ام‌مهزول بنت مرثد: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
{{مدخل مرتبط
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = ام‌مهزول بنت مرثد
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ام‌مهزول بنت مرثد در قرآن]] | [[ام‌مهزول بنت مرثد در تاریخ اسلامی]]</div>
| مداخل مرتبط =
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== معرفی اجمالی ==
وی زنی [[زیبا]] و از فاحشگان [[پرچمدار]] [[مکّه]] <ref> روض‌الجنان، ج۶،ص۴۸؛ [[الدرالمنثور]]، ج ۶، ص ۱۲۷.</ref> و یکی از مشهورترین آنان بود.<ref>کشف الاسرار، ج ۶، ص ۴۸۴؛ روض‌الجنان، ج ۱۴، ص ۸۳.</ref> او نخست [[کنیز]] [[سائب بن ابی سائب مخزومی]]<ref>جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۶؛ [[اسباب النزول]]، ص ۲۶۳.</ref> بود و از [[راه]] فاحشگی برای ارباب خود درآمد کسب می‌کرد. از اینکه بعضی از [[مسلمانان]] قصد [[ازدواج]] با او را داشته‌اند<ref>[[جامع‌البیان]]، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۳؛ اسباب النزول، ص ۲۶۳.</ref> بر می‌آید که وی سرانجام [[آزاد]] شده است.
وی زنی [[زیبا]] و از فاحشگان [[پرچمدار]] [[مکّه]] <ref> روض‌الجنان، ج۶،ص۴۸؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.</ref> و یکی از مشهورترین آنان بود.<ref>کشف الاسرار، ج ۶، ص ۴۸۴؛ روض‌الجنان، ج ۱۴، ص ۸۳.</ref> او نخست [[کنیز]] [[سائب بن ابی سائب مخزومی]]<ref>جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۶؛ [[اسباب النزول]]، ص ۲۶۳.</ref> بود و از [[راه]] فاحشگی برای ارباب خود درآمد کسب می‌کرد. از اینکه بعضی از [[مسلمانان]] قصد [[ازدواج]] با او را داشته‌اند<ref>[[جامع‌البیان]]، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۳؛ اسباب النزول، ص ۲۶۳.</ref> بر می‌آید که وی سرانجام [[آزاد]] شده است.


به گفته برخی مفسران<ref>جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۵ ـ ۹۷؛ اسباب النزول، ص۲۶۳؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.</ref> امّ مهزول برای ازدواج شرط می‌کرد که [[هزینه زندگی]] شوهر خود را از درآمد روسپیگری بپردازد، بدان شرط که شوهر به او اجازه زناکاری بدهد. یکی از مسلمانان که در [[فقر]] و بی‌کسی می‌زیست از [[پیامبر]]{{صل}} اجازه خواست تا با امّ مهزول ازدواج کند و از [[دارایی]] او بهره‌مند گشته و پس از [[بی‌نیازی]] رهایش کند<ref> التبیان، ج ۷، ص ۴۰۷؛ [[مجمع‌البیان]]، ج ۷، ص ۱۹۷؛ مبهمات‌القرآن، ج ۲، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲.</ref> به [[نقلی]] در پاسخ این درخواست [[آیه]] {{متن قرآن|الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار را نیز جز مرد زناکار یا مشرک به همسری نگزیند و این بر مؤمنان حرام شده است» سوره نور، آیه ۳.</ref> نازل شد و مسلمانان را از ازدواج با [[زنان]] بدکاره و [[مشرک]] باز داشت. از فرجام وی اطلاعی در دست نیست.<ref>[[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام مهزول بنت مرثد (مقاله)|مقاله «ام مهزول بنت مرثد»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴.</ref>
به گفته برخی مفسران<ref>جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۵ ـ ۹۷؛ اسباب النزول، ص۲۶۳؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.</ref> امّ مهزول برای ازدواج شرط می‌کرد که [[هزینه زندگی]] شوهر خود را از درآمد روسپیگری بپردازد، بدان شرط که شوهر به او اجازه زناکاری بدهد. یکی از مسلمانان که در [[فقر]] و بی‌کسی می‌زیست از [[پیامبر]]{{صل}} اجازه خواست تا با امّ مهزول ازدواج کند و از [[دارایی]] او بهره‌مند گشته و پس از [[بی‌نیازی]] رهایش کند<ref> التبیان، ج ۷، ص ۴۰۷؛ [[مجمع‌البیان]]، ج ۷، ص ۱۹۷؛ مبهمات‌القرآن، ج ۲، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲.</ref> به [[نقلی]] در پاسخ این درخواست [[آیه]] {{متن قرآن|الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار را نیز جز مرد زناکار یا مشرک به همسری نگزیند و این بر مؤمنان حرام شده است» سوره نور، آیه ۳.</ref> نازل شد و مسلمانان را از ازدواج با [[زنان]] بدکاره و [[مشرک]] باز داشت. از فرجام وی اطلاعی در دست نیست.<ref>[[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام مهزول بنت مرثد (مقاله)|مقاله «ام مهزول بنت مرثد»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴.</ref>
== جستارهای وابسته ==


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام مهزول بنت مرثد (مقاله)|مقاله «ام مهزول بنت مرثد»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۴''']]
#[[پرونده:000055.jpg|22px]] [[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام مهزول بنت مرثد (مقاله)|مقاله «ام مهزول بنت مرثد»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۴''']]


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ام کلثوم بنت عمرو]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۷

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

معرفی اجمالی

وی زنی زیبا و از فاحشگان پرچمدار مکّه [۱] و یکی از مشهورترین آنان بود.[۲] او نخست کنیز سائب بن ابی سائب مخزومی[۳] بود و از راه فاحشگی برای ارباب خود درآمد کسب می‌کرد. از اینکه بعضی از مسلمانان قصد ازدواج با او را داشته‌اند[۴] بر می‌آید که وی سرانجام آزاد شده است.

به گفته برخی مفسران[۵] امّ مهزول برای ازدواج شرط می‌کرد که هزینه زندگی شوهر خود را از درآمد روسپیگری بپردازد، بدان شرط که شوهر به او اجازه زناکاری بدهد. یکی از مسلمانان که در فقر و بی‌کسی می‌زیست از پیامبر(ص) اجازه خواست تا با امّ مهزول ازدواج کند و از دارایی او بهره‌مند گشته و پس از بی‌نیازی رهایش کند[۶] به نقلی در پاسخ این درخواست آیه الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ[۷] نازل شد و مسلمانان را از ازدواج با زنان بدکاره و مشرک باز داشت. از فرجام وی اطلاعی در دست نیست.[۸]

منابع

  1. الله‌اکبری، محمد، مقاله «ام مهزول بنت مرثد»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۴

پانویس

  1. روض‌الجنان، ج۶،ص۴۸؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.
  2. کشف الاسرار، ج ۶، ص ۴۸۴؛ روض‌الجنان، ج ۱۴، ص ۸۳.
  3. جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۶؛ اسباب النزول، ص ۲۶۳.
  4. جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۳؛ اسباب النزول، ص ۲۶۳.
  5. جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۵ ـ ۹۷؛ اسباب النزول، ص۲۶۳؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.
  6. التبیان، ج ۷، ص ۴۰۷؛ مجمع‌البیان، ج ۷، ص ۱۹۷؛ مبهمات‌القرآن، ج ۲، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲.
  7. «مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار را نیز جز مرد زناکار یا مشرک به همسری نگزیند و این بر مؤمنان حرام شده است» سوره نور، آیه ۳.
  8. الله‌اکبری، محمد، مقاله «ام مهزول بنت مرثد»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۴.