عکاظ در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[اعراب]] علاوه بر [[تجارت]] کالا به سرزمین‌های دیگر، برای تأمین نیازهای داخلی، اجتماعات و بازارگاه‌هایی را بر پا کرده بودند که [[قبایل]] مختلف [[عرب]] و حتی [[غیر عرب]]، در آن به [[داد و ستد]] می‌پرداختند؛ از جمله مهم‌ترین این بازارها، [[عکاظ]] بود. ریشه [[عربی]] این کلمه، از {{عربی|عَکَظَ یَعکِظ عُکاظاً}} است. [[ابن منظور]] در شرح آن می‌گوید: {{عربی|فيعكظ بعضهم بالفخار ای یَدَعَك}}<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۷، ص۴۴۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۲؛ ابوالفرج حلبی شافعی، السیرة الحلبیه، ج۱، ص۱۴۰.</ref>؛ [[عکاظ]] را [[عکاظ]] می‌گفتند؛ چون [[عرب]] در آن جمع می‌شدند و به دیگران [[تفاخر]] می‌کردند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[عکاظ (مقاله)|عکاظ]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۹۵.</ref>.

*این بازار در بالای نجد و نزدیک [[عرفات]]<ref>احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۱، ص۲۷۰؛ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۶۷.</ref>، بین منطقه نخله و [[طائف]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۲؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۵۹۰.</ref>، در دشتی وسیع با عرضی بیشتر از ده میل<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۳۷۰.</ref> واقع شده بود. [[بازار]] [[عکاظ]] در یکی از مراحل [[صنعا]] قرار داشت<ref>محمود شکری آلوسی، بلوغ الإرب فی معرفة احوال العرب، ج۱، ص۲۶۷؛ محمد بن عبد الله ازرقی، اخبار مکه، ج۱، ص۱۵۳.</ref> و فاصله‌اش تا [[مکه]] سه روز و تا [[طائف]]، یک روز راه بود<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۲؛ دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱۲، ص۳۸۲.</ref>. [[عکاظ]]، تابع [[طائف]] به شمار می‌آمد<ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱۲، ص۳۸۲؛ محمد بن عبد الله ازرقی، اخبار مکه، ج۱، ص۱۵۳.</ref> و گفته شده است از آن ثقیف و [[قیس]] بن عیلان بود <ref>ابوالفرج حلبی شافعی، السیرة الحلبیه، ج۱، ص۱۴۰.</ref>.

*[[عکاظ]] تمام مشخصات یک بازار بزرگ را دارا بود. در بین [[عرب جاهلی]]، عادت بر این بود که بازار مشترک [[قبایل]]، در زمینی هموار و در حد امکان، وسیع واقع شود. قرار داشتن در محل تلاقی راه‌های اصلی و دیده شدن از راه دور، از شروط دیگر یک بازار بزرگ، برشمرده می‌شد و همه این شروط در بازار [[عکاظ]] فراهم آمده بود <ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱۲، ص۳۸۲.</ref>؛ از این رو به عنوان بزرگ‌ترین بازار [[جاهلی]] [[شهرت]] یافت<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[عکاظ (مقاله)|عکاظ]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۹۵-۹۶.</ref>.