الهیات: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - 'کثیر' به 'کثیر') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
'''[[الهیّات بالمعنی الاخص]]''' | '''[[الهیّات بالمعنی الاخص]]''' | ||
در اصطلاح [[حکمای اسلامی]] مسائل مربوط به [[خداوند]] از قبیل [[اثبات وجود خدا]]، [[وحدت]] وی، صفات ثبوتیه و سلبیّه او، عموم و شمول [[قدرت]] و مشیّتش، [[جبر و تفویض]]، [[خیر و شر]]، صدور | در اصطلاح [[حکمای اسلامی]] مسائل مربوط به [[خداوند]] از قبیل [[اثبات وجود خدا]]، [[وحدت]] وی، صفات ثبوتیه و سلبیّه او، عموم و شمول [[قدرت]] و مشیّتش، [[جبر و تفویض]]، [[خیر و شر]]، صدور کثیر از واحد، [[عوالم]] کلّی وجود و برخی مباحث و مسائل دیگر الهیّات بالمعنی الاخص نامیده میشود<ref>مجموعه آثار، ج۵، ص۴۶۷.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۲۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۳
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
اموری که ذهناً و خارجاً (یعنی مفهوماً و مصداقاً) بینیاز و غیرمشروط به ماده هستند، آنها را الهیات مینامیم[۱].
الهیّات بالمعنی الاخص در اصطلاح حکمای اسلامی مسائل مربوط به خداوند از قبیل اثبات وجود خدا، وحدت وی، صفات ثبوتیه و سلبیّه او، عموم و شمول قدرت و مشیّتش، جبر و تفویض، خیر و شر، صدور کثیر از واحد، عوالم کلّی وجود و برخی مباحث و مسائل دیگر الهیّات بالمعنی الاخص نامیده میشود[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه آثار، ج۵، ص۴۷۲.
- ↑ مجموعه آثار، ج۵، ص۴۶۷.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۲۶.