مدرنیته و اندیشه مهدویت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مولفه‌های' به 'مؤلفه‌های') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مقاله | {{جعبه اطلاعات مقاله | ||
| عنوان = مدرنیته و [[اندیشه مهدویت]] | | عنوان = مدرنیته و [[اندیشه مهدویت]] | ||
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۰۱
| مدرنیته و اندیشه مهدویت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | بهروز محمدی منفرد |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | ماهنامه مشرق موعود |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۵ |
| شماره | ۱ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
مدرنیته و اندیشه مهدویت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی مدرنیته و اندیشه مهدویت می‌پردازد. این مقالهٔ ۳۲ صفحه‌ای به قلم بهروز محمدی منفرد نگاشته شده و در ماهنامه مشرق موعود (شماره ۱،تابستان ۱۳۸۵) انتشار یافته است[۱].
چکیدهٔ مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در این نوشتار به بررسی و مقایسه یکی از مهم‌ترین اندیشه‌های مغرب زمین (مدرنیته) و اندیشه مهدویت پرداخته می‌‌شود. ازاین روی، پس از تبیین مفاهیم مدرنیته و اندیشه مهدویت، به دلیل گستردگی مباحث این دو، برخی از مؤلفه‌های اساسی مدرنیته همانند سنت ستیزی، لیبرالیسم و خردگرایی را با آموزه‌های اندیشه مهدویت مقایسه می‌‌نماییم. نکته جالب توجه آن است که مدرنیته و مقوله مهدویت دو اندیشه به شمار می‌‌روند که در موارد متعددی با یک دیگر برخورد دارند»[۱].
فهرست مقاله
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
درباره پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر بهروز محمدی منفرد، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ناصر مکارم شیرازی، حسین وحید خراسانی و عبدالحسین خسروپناه پیگیری کرد. عضویت در کمیته علمی همایش ملی بررسی اندیشه‌های فلسفی علامه جعفری و عضویت در هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «مهدویت»، «اندیشه مهدویت و دموکراسی»، «مدرنیته و اندیشه مهدویت»، «انسان‌شناسی دولت مهدوی»، «جهان‌شناسی اسلامی»، «قاعده لطف»، «بررسی اومانيسم و انديشه مهدويت»، «راهبرد اخلاق انتظار»، «عدالت باوری»، «معنای زندگی نیهیلیسم و اندیشه مهدویت»، و «توجیه باور اخلاقی» برخی از این آثار است.[۲]