عمومیت انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

مسأله [[انتظار]] همانند [[اعتقاد]] به [[آفریدگار]] است که در [[دل‌ها]] ریشه دارد. [[دل]] [[خدا]] را می‌خواند و چشم در [[انتظار مهدی]] است. آن را امری فطری دانستیم از آن بابت که مسأله مشترک بین همه [[انسان‌ها]]، [[مذاهب]] و اندیشه‌های مختلف است. [[آدمی]] در سایه آن [[آرزو]] دارد به [[منافع]] حال و آینده‌اش دست یابد. وجودش نشانگر بروز تمایلی انسانی و به [[حقیقت]] [[تجلی]] زمینه‌های فطری انسان‌هاست. اصولاً مسأله [[انتظار]] را در [[آدمی]] از آن بابت فطری و درونی می‌دانند که در بین همه [[انسان‌ها]] عمومیت دارد. در آنگاه که انسانی در میان امواج دریا [[مضطر]] گردد و راهی برای [[نجات]] و چاره‌ای جز دست و پا زدن برای خود نبیند و [[منتظر]] و آرزومند [[نجات]] است. [[منتظر]] است کسی به کمکش بشتابد و زیر بازوی او را بگیرد.

[[انتظار]] در [[جهان]] عمومیت دارد اگرچه نام آن را بر زبان نیاورند، آن عامی و آن دانشمند، مذهبی و لامذهب، آن [[اداری]]، آن مارکسیست، آن انقلابی، آن فرد باری بهرجهت همه و همه در [[دل]] خود انتظاری را احساس می‌کنند [[انتظار]] که از وضع موجود به در آیند و به وضعی ایدآل و مورد نظر دست یابند<ref>[[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص14-15.</ref>.