عبدالحسین خسروپناه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
عبدالحسین خسروپناه

حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه (متولد ۱۳۴۵ ش، دزفول)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، حسین وحید خراسانی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی و حسن حسن‌زاده آملی پیگیری کرد. امامت جمعه موقت دزفول، ریاست مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، دبیری هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، مسئولیت اداره پژوهشی معاونت پژوهشی نهاد رهبری در دانشگاه‌ها و قائم مقامی مركز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه قم از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه به تدریس در دانشگاه نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آسیب‌شناسی جامعه دینی»، «کلام نوین اسلامی»، «پلورالیزم دینی و سیاسی»، «جامعه علوى در نهج‌البلاغه»، «نقد روش‌شناسی نظریه علمای ابرار با تأکید بر کتاب مکتب در فرآیند تکامل»، «مشروعیت حكومت ولایى»، «ماهیت وحی در حکمت اسلامی»، «نقش تأویل‌گرایی در پیدایش واقعه کربلا»، «تمدن اسلامی» و «اصلاحات از منظر امام على (ع)» برخی از این آثار است.[۱]

جستارهای وابسته

آثار معرفی‌شدهٔ عبدالحسین خسروپناه

پانویس