پناهگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} ==مقدمه== *منظور داشتن جایی برای اتکا بوده که حضرت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
==نکات==
==نکات==
در دو [[آیه]] فوق:  
در دو [[آیه]] فوق:  
#[[خداوند]] [[پناهگاه]] [[محمد]]{{صل}} در دوران [[کودکی]] و خردسالی ذکر گردیده است.  
#[[خداوند]] پناهگاه [[محمد]]{{صل}} در دوران [[کودکی]] و خردسالی ذکر گردیده است.  
#[[غار ثور]] [[پناهگاه]] [[محمد]]{{صل}} و ابی بکر هنگام [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] مطر ح شده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۵۱.</ref>.
#[[غار ثور]] پناهگاه [[محمد]]{{صل}} و ابی بکر هنگام [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] مطر ح شده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۵۱.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۱۶: خط ۱۶:


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱''']]
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.


مقدمه

  • منظور داشتن جایی برای اتکا بوده که حضرت در بعد مادی و معنوی از آن استفاده کرده است، جایی که خدا در حیات مادی از دوران کودکی سرپناه او شده و یا در فشارها و سختی‌ها به آن روی آورده است. مانند: ﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ[۱]. این که مسیحیت در دوران نخست سختی‌ها به غارها و دیرهای دور از دسترس روی آورد و قرآن در این باره می‌گوید: ﴿وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ[۲] به این خاطر بود که در اثر فشارها ملجایی داشته باشد. و پیامبر در دوران مکه با هجرت به شعب ابی‌طالب و غار ثور وحرا چنین عمل می‌کرد.
  1. ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى[۳]
  2. ﴿إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ[۴]

نکات

در دو آیه فوق:

  1. خداوند پناهگاه محمد(ص) در دوران کودکی و خردسالی ذکر گردیده است.
  2. غار ثور پناهگاه محمد(ص) و ابی بکر هنگام هجرت از مکه به مدینه مطر ح شده است[۵].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «و پاره‌ای از شب را بدان (نماز شب) بیدار باش که (نمازی) افزون برای توست باشد که پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد» سوره اسراء، آیه ۷۹.
  2. «سپس پیامبران خود را در پی آنان آوردیم و (نیز) عیسی پسر مریم را و به او انجیل دادیم و در دل پیروان او مهر و بخشایشی نهادیم و ما رها کردن این جهان را که از خود درآوردند بر آنان مقرّر نداشتیم جز آنکه برای رسیدن به خشنودی خداوند چنین کردند امّا آن را چنان» سوره حدید، آیه ۲۷.
  3. «آیا یتیمت نیافت و در پناه گرفت؟» سوره ضحی، آیه ۶.
  4. «اگر او را یاری ندهید بی‌گمان خداوند یاریش کرده است هنگامی که کافران او را که یکی از دو نفر بود (از مکّه) بیرون راندند، آنگاه که آن دو در غار بودند همان هنگام که به همراهش می‌گفت: مهراس که خداوند با ماست و خداوند آرامش خود را بر او فرو فرستاد و وی را با» سوره توبه، آیه ۴۰.
  5. سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۲۵۱.