افساد: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[افساد در قرآن]] - [[افساد در حدیث]] - [[افساد در فقه سیاسی]] </div>
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[افساد در فقه اسلامی]] - [[افساد در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[افساد (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==مقدمه==
*افساد: خروج چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>.  
افساد: خروج چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>.  
*{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>.
 
*[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم‌خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه‌کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن‌کردن جاده‌ها.
{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>.
*[[اصلاح جامعه]] و [[مردم]] به جلوگیری از [[فساد]] است و [[فریضه]] نهی‌ از منکر همه [[مردم]] را به [[مبارزه]] با [[مفاسد اجتماعی]] [[دعوت]] می‌کند. [[هدف]] همه [[انبیای الهی]] که [[مصلحان]] [[جوامع بشری]] بوده‌اند، برچیدن [[فساد]] و [[تباهی]] از روی [[زمین]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۴.</ref>.
 
[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم‌خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه‌کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن‌کردن جاده‌ها.
 
[[اصلاح جامعه]] و [[مردم]] به جلوگیری از [[فساد]] است و [[فریضه]] نهی‌ از منکر همه [[مردم]] را به [[مبارزه]] با [[مفاسد اجتماعی]] [[دعوت]] می‌کند. [[هدف]] همه [[انبیای الهی]] که [[مصلحان]] [[جوامع بشری]] بوده‌اند، برچیدن [[فساد]] و [[تباهی]] از روی [[زمین]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۴.</ref>.


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[فساد]]
* [[فساد]]
خط ۲۶: خط ۳۰:


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:افساد]]
[[رده:افساد]]

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۲


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

افساد: خروج چیزی از اعتدال (کم یا زیاد)[۱] یا آنچه حصول آن موجب اختلال در نظم و اعتدال می‌گردد[۲]؛ در مقابل صلاح[۳].

﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ[۴].

فساد صفت فعل خارجی انسان واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل اجتماعی تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در اجتماع و ضد ارزش‌ها و ناهنجاری‌ها در فرهنگ قرآنی است. مصادیق فساد در قرآن کریم بسیار است[۵]؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: هلاکت و نابودی، برهم‌خوردن نظم، فتنه و آشوب، تباه‌کردن ملک و حکومت، دزدی و کارهای خلاف، ظلم و نافرمانی، قتل پیامبران الهی، بازگشتن به خوی جاهلی، خونریزی، ویرانی و تخریب، سرقت مسلحانه، ایجاد رعب، ناامن‌کردن جاده‌ها.

اصلاح جامعه و مردم به جلوگیری از فساد است و فریضه نهی‌ از منکر همه مردم را به مبارزه با مفاسد اجتماعی دعوت می‌کند. هدف همه انبیای الهی که مصلحان جوامع بشری بوده‌اند، برچیدن فساد و تباهی از روی زمین بوده است[۶].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.
  3. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.
  4. «و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.
  5. محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۴.