نذر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233);...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در [[قرآن]] درباره [[نذر]] کلمات بسیاری آمده، اما آن‌چه به طور مستقیم به [[پیامبر]] [[ارتباط]] دارد، نذری است که [[حکم]] آن را باید بیان کند و یا از سخن [[مخالفان]] و [[مشرکان]] [[نقل]] می‌شود و یا [[نذر]] [[خاندان]] وی کرده و در [[قرآن]] از آن سخن رفته است. | در [[قرآن]] درباره [[نذر]] کلمات بسیاری آمده، اما آن‌چه به طور مستقیم به [[پیامبر]] [[ارتباط]] دارد، نذری است که [[حکم]] آن را باید بیان کند و یا از سخن [[مخالفان]] و [[مشرکان]] [[نقل]] می‌شود و یا [[نذر]] [[خاندان]] وی کرده و در [[قرآن]] از آن سخن رفته است. | ||
#{{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا}}<ref>«نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.</ref>. راجع به [[نزول]] [[سوره]] هل أتی در [[شأن]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} و در [[تفسیر کشاف]] است که از [[ابن عباس]] [[روایت]] آمده که [[حسن]] و [[حسین]] [[بیمار]] شدند، و [[رسول خدا]]{{صل}} با جمعی از [[صحابه]] از ایشان [[عیادت]] کرد، [[مردم]] به [[علی]]{{ع}} گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، [[علی]] و [[فاطمه]]، و فضه [[کنیز]] آن دو [[نذر]] کردند که اگر [[کودکان]] بهبودی یافتند سه روز [[روزه]] بدارند، بچه‌ها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند<ref>المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.</ref>. | #{{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا}}<ref>«نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.</ref>. راجع به [[نزول]] [[سوره]] هل أتی در [[شأن]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} و در [[تفسیر کشاف]] است که از [[ابن عباس]] [[روایت]] آمده که [[حسن]] و [[حسین]] [[بیمار]] شدند، و [[رسول خدا]]{{صل}} با جمعی از [[صحابه]] از ایشان [[عیادت]] کرد، [[مردم]] به [[علی]]{{ع}} گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، [[علی]] و [[فاطمه]]، و فضه [[کنیز]] آن دو [[نذر]] کردند که اگر [[کودکان]] بهبودی یافتند سه روز [[روزه]] بدارند، بچه‌ها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند<ref>المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ}}<ref>«و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص | #{{متن قرآن|وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ}}<ref>«و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۸۷۳.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۰
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نذر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
در قرآن درباره نذر کلمات بسیاری آمده، اما آن‌چه به طور مستقیم به پیامبر ارتباط دارد، نذری است که حکم آن را باید بیان کند و یا از سخن مخالفان و مشرکان نقل می‌شود و یا نذر خاندان وی کرده و در قرآن از آن سخن رفته است.
- ﴿إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا﴾[۱]. راجع به نزول سوره هل أتی در شأن امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه(س) و در تفسیر کشاف است که از ابن عباس روایت آمده که حسن و حسین بیمار شدند، و رسول خدا(ص) با جمعی از صحابه از ایشان عیادت کرد، مردم به علی(ع) گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، علی و فاطمه، و فضه کنیز آن دو نذر کردند که اگر کودکان بهبودی یافتند سه روز روزه بدارند، بچه‌ها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند[۲].
- ﴿وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ﴾[۳][۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.
- ↑ المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.
- ↑ «و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۸۷۳.