سید در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{متن قرآن|رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا}}<ref>«و می‌گویند: پروردگارا! ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم و آنان ما را از راه به در بردند» سوره احزاب، آیه ۶۷.</ref>. | {{متن قرآن|رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا}}<ref>«و می‌گویند: پروردگارا! ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم و آنان ما را از راه به در بردند» سوره احزاب، آیه ۶۷.</ref>. | ||
این [[آیه شریفه]] به این نکته مهم اشاره دارد که [[پیشوایان]] و کسانی که از نظر سن، ریش‌سفیدی یا | این [[آیه شریفه]] به این نکته مهم اشاره دارد که [[پیشوایان]] و کسانی که از نظر سن، ریش‌سفیدی یا موقعیت [[اجتماعی]] و فامیلی بر [[مردم]] [[سروری]] می‌کنند و [[مردم]] از آنها [[اطاعت‌پذیری]] دارند، [[فرهنگ]] [[جامعه]] اعم از [[ارزش‌ها]]، [[اعتقادات]]، [[اصول اخلاقی]] و [[رفتاری]] و... به وسیله آنها در [[جامعه]] تثبیت می‌شود و [[گمراهی]] و [[هدایت مردم]] نیز در دست آنهاست. | ||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] از این طبقه به عنوان [[خواص]] و [[نخبگان]] یاد می‌شود که شامل گروهی از افراد است که در هر [[جامعه]] دارای مقام‌های برجسته‌ای هستند و در معنای خاص عبارت است از هر گروهی از افراد که در یک زمینه مشخص برجسته باشند (مانند، سن، [[فامیل]]، [[ثروت]] و...)<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۳۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۴-۳۵۵.</ref> | در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] از این طبقه به عنوان [[خواص]] و [[نخبگان]] یاد می‌شود که شامل گروهی از افراد است که در هر [[جامعه]] دارای مقام‌های برجسته‌ای هستند و در معنای خاص عبارت است از هر گروهی از افراد که در یک زمینه مشخص برجسته باشند (مانند، سن، [[فامیل]]، [[ثروت]] و...)<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۳۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۴-۳۵۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۵
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سید (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
متولی جماعت کثیر[۱]، کسی که مردم به او پناه می‌برند[۲]، کسی که بر دیگران (به هر دلیلی) تفوّق و برتری دارد[۳] و پیشوا[۴]. اصل آن "سود" به معنای تشخّص به تفوق و برتری بر دیگران که مفهوم آن اعم از امور مادّی و معنوی است[۵].
رنگ سیاه نیز به جهت تفوّق و غلبه بر سایر رنگ‌ها سوداء یا أسود نامیده شده است و گاهی بر غیر سفیدی سوداء اطلاق می‌شود[۶].
رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا
[۷].
این آیه شریفه به این نکته مهم اشاره دارد که پیشوایان و کسانی که از نظر سن، ریش‌سفیدی یا موقعیت اجتماعی و فامیلی بر مردم سروری می‌کنند و مردم از آنها اطاعت‌پذیری دارند، فرهنگ جامعه اعم از ارزش‌ها، اعتقادات، اصول اخلاقی و رفتاری و... به وسیله آنها در جامعه تثبیت می‌شود و گمراهی و هدایت مردم نیز در دست آنهاست.
در فرهنگ سیاسی از این طبقه به عنوان خواص و نخبگان یاد می‌شود که شامل گروهی از افراد است که در هر جامعه دارای مقام‌های برجسته‌ای هستند و در معنای خاص عبارت است از هر گروهی از افراد که در یک زمینه مشخص برجسته باشند (مانند، سن، فامیل، ثروت و...)[۸].[۹]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۳۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۲۵۶.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۵۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۵۶.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۵۶.
- ↑ «و می‌گویند: پروردگارا! ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم و آنان ما را از راه به در بردند» سوره احزاب، آیه ۶۷.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۳۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۵۴-۳۵۵.