الهیات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

اموری که ذهناً و خارجاً (یعنی مفهوماً و مصداقاً) بی‌نیاز و غیرمشروط به ماده هستند، آنها را الهیات می‌نامیم[۱].

الهیّات بالمعنی الاخص در اصطلاح حکمای اسلامی مسائل مربوط به خداوند از قبیل اثبات وجود خدا، وحدت وی، صفات ثبوتیه و سلبیّه او، عموم و شمول قدرت و مشیّتش، جبر و تفویض، خیر و شر، صدور کثیر از واحد، عوالم کلّی وجود و برخی مباحث و مسائل دیگر الهیّات بالمعنی الاخص نامیده می‌شود[۲][۳]

منابع

پانویس

  1. مجموعه آثار، ج۵، ص۴۷۲.
  2. مجموعه آثار، ج۵، ص۴۶۷.
  3. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۲۶.