جنگ در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*{{متن قرآن|فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ}}<ref>«پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه۵۷.</ref>. | *{{متن قرآن|فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ}}<ref>«پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه۵۷.</ref>. | ||
*وجه تسمیه [[محراب]] [[مسجد]] این است که محل [[جنگ]] با [[شیطان]] و [[هوای نفس]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۵.</ref>. | *وجه تسمیه [[محراب]] [[مسجد]] این است که محل [[جنگ]] با [[شیطان]] و [[هوای نفس]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۵.</ref>. | ||
*در [[سنت الهی]]، [[دنیا]] عرصه [[جنگ]] دائمی "[[حق و باطل]]" است. این [[جنگ]]، ظاهری و [[باطنی]] است. به این [[جنگ]] [[مقدس]] [[جهاد]] و [[قتال]] [[فی‌سبیل‌الله]] اطلاق شده و کلمه حَرب اعم از آنهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۲۱-۲۲۲.</ref>. | *در [[سنت الهی]]، [[دنیا]] عرصه [[جنگ]] دائمی "[[حق]] و [[باطل]]" است. این [[جنگ]]، ظاهری و [[باطنی]] است. به این [[جنگ]] [[مقدس]] [[جهاد]] و [[قتال]] [[فی‌سبیل‌الله]] اطلاق شده و کلمه حَرب اعم از آنهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۲۱-۲۲۲.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۱
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جنگ (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ستیزه[۱]، درگیری، جنگ[۲]، نزاع شدید. در اصل به معنای سَلب چیزی [۳].
- ﴿فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ﴾[۴].
- وجه تسمیه محراب مسجد این است که محل جنگ با شیطان و هوای نفس است[۵].
- در سنت الهی، دنیا عرصه جنگ دائمی "حق و باطل" است. این جنگ، ظاهری و باطنی است. به این جنگ مقدس جهاد و قتال فی‌سبیل‌الله اطلاق شده و کلمه حَرب اعم از آنهاست[۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۸۲.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۸.
- ↑ «پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه۵۷.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۲۱-۲۲۲.