بحث:ظلم‌ستیزی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ']]،' به '، [['
(صفحه‌ای تازه حاوی «==مقدمه== * ظهور مهدی موعود حلقه ای است از حلقات مبارزه اهل حق و اهل باط...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ']]،' به '، [[')
خط ۸: خط ۸:
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود:{{متن حدیث|إن الأمرَ بالمعروفِ والنَهی عَن المُنکرِ سبیلُ الانبیاءِ ومِنهاجُ الصُلحاءِ فریضه عظیمه بها تُقام الفرائضُ وتأمَن المذاهبُ وتحل المکاسبُ وترد المظالم وتعمر الأرضُ وینتَصف مِن الأعداء ویستقیم الأمرُ}}<ref>الکافی، ج ۵، ص ۵۶، ح ۱؛ التهذیب، طوسی، ج ۶، ص ۱۸0 و به همین مضمون روایت امام حسین{{ع}} در تحف العقول، ص ۲۳۷.</ref> بی‌تردید [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]]، [[راه]] [[انبیا]] و طریقه [[صالحان]] است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، وظیفه‌ای سترگ و خطیر است که سایر [[واجبات]] [[دینی]] به واسطه آن انجام می‌پذیرد و راه‌ها به وسیله آن [[امنیت]] می‌یابد و درآمدها به واسطه آن [[حلال]] و [[مشروع]] می‌گردند و [[مظالم]] دفع می‌گردد و [[زمین]] آباد می‌شود و از [[دشمنان]] [[انتقام]] گرفته می‌شود و امور سامان می‌یابد. همچنین [[روایات]] فراوانی بیانگر این نکته است که چنانچه این [[فریضه]] ترک شود، اشرار بر [[جامعه]] [[حاکم]] خواهند شد<ref>ر.ک: تهذیب الاحکام، طوسی، ج ۶، ص ۱۷۶؛ الأمالی، صدوق، ص ۲۵۴؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۶.</ref> و [[عذاب الهی]] بر آن [[جامعه]] نازل خواهد گشت<ref>ر.ک: ثواب الأعمال، صدوق، ص ۳0۴؛ کنزالعمال، ج ۳، ص ۶۶؛ وسایل الشیعه، ج ۱۱، ص ۴0۷؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۹؛ الخصال، صدوق، ص ۱۳۸.</ref>.  
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود:{{متن حدیث|إن الأمرَ بالمعروفِ والنَهی عَن المُنکرِ سبیلُ الانبیاءِ ومِنهاجُ الصُلحاءِ فریضه عظیمه بها تُقام الفرائضُ وتأمَن المذاهبُ وتحل المکاسبُ وترد المظالم وتعمر الأرضُ وینتَصف مِن الأعداء ویستقیم الأمرُ}}<ref>الکافی، ج ۵، ص ۵۶، ح ۱؛ التهذیب، طوسی، ج ۶، ص ۱۸0 و به همین مضمون روایت امام حسین{{ع}} در تحف العقول، ص ۲۳۷.</ref> بی‌تردید [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]]، [[راه]] [[انبیا]] و طریقه [[صالحان]] است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، وظیفه‌ای سترگ و خطیر است که سایر [[واجبات]] [[دینی]] به واسطه آن انجام می‌پذیرد و راه‌ها به وسیله آن [[امنیت]] می‌یابد و درآمدها به واسطه آن [[حلال]] و [[مشروع]] می‌گردند و [[مظالم]] دفع می‌گردد و [[زمین]] آباد می‌شود و از [[دشمنان]] [[انتقام]] گرفته می‌شود و امور سامان می‌یابد. همچنین [[روایات]] فراوانی بیانگر این نکته است که چنانچه این [[فریضه]] ترک شود، اشرار بر [[جامعه]] [[حاکم]] خواهند شد<ref>ر.ک: تهذیب الاحکام، طوسی، ج ۶، ص ۱۷۶؛ الأمالی، صدوق، ص ۲۵۴؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۶.</ref> و [[عذاب الهی]] بر آن [[جامعه]] نازل خواهد گشت<ref>ر.ک: ثواب الأعمال، صدوق، ص ۳0۴؛ کنزالعمال، ج ۳، ص ۶۶؛ وسایل الشیعه، ج ۱۱، ص ۴0۷؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۹؛ الخصال، صدوق، ص ۱۳۸.</ref>.  
*[[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] در عصر [[غیبت]]، دو ویژگی دارد:
*[[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] در عصر [[غیبت]]، دو ویژگی دارد:
*'''الف) سطح فردی:''' در هر انقلابی، پس از [[پیروزی]] و تثبیت، نیاز اساسی و نخستین، [[ضرورت]] وجود نیروی [[انسانی]] مجرب و قابل [[اعتماد]] است. از این‌رو، تشکل‌های [[سیاسی]]،[[ احزاب]]، تراست‌های [[قدرت]] و... به مسئله "کادر سازی" اهمیت جدی می‌دهند. [[انقلاب]] [[عظیم]] [[مصلح جهانی]] هم از این قاعده مستثنی نیست؛ یعنی رأس مخروط [[رهبری]] [[انقلاب]] برای اداره کشوری به گستردگی چند قاره و تثبیت پایه‌های [[تمدن]] نوین خود، به حجم عظیمی از نیروی ورزیده قابل [[اعتماد]] [[انسانی]] نیاز دارد و [[جامعه منتظران]] در [[عصر غیبت]] و تا پیش از [[ظهور]] [[حضرت]]، باید در درون خود، عملیات بنیادین کادرسازی را آغاز کند.یکی از شاخص‌های اصلی کادر انقلابی [[حکومت مهدوی]]، [[پارسایی]] و [[تهذیب نفس]] و [[آراستگی به مکارم اخلاق]] و... است. یقیناً در جامعه‌ای که داعیان به خیر و [[نیکی]]، و بازدارندگان از [[شر]] و [[زشتی]] وجود نداشته باشند، [[نفوس]] مهذب بستری مساعد برای [[رشد]] و تکثیر پیدا نمی‌کنند؛ به ویژه اگر قرار نباشد که [[شکوفایی]] استعدادهای [[معنوی]] در قالب تنگ استثناها محصور گردد. بنابراین، [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] نسبت به تک تک افراد، پیش‌نیازی اساسی برای پرورش کادر [[فرماندهان]] و [[کارگزاران]] [[حکومت]] [[مصلح جهانی]] است. [[حکومتی]] که به [[فرماندهان]] ارشد لشکری و مدیران برجسته کشوری بسیاری در مرحله اول و [[فرماندهان]] و مدیران میانی انبوهی در [[درجه]] دوم [[نیازمند]] است.
*'''الف) سطح فردی:''' در هر انقلابی، پس از [[پیروزی]] و تثبیت، نیاز اساسی و نخستین، [[ضرورت]] وجود نیروی [[انسانی]] مجرب و قابل [[اعتماد]] است. از این‌رو، تشکل‌های [[سیاسی]]، [[ احزاب]]، تراست‌های [[قدرت]] و... به مسئله "کادر سازی" اهمیت جدی می‌دهند. [[انقلاب]] [[عظیم]] [[مصلح جهانی]] هم از این قاعده مستثنی نیست؛ یعنی رأس مخروط [[رهبری]] [[انقلاب]] برای اداره کشوری به گستردگی چند قاره و تثبیت پایه‌های [[تمدن]] نوین خود، به حجم عظیمی از نیروی ورزیده قابل [[اعتماد]] [[انسانی]] نیاز دارد و [[جامعه منتظران]] در [[عصر غیبت]] و تا پیش از [[ظهور]] [[حضرت]]، باید در درون خود، عملیات بنیادین کادرسازی را آغاز کند.یکی از شاخص‌های اصلی کادر انقلابی [[حکومت مهدوی]]، [[پارسایی]] و [[تهذیب نفس]] و [[آراستگی به مکارم اخلاق]] و... است. یقیناً در جامعه‌ای که داعیان به خیر و [[نیکی]]، و بازدارندگان از [[شر]] و [[زشتی]] وجود نداشته باشند، [[نفوس]] مهذب بستری مساعد برای [[رشد]] و تکثیر پیدا نمی‌کنند؛ به ویژه اگر قرار نباشد که [[شکوفایی]] استعدادهای [[معنوی]] در قالب تنگ استثناها محصور گردد. بنابراین، [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] نسبت به تک تک افراد، پیش‌نیازی اساسی برای پرورش کادر [[فرماندهان]] و [[کارگزاران]] [[حکومت]] [[مصلح جهانی]] است. [[حکومتی]] که به [[فرماندهان]] ارشد لشکری و مدیران برجسته کشوری بسیاری در مرحله اول و [[فرماندهان]] و مدیران میانی انبوهی در [[درجه]] دوم [[نیازمند]] است.
*'''ب) سطح [[حکومتی]]:''' [[منتظران]] [[مصلح جهانی]] موظف‌اند با [[منکرات کلان]] [[حکومتی]] بر خورد فعال و جدی داشته باشند. از آنجا که {{متن حدیث|الناس علی دینِ مُلوکهم}} (امروزه هر چند مدل حکومت‌های [[پادشاهی]] آرام آرام به طور کلی از صحنه [[سیاسی]][[ دنیا]] خارج شده است، اما مفاد این [[کلام]] هنوز صادق است؛ زیرا دستگاه‌های [[تبلیغاتی]] [[حکومتی]] و رسانه‌های دولتی به نحوی مؤثرتر از پیش، ارزش‌های مورد نظر حاکمیت‌ها را به توده‌ها تزریق می‌کنند) منکراتی که از سوی دستگاه‌های رسمی اشاعه می‌گردد، تأثیری به مراتب مخرب‌تر را دربر دارد. از سوی دیگر، یکی از اساسی‌ترین رسالت‌های [[منجی موعود]]{{ع}}، بر چیدن بساط [[ظلم]] و [[حق]] کشی همین حاکمیت‌های غیرالهی و [[صاحبان زر و زور]] است. او می‌آید تا بازوان اُختاپوس [[نظام]] [[سلطه]] جهانی را با تبر ابراهیمی خود برای همیشه [[قطع]] کند. به پا خاستن [[مستضعفان]] در رکاب [[منجی]] عالم و مواجهه آنان با صاحبان بمب‌های هسته‌ای، موشک‌های بالستیک و کلاهک‌های اتمی و سلاح‌های میکربی و شیمیایی و... نیازمندِ پیش زمینه [[روانی]] مساعد است. اگر آنان عمری را در [[پذیرش]] [[سلطه]] جائران سپری کرده باشند و اگر کسی را به یاد نیاورند که یکبار به خود جرأت مواجهه با سرکردگان [[استکبار جهانی]] را داده باشد، مرعوب بودن در مقابل حزب الشیطان، چون عادتی ثانوی در وجودشان رخنه خواهد کرد، و این [[ضعف]] عمده [[روحی]]، در موج خیز خطرات قدم‌های آنان را [[سست]] خواهد کرد. [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] [[حاکمان]] و [[دولت‌ها]]، یکی از ارزشمندترین اقدامات [[فرد]] [[مسلمان]] شمرده شده است. [[پیامبر خاتم|رسول مکرم اسلام]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|أَفْضَلَ الْجِهَادِ كَلِمَةُ حَقٍّ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ}}<ref>کنز العمال، متقی هندی، ج ۳، ص ۶۶، ح ۵۵۷۶.</ref>  "[[برترین]] [[ جهاد]]،[[ سخن]] عادلانه‌ای است که در برابر [[حاکم]] [[ستمگری]] بر زبان جاری شود". [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|وان الأمرَ بالمَعروفِ والنهی عن المُنکرِ لایقربانِ من أجلٍ ولا ینقُصانِ من رزقٍ، وأفضلُ مِن ذلک کله کلمهُ عدلٍ عَند إمام جائر}}<ref>نهج البلاغه، حکمت ۳۷۴؛ و قریب به آن: غرر الحکم، کلمه ۳۶۴۸.</ref> "[[امر به معروف و نهی از منکر]]، نه اجلی را نزدیک و نه رزقی را کم می‌کند، اما [[برتر]] از آن همه،[[ سخن]] عادلانه‌ای است که پیش روی [[حاکم]] [[ستمگری]] بر زبان جاری شود".[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|مَنْ مَشی إلی سلطانٍ جائر فأَمَرَه بِتقوی اللهِ ووَعَظَه وخَوفَه، کانَ له مثلُ أجْرِ الثَقَلین مِن الجن والأنسِ ومثلُ أعمالِهم}}<ref>مستطرفات السرائر، ابن ادریس حلی، ص ۱۴۱؛ بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۵.</ref>؛ هرکس به سوی [[حاکم]] [[ستمگری]] رود و او را به [[پروای الهی]][[ امر]] نموده و موعظه‌اش کند و بترساند، [[خداوند]] مانند [[اجر]] [[جن]] و [[انس]] و [[عبادات]] ایشان را به وی عطا کند".
*'''ب) سطح [[حکومتی]]:''' [[منتظران]] [[مصلح جهانی]] موظف‌اند با [[منکرات کلان]] [[حکومتی]] بر خورد فعال و جدی داشته باشند. از آنجا که {{متن حدیث|الناس علی دینِ مُلوکهم}} (امروزه هر چند مدل حکومت‌های [[پادشاهی]] آرام آرام به طور کلی از صحنه [[سیاسی]][[ دنیا]] خارج شده است، اما مفاد این [[کلام]] هنوز صادق است؛ زیرا دستگاه‌های [[تبلیغاتی]] [[حکومتی]] و رسانه‌های دولتی به نحوی مؤثرتر از پیش، ارزش‌های مورد نظر حاکمیت‌ها را به توده‌ها تزریق می‌کنند) منکراتی که از سوی دستگاه‌های رسمی اشاعه می‌گردد، تأثیری به مراتب مخرب‌تر را دربر دارد. از سوی دیگر، یکی از اساسی‌ترین رسالت‌های [[منجی موعود]]{{ع}}، بر چیدن بساط [[ظلم]] و [[حق]] کشی همین حاکمیت‌های غیرالهی و [[صاحبان زر و زور]] است. او می‌آید تا بازوان اُختاپوس [[نظام]] [[سلطه]] جهانی را با تبر ابراهیمی خود برای همیشه [[قطع]] کند. به پا خاستن [[مستضعفان]] در رکاب [[منجی]] عالم و مواجهه آنان با صاحبان بمب‌های هسته‌ای، موشک‌های بالستیک و کلاهک‌های اتمی و سلاح‌های میکربی و شیمیایی و... نیازمندِ پیش زمینه [[روانی]] مساعد است. اگر آنان عمری را در [[پذیرش]] [[سلطه]] جائران سپری کرده باشند و اگر کسی را به یاد نیاورند که یکبار به خود جرأت مواجهه با سرکردگان [[استکبار جهانی]] را داده باشد، مرعوب بودن در مقابل حزب الشیطان، چون عادتی ثانوی در وجودشان رخنه خواهد کرد، و این [[ضعف]] عمده [[روحی]]، در موج خیز خطرات قدم‌های آنان را [[سست]] خواهد کرد. [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] [[حاکمان]] و [[دولت‌ها]]، یکی از ارزشمندترین اقدامات [[فرد]] [[مسلمان]] شمرده شده است. [[پیامبر خاتم|رسول مکرم اسلام]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|أَفْضَلَ الْجِهَادِ كَلِمَةُ حَقٍّ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ}}<ref>کنز العمال، متقی هندی، ج ۳، ص ۶۶، ح ۵۵۷۶.</ref>  "[[برترین]] [[ جهاد]]، [[ سخن]] عادلانه‌ای است که در برابر [[حاکم]] [[ستمگری]] بر زبان جاری شود". [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|وان الأمرَ بالمَعروفِ والنهی عن المُنکرِ لایقربانِ من أجلٍ ولا ینقُصانِ من رزقٍ، وأفضلُ مِن ذلک کله کلمهُ عدلٍ عَند إمام جائر}}<ref>نهج البلاغه، حکمت ۳۷۴؛ و قریب به آن: غرر الحکم، کلمه ۳۶۴۸.</ref> "[[امر به معروف و نهی از منکر]]، نه اجلی را نزدیک و نه رزقی را کم می‌کند، اما [[برتر]] از آن همه،[[ سخن]] عادلانه‌ای است که پیش روی [[حاکم]] [[ستمگری]] بر زبان جاری شود".[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|مَنْ مَشی إلی سلطانٍ جائر فأَمَرَه بِتقوی اللهِ ووَعَظَه وخَوفَه، کانَ له مثلُ أجْرِ الثَقَلین مِن الجن والأنسِ ومثلُ أعمالِهم}}<ref>مستطرفات السرائر، ابن ادریس حلی، ص ۱۴۱؛ بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۵.</ref>؛ هرکس به سوی [[حاکم]] [[ستمگری]] رود و او را به [[پروای الهی]][[ امر]] نموده و موعظه‌اش کند و بترساند، [[خداوند]] مانند [[اجر]] [[جن]] و [[انس]] و [[عبادات]] ایشان را به وی عطا کند".
*[[منتظران واقعی]]، این [[زمینه سازان]] [[ظهور]] با [[اقتدا]] به مولای [[قائم]]{{ع}} خود، مشی مبارزاتی و [[قیام]] علیه دستگاه [[جباران]] را پیشه خود می‌سازند. آنان به هنگام شنیدن [[لقب]] مولای خود "[[قائم]]" ([[قیامگر]]) به پا می‌ایستند و با این [[عمل ]][[آمادگی]] همیشگی خود را اعلام می‌دارند. آنان [[پیام]] [[رئیس]] [[مذهب]]، [[امام صادق]]{{ع}} را که فرمود: {{متن حدیث|لِیعِد أحدُکُم لخروجِ القائمِ ولو سَهماً}}<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۶۶.</ref>  حتماً هر یک از شما [[منتظران]] برای [[قیام]] [[حضرت]] [[قائم]][[ سلاح]] فراهم سازد، هر چند یک تیر". لبیک می‌گویند و خطاب به [[خداوند سبحان]] عرضه می‌دارند:{{متن حدیث|اللهم إنْ حالَ بینی وبینه الموتُ الذی جَعَلْتَه علی عبادِک حَتماً مَقْضیاً، فأخْرِجنی مِن قَبْری، مُؤتَزِراً کَفنی، شاهراً سیفی، مُجَرداً قَناتی، مُلَبیاً دعوهَ الداعی فی الحاضِرِ والبَادی}}<ref>قسمتی از دعای شریف «عهد» که از امام صادق{{ع}} صادر شده است.</ref>؛ بارالها! هرگاه میان من و مولایم [[مرگ]] حایل گردد که [[سرنوشت]] حتمی بندگانت قرار داده‌ای، از تو می‌خواهم که مرا از قبرم بیرون آری، در حالی که [[کفن]] به تن کرده، با [[شمشیر]] برکشیده و نیزه برهنه، [[دعوت]] آن [[داعی]] إلی الخیر را در [[شهر]] و [[بادیه]] [[اجابت]] کنم و در رکابش حاضر گردم<ref>[[مهدی علی‌زاده]]، [[ نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه انتظار]]، ص40-43</ref>.
*[[منتظران واقعی]]، این [[زمینه سازان]] [[ظهور]] با [[اقتدا]] به مولای [[قائم]]{{ع}} خود، مشی مبارزاتی و [[قیام]] علیه دستگاه [[جباران]] را پیشه خود می‌سازند. آنان به هنگام شنیدن [[لقب]] مولای خود "[[قائم]]" ([[قیامگر]]) به پا می‌ایستند و با این [[عمل ]][[آمادگی]] همیشگی خود را اعلام می‌دارند. آنان [[پیام]] [[رئیس]] [[مذهب]]، [[امام صادق]]{{ع}} را که فرمود: {{متن حدیث|لِیعِد أحدُکُم لخروجِ القائمِ ولو سَهماً}}<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۶۶.</ref>  حتماً هر یک از شما [[منتظران]] برای [[قیام]] [[حضرت]] [[قائم]][[ سلاح]] فراهم سازد، هر چند یک تیر". لبیک می‌گویند و خطاب به [[خداوند سبحان]] عرضه می‌دارند:{{متن حدیث|اللهم إنْ حالَ بینی وبینه الموتُ الذی جَعَلْتَه علی عبادِک حَتماً مَقْضیاً، فأخْرِجنی مِن قَبْری، مُؤتَزِراً کَفنی، شاهراً سیفی، مُجَرداً قَناتی، مُلَبیاً دعوهَ الداعی فی الحاضِرِ والبَادی}}<ref>قسمتی از دعای شریف «عهد» که از امام صادق{{ع}} صادر شده است.</ref>؛ بارالها! هرگاه میان من و مولایم [[مرگ]] حایل گردد که [[سرنوشت]] حتمی بندگانت قرار داده‌ای، از تو می‌خواهم که مرا از قبرم بیرون آری، در حالی که [[کفن]] به تن کرده، با [[شمشیر]] برکشیده و نیزه برهنه، [[دعوت]] آن [[داعی]] إلی الخیر را در [[شهر]] و [[بادیه]] [[اجابت]] کنم و در رکابش حاضر گردم<ref>[[مهدی علی‌زاده]]، [[ نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه انتظار]]، ص40-43</ref>.
* یکی از [[وظایف]] و صفات و ویژگی‌‌ها و بایسته‏‌های [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] [[مردم]] و [[شیعیان]]<ref>ر.ک: [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۷؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶ـ۶۳؛ [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱ ـ ۲۱۷؛ [[فرج‌الله هدایت‌نیا|هدایت‌نیا، فرج‌الله]]، [[ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات (مقاله)|ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات]]، ص۱۲۳ـ۱۲۴.</ref> و عمدۀ [[یاران]] و [[منتظران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶ـ۶۳.</ref> در [[دوران غیبت کبری]]<ref>ر.ک: [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۷.</ref>، [[مبارزه]] با [[ظلم و ستم]] و [[فساد]]<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷.</ref> و بر خورد فعال و جدی با [[منکرات کلان]] [[حکومتی]] که [[منکرات]] شان مخرب‌تر است<ref>ر.ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹ـ۹۰.</ref> و [[امر به معروف و نهی از منکر]]<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۷۸؛ [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶ـ۶۳؛ [[اصغر طهماسبی بلداجی|طهماسبی بلداجی، اصغر]] و [[فاطمه مرادی|مرادی، فاطمه]]، [[قرآن و سبک زندگی مهدوی (مقاله)|قرآن و سبک زندگی مهدوی]]، ص؟؟؟.</ref> و داشتن روحیۀ [[اصلاح]] گری در سطح [[جامعه]] است<ref>ر.ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۹۵ ـ ۱۰۴؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹ـ۹۰؛ [[حسن نجفی|نجفی، حسن]]، [[بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود (مقاله)|بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود]]، ص ۳۱ـ۳۲.</ref> چرا که در‌ مرام‌ [[انتظار]]، کجی‌ها و [[منکرات]]، موضوعی نامطلوب و [[ضد ارزش]] معرفی می‌شود<ref>ر.ک: [[امیر محسن عرفان|عرفان، امیر محسن]] و [[محمد علی فلاح علی‌آباد|فلاح علی‌آباد، محمد علی]]، [[تبیین نقش گفتمان انتظار در مهندسی فرهنگ مقاومت (مقاله)|تبیین نقش گفتمان انتظار در مهندسی فرهنگ مقاومت]]، ص ۲۲  ـ۲۳.</ref>. منتظران در برابر [[اصلاح]] دیگران و آحاد [[جامعۀ اسلامی]] [[احساس مسئولیت]] می‌کنند و با [[ترویج]] [[اخلاق]] و فضائلی مانند [[امر به معروف و نهی از منکر]]، عدم اشاعۀ [[فساد]] و [[گناه]]، [[عزت]] و [[سربلندی]]، گسترش [[فرهنگ اسلامی]] و [[ارزش‌های اخلاقی]]، در صدد مهیا کردن جامعه‌ای ایده‌آل و [[مهدوی]] هستند. کسانی که هم و غمشان ترقی و تعالی در مسائل انسانی و [[اخلاقی]] است. و دائماً [[مطیع]] [[اوامر و نواهی]] [[خداوند متعال]] و [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[اهل بیت]] [[رسول]] خدایند<ref>ر.ک: [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۷ـ ۲۰۸.</ref> و البته باید توجه داشت [[دعوت]] به [[امام حق]] از عظیم‌ترین [[معروف‌ها]] به شمار می‌آید. در [[روایت]] آمده است تمام نیکی‌ها و [[خوبی‌ها]] در [[امام حق]] جمع است کما اینکه تمام [[منکرات]] و [[بدی‌ها]] در [[امام باطل]] جمع است<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۷۸.</ref>.
* یکی از [[وظایف]] و صفات و ویژگی‌‌ها و بایسته‏‌های [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] [[مردم]] و [[شیعیان]]<ref>ر.ک: [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۷؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶ـ۶۳؛ [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱ ـ ۲۱۷؛ [[فرج‌الله هدایت‌نیا|هدایت‌نیا، فرج‌الله]]، [[ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات (مقاله)|ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات]]، ص۱۲۳ـ۱۲۴.</ref> و عمدۀ [[یاران]] و [[منتظران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶ـ۶۳.</ref> در [[دوران غیبت کبری]]<ref>ر.ک: [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۷.</ref>، [[مبارزه]] با [[ظلم و ستم]] و [[فساد]]<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷.</ref> و بر خورد فعال و جدی با [[منکرات کلان]] [[حکومتی]] که [[منکرات]] شان مخرب‌تر است<ref>ر.ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹ـ۹۰.</ref> و [[امر به معروف و نهی از منکر]]<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۷۸؛ [[رحیم کارگر|کاگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶ـ۶۳؛ [[اصغر طهماسبی بلداجی|طهماسبی بلداجی، اصغر]] و [[فاطمه مرادی|مرادی، فاطمه]]، [[قرآن و سبک زندگی مهدوی (مقاله)|قرآن و سبک زندگی مهدوی]]، ص؟؟؟.</ref> و داشتن روحیۀ [[اصلاح]] گری در سطح [[جامعه]] است<ref>ر.ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۹۵ ـ ۱۰۴؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹ـ۹۰؛ [[حسن نجفی|نجفی، حسن]]، [[بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود (مقاله)|بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود]]، ص ۳۱ـ۳۲.</ref> چرا که در‌ مرام‌ [[انتظار]]، کجی‌ها و [[منکرات]]، موضوعی نامطلوب و [[ضد ارزش]] معرفی می‌شود<ref>ر.ک: [[امیر محسن عرفان|عرفان، امیر محسن]] و [[محمد علی فلاح علی‌آباد|فلاح علی‌آباد، محمد علی]]، [[تبیین نقش گفتمان انتظار در مهندسی فرهنگ مقاومت (مقاله)|تبیین نقش گفتمان انتظار در مهندسی فرهنگ مقاومت]]، ص ۲۲  ـ۲۳.</ref>. منتظران در برابر [[اصلاح]] دیگران و آحاد [[جامعۀ اسلامی]] [[احساس مسئولیت]] می‌کنند و با [[ترویج]] [[اخلاق]] و فضائلی مانند [[امر به معروف و نهی از منکر]]، عدم اشاعۀ [[فساد]] و [[گناه]]، [[عزت]] و [[سربلندی]]، گسترش [[فرهنگ اسلامی]] و [[ارزش‌های اخلاقی]]، در صدد مهیا کردن جامعه‌ای ایده‌آل و [[مهدوی]] هستند. کسانی که هم و غمشان ترقی و تعالی در مسائل انسانی و [[اخلاقی]] است. و دائماً [[مطیع]] [[اوامر و نواهی]] [[خداوند متعال]] و [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[اهل بیت]] [[رسول]] خدایند<ref>ر.ک: [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۷ـ ۲۰۸.</ref> و البته باید توجه داشت [[دعوت]] به [[امام حق]] از عظیم‌ترین [[معروف‌ها]] به شمار می‌آید. در [[روایت]] آمده است تمام نیکی‌ها و [[خوبی‌ها]] در [[امام حق]] جمع است کما اینکه تمام [[منکرات]] و [[بدی‌ها]] در [[امام باطل]] جمع است<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۷۸.</ref>.
۲۱۸٬۱۴۸

ویرایش