معاویه بن صعصه بن قیس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
معاویه بن صعصه بن قیس مردی [[شجاع]] و شاعر و پسر [[برادر]] [[احنف بن قیس]] از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۲۲۴؛ رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۴.</ref>. هنگامی که [[احنف بن قیس]] می‌خواست به سوی [[صفین]] حرکت کند بر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} وارد شد، [[حضرت]] به او [[دستور]] داد نامه‌ای برای [[قوم]] خود در [[بصره]] بنویسد، و آنان را برای رفتن به [[صفین]] فراخواند. در این موقع معاویه بن صعصه بن قیس قصیده‌ای سرود و ضمیمه نامۀ [[احنف بن قیس]] کرد و برای [[شیعیان]] [[بصره]] فرستاد، چند [[بیت]] آن چنین است: | |||
- همانا [[حضرت علی]]{{ع}} در میان کوچک و بزرگ و [[درویش]] و توانگر [[بهترین]] [[فرد]] است، پس امروز جهد و [[سخت‌کوشی]] خود را از وی دریغ مدارید. | - همانا [[حضرت علی]]{{ع}} در میان کوچک و بزرگ و [[درویش]] و توانگر [[بهترین]] [[فرد]] است، پس امروز جهد و [[سخت‌کوشی]] خود را از وی دریغ مدارید. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
ومن نزلت فیه ثلاثون [[آیة]] *** تسمیه فیها مؤمنا مخلصا فردا}}</ref> | ومن نزلت فیه ثلاثون [[آیة]] *** تسمیه فیها مؤمنا مخلصا فردا}}</ref> | ||
لذا وقتی [[نامه]] [[احنف بن قیس]] و [[شعر]] | لذا وقتی [[نامه]] [[احنف بن قیس]] و [[شعر]] معاویه بن صعصه بن قیس به بنی [[سعد]] ([[طایفه]] احنف) رسید تمامی آنها کوچ کردند و به [[کوفه]] آمدند و برای [[جنگ]] با [[معاویه]] آماده شدند<ref>وقعة صفین، ص۲۶ - ۲۷.</ref>. | ||
از این اشعار به خوبی استفاده می‌شود که | از این اشعار به خوبی استفاده می‌شود که معاویه بن صعصه بن قیس نسبت به [[حقانیت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[راه]] او [[اعتماد]] و [[ایمان کامل]] داشته است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۳-۱۳۲۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۸
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
معاویه بن صعصه بن قیس مردی شجاع و شاعر و پسر برادر احنف بن قیس از اصحاب امیرمؤمنان(ع) بود[۱]. هنگامی که احنف بن قیس می‌خواست به سوی صفین حرکت کند بر امیرالمؤمنین(ع) وارد شد، حضرت به او دستور داد نامه‌ای برای قوم خود در بصره بنویسد، و آنان را برای رفتن به صفین فراخواند. در این موقع معاویه بن صعصه بن قیس قصیده‌ای سرود و ضمیمه نامۀ احنف بن قیس کرد و برای شیعیان بصره فرستاد، چند بیت آن چنین است:
- همانا حضرت علی(ع) در میان کوچک و بزرگ و درویش و توانگر بهترین فرد است، پس امروز جهد و سخت‌کوشی خود را از وی دریغ مدارید.
- او با کسانی مبارزه می‌کند که برای پیکارش اهمیتی نمی‌دهند و هر کسی و چیزی که با دین او سازگار نیست، مردود و باطل است.
- او کسی است که سی آیه در حقّش نازل شده و خداوند در آن آیه‌ها، وی را مؤمن پاک‌دل و فرد بی‌نظیر خوانده است.[۲]
لذا وقتی نامه احنف بن قیس و شعر معاویه بن صعصه بن قیس به بنی سعد (طایفه احنف) رسید تمامی آنها کوچ کردند و به کوفه آمدند و برای جنگ با معاویه آماده شدند[۳].
از این اشعار به خوبی استفاده می‌شود که معاویه بن صعصه بن قیس نسبت به حقانیت امیرالمؤمنین(ع) و راه او اعتماد و ایمان کامل داشته است.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۲۴؛ رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۴.
- ↑ و إن علیا خیر حاف و ناعل *** فلا تمنعوه الیوم جهدا و لا جدا یحارب من لا یحرجون بحربه *** ومن لا یساوی دینه کله ردا ومن نزلت فیه ثلاثون آیة *** تسمیه فیها مؤمنا مخلصا فردا
- ↑ وقعة صفین، ص۲۶ - ۲۷.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۲۳-۱۳۲۴.