید، روزی، یک مرد [[الهی]]، آن چه را آرزوی تو است، یقینا، براورده خواهد کرد. یکی از ویژگی‌های [[نسل]] [[منتظر]]، [[امیدواری]] و نگرش مثبت به [[آینده]] ی [[جهان]] است. اگر ما خودمان را در این شرایط ببینیم و تصور کنیم که [[منتظر]] [[دادگستر]] و [[عدل]] گستر [[جهان]] هستیم، برای برپایی آن اهداف تلاش خواهیم کرد. اگر [[امید]] نباشد، [[انسان]]، دچار [[افسردگی]] خواهد شد. اگر [[باور]] داشته باشیم [[جهان]] [[آینده]]، به دست نا اهلان اداره خواهد شد، احساس [[ناامیدی]] و خطر خواهیم کرد. بنابراین، [[اعتقاد]] به [[مصلح جهانی]]، از نظر روانی هم برای [[جامعه]] ی بشری، [[ارزش]] [[عظیم]] و فراوان دارد; زیرا، اگر [[ناامیدی]] و یاس، در فردی زنده شود، [[سعادت]] و [[خوش بختی]] آن فرد، در معرض سقوط حتمی قرار خواهد گرفت. مفهوم [[امیدواری]]، دارای دو بعد «ذهنی» و «عینی» است. منظور از [[امیدواری]] در بعد ذهنی، مجموعه تفکرات، [[تمایلات]]، [[انگیزه]] ها، عادات، خوی‌های مثبت است که شخصی [[امیدوار]]، در حیطه ی ذهن خود از آن برخوردار است. منظور از [[امیدواری]] در بعد عینی، مجموعه [[اعمال]]، رفتارها، کنش ها، واکنش‌هایی است که شخص [[امیدوار]]، به نحو مثبت و جهت دار و فعال، در مواقع گوناگون، از خود نشان می‌‌دهد. هر یک از این ابعاد، خود دارای مؤلفه‌هایی است که با بررسی آن مؤلفه ها، می‌‌توان به [[میزان]] وجود [[روحیه]] ی [[امیدواری]] در اشخاص پی برد. نمودار زیر، این مؤلفه‌ها را نشان می‌‌دهد. | :::::#'''ایجاد [[روحیه]] [[امیدواری]] به [[آینده]]ای روشن:''' ما، [[انسان]] ها، [[منتظر]] تحقق [[ارزش‌ها]] هستیم، ولی به طور فردی و به طور نوعی، آنها را نمی‌بینیم؛ یعنی، نوع [[انسان]] متعارف، در تحقق اینها در [[زندگی]] جمعی، [[شکست]] خورده است. حال آیا باید [[انسان]]، دچار یاس شود و خود را ببازد؟ [[انتظار مهدی]] [[موعود]]، [[عجل الله تعالی فرجه]]، [[پیام]] [[امید]] است و به [[بشر]] سرخورده، [[امید]] می‌‌بخشد و می‌‌گوید، روزی، یک مرد [[الهی]]، آن چه را آرزوی تو است، یقینا، براورده خواهد کرد. یکی از ویژگی‌های [[نسل]] [[منتظر]]، [[امیدواری]] و نگرش مثبت به [[آینده]] ی [[جهان]] است. اگر ما خودمان را در این شرایط ببینیم و تصور کنیم که [[منتظر]] [[دادگستر]] و [[عدل]] گستر [[جهان]] هستیم، برای برپایی آن اهداف تلاش خواهیم کرد. اگر [[امید]] نباشد، [[انسان]]، دچار [[افسردگی]] خواهد شد. اگر [[باور]] داشته باشیم [[جهان]] [[آینده]]، به دست نا اهلان اداره خواهد شد، احساس [[ناامیدی]] و خطر خواهیم کرد. بنابراین، [[اعتقاد]] به [[مصلح جهانی]]، از نظر روانی هم برای [[جامعه]] ی بشری، [[ارزش]] [[عظیم]] و فراوان دارد; زیرا، اگر [[ناامیدی]] و یاس، در فردی زنده شود، [[سعادت]] و [[خوش بختی]] آن فرد، در معرض سقوط حتمی قرار خواهد گرفت. مفهوم [[امیدواری]]، دارای دو بعد «ذهنی» و «عینی» است. منظور از [[امیدواری]] در بعد ذهنی، مجموعه تفکرات، [[تمایلات]]، [[انگیزه]] ها، عادات، خوی‌های مثبت است که شخصی [[امیدوار]]، در حیطه ی ذهن خود از آن برخوردار است. منظور از [[امیدواری]] در بعد عینی، مجموعه [[اعمال]]، رفتارها، کنش ها، واکنش‌هایی است که شخص [[امیدوار]]، به نحو مثبت و جهت دار و فعال، در مواقع گوناگون، از خود نشان می‌‌دهد. هر یک از این ابعاد، خود دارای مؤلفه‌هایی است که با بررسی آن مؤلفه ها، می‌‌توان به [[میزان]] وجود [[روحیه]] ی [[امیدواری]] در اشخاص پی برد. نمودار زیر، این مؤلفه‌ها را نشان می‌‌دهد. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
:::::*'''روز [[داوری]] و روز بازپسین:''' در این روز، حساب [[اعمال]] [[بشر]] رسیده خواهد شد و [[اعمال]] [[شر]] را جزا خواهند داد و خیر را [[پاداش]]. | :::::*'''روز [[داوری]] و روز بازپسین:''' در این روز، حساب [[اعمال]] [[بشر]] رسیده خواهد شد و [[اعمال]] [[شر]] را جزا خواهند داد و خیر را [[پاداش]]. | ||
:::::*'''موعودگرایی:''' موعودگرایی نیز نوعی [[غایت]] شناختی [[ادیان]] است. موعودگرایی، نهایتی را برای حرکت [[جوامع]] ترسیم می‌‌کند. | :::::*'''موعودگرایی:''' موعودگرایی نیز نوعی [[غایت]] شناختی [[ادیان]] است. موعودگرایی، نهایتی را برای حرکت [[جوامع]] ترسیم می‌‌کند. | ||
::::::نه تنها در [[اسلام]]، بلکه در [[ادیان]] دیگر نیز ما [[شاهد]] پیدایش و رشد این عنصر هستیم. موعودگرایی و هزاره‌گرایی را در پایان سال دو هزار [[شاهد]] بودید. با [[شکوه]] ترین جشن ها، در این روز بود. این جشن، برای [[جهان]] [[غرب]]، فقط یک [[تفریح]] نبود. بسیاری از [[مسیحیان]] و [[یهودیان]]، چشم [[انتظار]] پایان این هزاره بودند; زیرا، در پایان این هزاره، وعده‌هایی به [[بشر]] داده شده بود. در [[اسلام]]، غایتی داریم به نام «روز [[داوری]]» یا «روز بازپسین»، که [[اعمال]] در آن روز، [[داوری]] خواهند شد. نکته ای که جای دقت دارد، این است که «موعودگرایی و [[انتظار]] [[منجی]]، چرا حلقه ای از آن است؟». [[باقی]] گذاشتن یک حلقه در انتهای این سلسله، نشانه ی چیست؟ به نظر می‌‌رسد که این حلقه ی پایانی می‌‌خواهد به ما بگوید، این ایده، در [[تاریخ]] پاسخ گوی [[نیاز انسان‌ها]] است. اگر ما، [[عدل علی]]{{ع}} و تمام [[فضایل]] را در یک [[جامعه]] ی کوچک می‌‌بینیم، [[مهدویت]]، نهایت این [[فضیلت‌ها]] است. [[مهدویت]]، معنایی نزدیک به معنای روز [[داوری]] یا روز بازپسین دارد. [[مهدویت]]، در این جا، [[تجلی]] والاترین و [[برترین]] نمونه [[عدالت]]، شفقت، [[رحمت]]، [[برادری]]، [[مساوات]]، [[زیبایی]]، [[خردورزی]] است، نهایتی که برای [[جامعه]] بشری ترسیم شده است<ref>برگرفته از سخنرانی دکتر کوثری، از طریق سایت: WWW.monjee.com </ref><ref>[[حسن عبدی‌پور|عبدی‌پور، حسن]]، [[تاثیرهای اجتماعی اعتقاد به مهدویت از دیدگاه | ::::::نه تنها در [[اسلام]]، بلکه در [[ادیان]] دیگر نیز ما [[شاهد]] پیدایش و رشد این عنصر هستیم. موعودگرایی و هزاره‌گرایی را در پایان سال دو هزار [[شاهد]] بودید. با [[شکوه]] ترین جشن ها، در این روز بود. این جشن، برای [[جهان]] [[غرب]]، فقط یک [[تفریح]] نبود. بسیاری از [[مسیحیان]] و [[یهودیان]]، چشم [[انتظار]] پایان این هزاره بودند; زیرا، در پایان این هزاره، وعده‌هایی به [[بشر]] داده شده بود. در [[اسلام]]، غایتی داریم به نام «روز [[داوری]]» یا «روز بازپسین»، که [[اعمال]] در آن روز، [[داوری]] خواهند شد. نکته ای که جای دقت دارد، این است که «موعودگرایی و [[انتظار]] [[منجی]]، چرا حلقه ای از آن است؟». [[باقی]] گذاشتن یک حلقه در انتهای این سلسله، نشانه ی چیست؟ به نظر می‌‌رسد که این حلقه ی پایانی می‌‌خواهد به ما بگوید، این ایده، در [[تاریخ]] پاسخ گوی [[نیاز انسان‌ها]] است. اگر ما، [[عدل علی]]{{ع}} و تمام [[فضایل]] را در یک [[جامعه]] ی کوچک می‌‌بینیم، [[مهدویت]]، نهایت این [[فضیلت‌ها]] است. [[مهدویت]]، معنایی نزدیک به معنای روز [[داوری]] یا روز بازپسین دارد. [[مهدویت]]، در این جا، [[تجلی]] والاترین و [[برترین]] نمونه [[عدالت]]، شفقت، [[رحمت]]، [[برادری]]، [[مساوات]]، [[زیبایی]]، [[خردورزی]] است، نهایتی که برای [[جامعه]] بشری ترسیم شده است<ref>برگرفته از سخنرانی دکتر کوثری، از طریق سایت: WWW.monjee.com </ref><ref>[[حسن عبدی‌پور|عبدی‌پور، حسن]]، [[تاثیرهای اجتماعی اعتقاد به مهدویت از دیدگاه جامعه‌شناسی (مقاله)|تاثیرهای اجتماعی اعتقاد به مهدویت از دیدگاه جامعه‌شناسی]]، [[انتظار موعود (نشریه)|انتظار موعود]]، ص۲۳۳.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||