رکن و مقام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه' به ']]، ص')
خط ۱۷: خط ۱۷:
*رکن ظلعی از [[کعبه]] است که سنگ حجرالاسود در آن [[نصب]] است و [[مقام ابراهیم]] سنگی است که [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بر روی آن می‌‌ایستاد و دیوار خانه [[کعبه]] را می‌‌ساخت. نقش پای [[مبارک]] [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بر این سنگ نقش بسته است، و اکنون این سنگ در پنجره‌ای در [[مسجدالحرام]] [[نصب]] است.  
*رکن ظلعی از [[کعبه]] است که سنگ حجرالاسود در آن [[نصب]] است و [[مقام ابراهیم]] سنگی است که [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بر روی آن می‌‌ایستاد و دیوار خانه [[کعبه]] را می‌‌ساخت. نقش پای [[مبارک]] [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بر این سنگ نقش بسته است، و اکنون این سنگ در پنجره‌ای در [[مسجدالحرام]] [[نصب]] است.  
*[[ام‌سلمه]] از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] می‌‌کند: [[سیصد و سیزده]] نفر [[یاران قائم]]{{ع}} در میان رکن و مقام با [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[بیعت]] خواهند کرد...<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۳۶. </ref>. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: گویا می‌‌بینم که [[حضرت مهدی]]{{ع}} میان رکن و مقام با [[مردم]] [[بیعت]] می‌‌کند و از آنان بر [[کتاب جدید]] [[میثاق]] می‌‌گیرد و این بر [[عرب]] بسیار ناگوار می‌‌آید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۳. </ref>. در [[حدیث]] دیگری [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: (در آن روز) [[حضرت مهدی]]{{ع}} در پشت [[مقام ابراهیم]] است و به نام او ندایی بلند می‌‌شود، ([[یاران]] او) نزد ایشان می‌‌آیند و می‌‌گویند: چه [[انتظار]] داری؟ سپس دست ایشان را می‌‌گیرند با او [[بیعت]] می‌‌کنند<ref>همان.</ref>. [[امام عسکری]]{{ع}} به [[فرزند]] خویش می‌‌فرماید: فرزندم... گویا تو را در میان رکن و مقام می‌‌بینم که در حرکت هستی و پرچم‌های زرد و سفیدی بر فراز سرت به اهتزاز است و گروهی دست به سویت دراز می‌‌کنند تا با تو [[بیعت]] کنند<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵.</ref>.  
*[[ام‌سلمه]] از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] می‌‌کند: [[سیصد و سیزده]] نفر [[یاران قائم]]{{ع}} در میان رکن و مقام با [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[بیعت]] خواهند کرد...<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۳۶. </ref>. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: گویا می‌‌بینم که [[حضرت مهدی]]{{ع}} میان رکن و مقام با [[مردم]] [[بیعت]] می‌‌کند و از آنان بر [[کتاب جدید]] [[میثاق]] می‌‌گیرد و این بر [[عرب]] بسیار ناگوار می‌‌آید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۳. </ref>. در [[حدیث]] دیگری [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: (در آن روز) [[حضرت مهدی]]{{ع}} در پشت [[مقام ابراهیم]] است و به نام او ندایی بلند می‌‌شود، ([[یاران]] او) نزد ایشان می‌‌آیند و می‌‌گویند: چه [[انتظار]] داری؟ سپس دست ایشان را می‌‌گیرند با او [[بیعت]] می‌‌کنند<ref>همان.</ref>. [[امام عسکری]]{{ع}} به [[فرزند]] خویش می‌‌فرماید: فرزندم... گویا تو را در میان رکن و مقام می‌‌بینم که در حرکت هستی و پرچم‌های زرد و سفیدی بر فراز سرت به اهتزاز است و گروهی دست به سویت دراز می‌‌کنند تا با تو [[بیعت]] کنند<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵.</ref>.  
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: گویا با چشم خویش می‌‌بینم که [[حضرت قائم]]{{ع}} با پای برهنه در سرزمین "[[ذی‌طوی]]" [[ایستاده]] و مانند [[حضرت موسی]]{{ع}} نگران و [[منتظر]] است که به [[مقام ابراهیم]] بیاید و [[دعوت]] خود را اعلام نماید<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۸۵. </ref>. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} به سوی سرزمین "[[ذی‌طوی]]" اشاره می‌‌نماید و می‌‌فرماید:.. در این سرزمین [[چهل]] نفر از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} جمع می‌‌شوند و یک شب [[قبل از ظهور]] [[حضرت]] برخی از آنان [[خدمت]] ایشان رسیده و فردا [[امام زمان]]{{ع}} در کنار [[حجر اسماعیل]] [[خدا]] را به [[حق]] خویش قسم می‌دهد (که [[وعده]] ظهورش را محقق فرماید)...<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۸۲. </ref>. [[مقام ابراهیم]] در اصل در کنار [[کعبه]] بوده است ولی در زمان [[جاهلیت]] آن را تغییر دادند. [[رسول خدا]]{{صل}} پس از [[بعثت]] خود آن را به جای اصلی برگرداند. اما پس از [[رحلت]] ایشان دوباره [[مقام ابراهیم]] جابه‌جا شد و مانند زمان [[جاهلیت]] قرار گرفت. این یکی از بدعت‌هایی بود که در [[اسلام]] اتفاق افتاد و [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[قیام]] این [[بدعت]] را [[اصلاح]] خواهد نمود. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، [[مسجد الحرام]] را خراب نموده و مانند بنای اولیّه خواهد ساخت و [[مقام ابراهیم]] را به [[جایگاه]] صحیح خود قرار خواهد داد<ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳. </ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۳۱۸.</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: گویا با چشم خویش می‌‌بینم که [[حضرت قائم]]{{ع}} با پای برهنه در سرزمین "[[ذی‌طوی]]" [[ایستاده]] و مانند [[حضرت موسی]]{{ع}} نگران و [[منتظر]] است که به [[مقام ابراهیم]] بیاید و [[دعوت]] خود را اعلام نماید<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۸۵. </ref>. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} به سوی سرزمین "[[ذی‌طوی]]" اشاره می‌‌نماید و می‌‌فرماید:.. در این سرزمین [[چهل]] نفر از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} جمع می‌‌شوند و یک شب [[قبل از ظهور]] [[حضرت]] برخی از آنان [[خدمت]] ایشان رسیده و فردا [[امام زمان]]{{ع}} در کنار [[حجر اسماعیل]] [[خدا]] را به [[حق]] خویش قسم می‌دهد (که [[وعده]] ظهورش را محقق فرماید)...<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۸۲. </ref>. [[مقام ابراهیم]] در اصل در کنار [[کعبه]] بوده است ولی در زمان [[جاهلیت]] آن را تغییر دادند. [[رسول خدا]]{{صل}} پس از [[بعثت]] خود آن را به جای اصلی برگرداند. اما پس از [[رحلت]] ایشان دوباره [[مقام ابراهیم]] جابه‌جا شد و مانند زمان [[جاهلیت]] قرار گرفت. این یکی از بدعت‌هایی بود که در [[اسلام]] اتفاق افتاد و [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[قیام]] این [[بدعت]] را [[اصلاح]] خواهد نمود. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، [[مسجد الحرام]] را خراب نموده و مانند بنای اولیّه خواهد ساخت و [[مقام ابراهیم]] را به [[جایگاه]] صحیح خود قرار خواهد داد<ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳. </ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۱۸.</ref>.
   
   
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==

نسخهٔ ‏۲۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۱

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.


مقدمه

  1. محل بیعت با حضرت مهدی(ع)‏ پیامبر اکرم(ص) فرمود: "مهدی امتم میان ایشان [[امامان]‏] محمدی است که زمین را از عدل و داد آکنده سازد؛ همچنان که از ظلم و جور پر شده باشد. به خدا سوگند! من کسانی را که میان رکن و مقام با او بیعت می‏‌کنند، می‌‏شناسم و اسامی پدران و قبایلشان را نیز می‌‏دانم"[۴]. در برخی آثار اهل سنت نیز بین‏ رکن و مقام جایگاه بیعت حضرت مهدی(ع)‏ با یارانش گفته شده است[۵].
  2. محل کشته شدن نفس زکیه و رخداد یکی از نشانه‏‌های حتمی ظهور. امام باقر(ع) پس از بیان پاره‌‏ای از نشانه‌‏های ظهور، در ادامه فرمود: " و جوانی از آل محمد که نامش محمد بن حسن- یا نفس زکیه- است، بین رکن و مقام کشته شود"[۶][۷].

رکن و مقام در موعودنامه

رکن و مقام در فرهنگنامه آخرالزمان

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۸۵؛ مجمع البحرین، ج ۶، ص ۲۵۷
  2. خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ۵، ص ۲۳۲
  3. " أَمَّا أَفْضَلُ‏ الْبِقَاعِ‏ مَا بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَام‏ ‏‏"، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۴۵، ح ۲۳۱۳
  4. "مَهْدِيُّ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً وَ اللَّهِ إِنِّي‏ لَأَعْرِفُ‏ مَنْ‏ يُبَايِعُهُ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ وَ أَعْرِفُ‏ أَسْمَاءَ آبَائِهِمْ‏ وَ قَبَائِلِهِمْ‏‏ ‏‏"، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۲۴، ص ۲۸۴، ح ۳۷
  5. ر. ک: الصنعانی، المصنف، ج ۱۱، ص ۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج ۸، ص ۶۰۹؛ طبرانی، معجم الکبیر، ح ۲۳، ص ۲۹۶؛ کنز العمال، ج ۱۱، ص ۱۲۵، ح ۳۰۹۳۲، ج ۱۴، ص ۲۶۵، ح ۳۸۶۶۸؛ سیوطی، در المنثور، ج ۵، ص ۲۴۱
  6. " وَ قُتِلَ‏ غُلَامٌ‏ مِنْ‏ آلِ‏ مُحَمَّدٍ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ اسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ ‏‏ ‏‏"، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۳۳۰، باب ۳۲، ح ۱۶
  7. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۴۶ - ۲۴۸.
  8. بحار الانوار، ج ۱۷، ص ۲۶۹.
  9. بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۱۷۲.
  10. غیبة طوسی، ص ۲۷۴.
  11. الملاحم و الفتن، ص ۱۶۱؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۲۸.
  12. الزام الناصب، ص ۵۲ و ۲۵۲؛ البیان، ص ۲۱۰ و ۲۱۸.
  13. غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳.
  14. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۹۵ و ۱۲۱؛ الزام الناصب، ص ۲۲۳.
  15. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۶۹.
  16. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۶۷.
  17. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۳۶.
  18. غیبت نعمانی: ص ۲۶۳.
  19. همان.
  20. بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵.
  21. بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۸۵.
  22. غیبت نعمانی: ص ۱۸۲.
  23. وافی: ج ۲، ص ۱۱۳.
  24. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۱۸.