شراف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شراف''' به معنای بلندی است. نام منزلی از منزل‌گاه‌های میان [[مکه]] تا [[کوفه]] که [[امام حسین]]{{ع}} آنجا هم فرود آمد. | '''شراف''' به معنای بلندی است. نام منزلی از منزل‌گاه‌های میان [[مکه]] تا [[کوفه]] که [[امام حسین]]{{ع}} آنجا هم فرود آمد. | ||
{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}} | {{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}} | ||
منطقه ای پرآب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزلگاهها) ۷/۵ کیلومتر فاصله دارد. [[حرّ]] در اینجا [[راه]] را بر [[حسین]]{{ع}} بست. [[امام]] و همراهان [[شب]] را آنجا ماندند. [[سحرگاهان]] [[حضرت]] به [[جوانان]] کاروان [[دستور]] داد تا می‌توانند آب بسیاری [[ذخیره]] بردارند. همۀ مشک‌ها و ظرف‌ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با [[سپاه حرّ]] برخورد کردند که همه [[تشنه]] بودند. [[حضرت]] فرمود تا [[سپاه حرّ]]، حتی اسب‌های آنان را با آب‌های [[ذخیره]] [[سیراب]] کنند<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، علی بن حسین هاشمی، ص۹۴.</ref>. [[شراف]]، نام مردی بوده که در این محلّ چشمه و چاه‌های پرآبی [[احداث]] کرده بود<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۶.</ref>. | منطقه ای پرآب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزلگاهها) ۷/۵ کیلومتر فاصله دارد. [[حرّ]] در اینجا [[راه]] را بر [[حسین]]{{ع}} بست. [[امام]] و همراهان [[شب]] را آنجا ماندند. [[سحرگاهان]] [[حضرت]] به [[جوانان]] کاروان [[دستور]] داد تا می‌توانند آب بسیاری [[ذخیره]] بردارند. همۀ مشک‌ها و ظرف‌ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با [[سپاه حرّ]] برخورد کردند که همه [[تشنه]] بودند. [[حضرت]] فرمود تا [[سپاه حرّ]]، حتی اسب‌های آنان را با آب‌های [[ذخیره]] [[سیراب]] کنند<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، علی بن حسین هاشمی، ص۹۴.</ref>. [[شراف]]، نام مردی بوده که در این محلّ چشمه و چاه‌های پرآبی [[احداث]] کرده بود<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۶.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۰
شراف به معنای بلندی است. نام منزلی از منزل‌گاه‌های میان مکه تا کوفه که امام حسین(ع) آنجا هم فرود آمد.
دریای
سرخ
سرخ
منطقه ای پرآب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزلگاهها) ۷/۵ کیلومتر فاصله دارد. حرّ در اینجا راه را بر حسین(ع) بست. امام و همراهان شب را آنجا ماندند. سحرگاهان حضرت به جوانان کاروان دستور داد تا می‌توانند آب بسیاری ذخیره بردارند. همۀ مشک‌ها و ظرف‌ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با سپاه حرّ برخورد کردند که همه تشنه بودند. حضرت فرمود تا سپاه حرّ، حتی اسب‌های آنان را با آب‌های ذخیره سیراب کنند[۱]. شراف، نام مردی بوده که در این محلّ چشمه و چاه‌های پرآبی احداث کرده بود[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، علی بن حسین هاشمی، ص۹۴.
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۶۶.