عباس بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[حضرت اباالفضل] | *[[حضرت اباالفضل]]، عباس بن علی{{ع}} [[فرزند حضرت امیرالمؤمنین]]{{ع}} است. مادرش [[فاطمه کلابیه]] ([[ام البنین]]) بود. در روز ۴ [[شعبان]] سال ۲۶ هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. در حادثه [[کربلا]] او و سه [[برادر]] دیگرش حضور داشتند و [[جان]] خود را فدای [[امام حسین]]{{ع}} کردند. [[عباس]]{{ع}} در [[کربلا]] به عنوان [[پرچمدار سپاه سیدالشهدا]]{{ع}} بود. | ||
*چهره‌ای زیبا و قامتی [[رشید]] و شجاعتی کم‌نظیر داشت. به او | *چهره‌ای زیبا و قامتی [[رشید]] و شجاعتی کم‌نظیر داشت. به او [[قمر بنی هاشم]] نیز می‌‌گفتند. نقش او در حادثه [[عاشورا]] بسیار مهم بود و وجودش مایه خاطر جمعی [[اهل‌بیت]] و موجب [[هراس]] [[دشمنان]] می‌شد. در [[روز عاشورا]] وقتی به [[فرمان امام]]، برای آوردن [[آب]] برای [[کودکان تشنه]] [[حرم]] به [[فرات]] رفت، در محاصره انبوه [[سپاه]] [[دشمنان]] قرار گرفت و در نبردی حماسی دست‌هایش قطع شد، سپس همان جا به [[شهادت]] رسید. وقتی وارد [[فرات]] شده بود، با آنکه تشنه بود، ولی به یاد [[تشنگی]] [[امام حسین]]{{ع}} و [[کودکان]] افتاد و [[آب]] ننوشید و [[تشنه لب]] [[شهید]] شد. از این رو او را [[مظهر]] وفا و [[جوانمردی]] گویند. | ||
*در [[روایات]] و [[زیارت‌نامه‌ها]] از او به بزرگ‌ترین صفت‌ها [[ستایش]] شده است. [[مرقد]] او به فاصله نزدیکی از [[حرم]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} قرار داد و دارای صحن و گنبد طلا و زوار فراوان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۵.</ref>. | *در [[روایات]] و [[زیارت‌نامه‌ها]] از او به بزرگ‌ترین صفت‌ها [[ستایش]] شده است. [[مرقد]] او به فاصله نزدیکی از [[حرم]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} قرار داد و دارای صحن و گنبد طلا و زوار فراوان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۵.</ref>. | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۳
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- حضرت اباالفضل، عباس بن علی(ع) فرزند حضرت امیرالمؤمنین(ع) است. مادرش فاطمه کلابیه (ام البنین) بود. در روز ۴ شعبان سال ۲۶ هجری در مدینه به دنیا آمد. در حادثه کربلا او و سه برادر دیگرش حضور داشتند و جان خود را فدای امام حسین(ع) کردند. عباس(ع) در کربلا به عنوان پرچمدار سپاه سیدالشهدا(ع) بود.
- چهره‌ای زیبا و قامتی رشید و شجاعتی کم‌نظیر داشت. به او قمر بنی هاشم نیز می‌‌گفتند. نقش او در حادثه عاشورا بسیار مهم بود و وجودش مایه خاطر جمعی اهل‌بیت و موجب هراس دشمنان می‌شد. در روز عاشورا وقتی به فرمان امام، برای آوردن آب برای کودکان تشنه حرم به فرات رفت، در محاصره انبوه سپاه دشمنان قرار گرفت و در نبردی حماسی دست‌هایش قطع شد، سپس همان جا به شهادت رسید. وقتی وارد فرات شده بود، با آنکه تشنه بود، ولی به یاد تشنگی امام حسین(ع) و کودکان افتاد و آب ننوشید و تشنه لب شهید شد. از این رو او را مظهر وفا و جوانمردی گویند.
- در روایات و زیارت‌نامه‌ها از او به بزرگ‌ترین صفت‌ها ستایش شده است. مرقد او به فاصله نزدیکی از حرم سیدالشهدا(ع) قرار داد و دارای صحن و گنبد طلا و زوار فراوان است[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۴۵.