سلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
(جایگزینی صفحه با ''''سلام''' ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد: * سلام (تحیت)؛ * سلام (اسم الهی)؛...')
برچسب: جایگزین شد
خط ۱: خط ۱:
'''سلام''' ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:


{{امامت}}
* [[سلام (تحیت)]]؛
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
* [[سلام (اسم الهی)]]؛
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سلام در قرآن]] - [[سلام در حدیث]] - [[سلام در کلام اسلامی]] - [[سلام در زیارت]] - [[سلام در جامعه‌شناسی اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سلام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==سلام در [[زیارتنامه‌ها]]==
{{ابهام‌زدایی}}
معمول‌ترین و بیشترین تأکیدی که در [[زیارتنامه‌ها]] به چشم می‌خورد، [[سلام دادن]] به [[امام]]{{ع}} و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} یا شخصیتی است که [[زیارت]] می‌شود. [[سلام]]، [[شعار]] [[اسلام]] و نشان ویژه [[امت]] [[محمدی]] است و تحیت و درودی است که خاصّ [[آیین]] [[توحید]] می‌باشد: {{متن حدیث| اَلسَّلاَمُ تَحِيَّةٌ لِمِلَّتِنَا}}<ref> میزان الحکمه، ج۴، ص ۵۳۴، به نقل از بحارالأنوار، از امام صادق{{ع}}.</ref>.
[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]
 
[[مسلمان]]، هنگام ورود به یک [[خانه]]، شعارش سلام است {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خانه‌هایی جز خانه خودتان درنیایید تا آنکه آشنایی دهید و بر اهل آن (خانه) ها سلام کنید؛ این برای شما بهتر است، باشد که پند گیرید» سوره نور، آیه ۲۷.</ref>. و اگر کسی در خانه نبود، باید بر خود سلام داد، که این سلام، درودی از سوی خداست {{متن قرآن|تَحِيَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ}}<ref>« درودی خجسته پاکیزه از نزد خداوند» سوره نور، آیه ۶۱.</ref>. و چون [[خداوند]] و فرشتگانش بر [[پیامبر]]، [[درود]] می‌فرستند، [[مؤمنان]] هم موظّف و مأمورند که بر آن [[حضرت]] [[صلوات]] و سلام بفرستند {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، ای مؤمنان! بر او درود فرستید و به شایستگی (بدو) سلام کنید» سوره احزاب، آیه ۵۶.</ref> [[آیات]] دیگر [[قرآن]]، سرشار از این تحیت و درود است. سلام بر مؤمنان {{متن قرآن|وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و چون مؤمنان به آیات ما، نزد تو آیند بگو: درود بر شما! پروردگارتان بخشایش را بر خویش مقرّر داشته است: چنانچه هر یک از شما از سر نادانی کار بدی انجام دهد، آنگاه از پس آن توبه کند و به راه آید، چنین است که خداوند  آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره انعام، آیه ۵۴.</ref>، سلام بر [[بهشتیان]] {{متن قرآن|وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ}}<ref>«و میان آن دو  پرده‌ای است و بر آن پشته‌ها  کسانی هستند که هر گروه (از آنان) را از چهره‌شان باز می‌شناسند و به بهشتیان که هنوز به آن (بهشت) در نیامده‌اند ولی (آن را) امید می‌برند ندا می‌دهند که: درود بر شما!» سوره اعراف، آیه ۴۶.</ref>، سلام بر مؤمنان [[پاکی]] که به [[بهشت]] می‌روند و [[اجر]] صبرشان سلام [[الهی]] است {{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ}}<ref>«درود بر شما به شکیبی که ورزیده‌اید که فرجام آن سرای، نیکوست!» سوره رعد، آیه ۲۴.</ref>، سلام بر [[بندگان]] [[برگزیده خدا]] {{متن قرآن|قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ}}<ref>«بگو: سپاس خداوند را و درود بر آن بندگان وی که برگزیده است؛ آیا خداوند بهتر است یا آنچه (برای او) شریک می‌آورند؟» سوره نمل، آیه ۵۹.</ref> و نیز سلام بر [[نوح]]، سلام بر [[ابراهیم]]، سلام بر [[موسی]] و [[هارون]]، سلام بر [[الیاسین]]، سلام بر [[مرسلین]] و دیگر [[سلام‌ها]] در [[کتاب خداوند]] مطرح است، و سلام، [[نام خداوند]] است {{متن قرآن|هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست خداوندی که هیچ خدایی جز او نیست، فرمانفرمای بسیار پاک بی‌عیب، ایمنی‌بخش، گواه راستین ، پیروز کام‌شکن  بزرگ منش؛ پاکاکه خداوند است از آنچه (بدو) شرک می‌ورزند» سوره حشر، آیه ۲۳.</ref>.
 
سلام، [[ابراز دوستی]] و [[خیرخواهی]] و [[طلب]] [[سلامتی]] و رمز [[محبت]] و علاقه و پیوند و چراغ سبز آشنایی است و نشان دهنده پیوند بین [[زائر]] و مزور و [[ارتباط]] [[ایمانی]] و [[فکری]] میان آن دو است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
 
حضور بر [[مزار]] امام، و سلام دادن، نوعی شعار به نفع [[جبهه]] [[حق]] است که در [[وجود امام]]، تجلّی یافته و نوعی تقویت جناح [[ایمان]] و هبستگی با خط پاکی و تقواست. در زیارتنامه‌ها، سلام بر [[فرشتگان مقرّب]] [[پروردگار]]، سلام بر [[انبیای بزرگ]] الهی، سلام بر [[ملائکه]] موکّل از سوی خداوند بر مشاهد شریفه، سلام بر [[آدم]] و نوح و ابراهیم و.. [[رسولان]] دیگر داده می‌شود. این، علاوه بر [[اعتقاد]] به وجود پیوند و ربط، میان [[خدا]] [[انبیا]] و [[اوصیا]]- [[فرشتگان]] اعلام [[ارتباط]] بین [[مسلمان]] [[زائر]] با این [[جهان]] [[ملکوت]] و بیان [[همبستگی]] عملی با این جریان [[حق]] [[تاریخی]] و اسوه‌یابی و [[الگوگیری]] از آنان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
 
در [[زیارت‌ها]]، زائر، گاهی [[سلام]] خویش را نثار [[امام]] [[شهید]] و [[حجت]] [[پروردگار]] می‌کند، گاهی هم سلام خدا و [[رسول]] و [[اولیا]] و فرشتگان را به عنوان تحیت، تقدیم می‌دارد. جمله {{متن قرآن|الَسَلَامٌ عَلَيْكَ}}<ref>«درود بر تو» سوره مریم، آیه ۴۷.</ref> در خطاب به شخصیت‌های مورد [[زیارت]]، فراوان به چشم می‌خورد و به دنبالِ این جمله، اوصاف و [[فضایل]] و [[مناقب]] و برجستگی‌های آن شخص مطرح می‌شود. سلام، بهانه‌ای است برای [[ستایش]] [[مقامات]] بلند امام و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}}، سلام، تیتر و سرفصل اشاره به شایستگی‌های آن بزرگان است. در پی این تکیه [[کلام]]، که ترجیع بند منشور عمیق [[زیارتنامه‌ها]] محسوب می‌شود، یک [[دنیا]] [[معارف]] [[دین]] و [[تاریخ]] [[زندگی]] و [[کمالات]] [[روحی]] و فضیلت‌های معروف و شناخته شده [[ائمه]]{{ع}} ذکر می‌شود. سلام گفتن و [[درود]] و تحیت فرستادن بر چنین وجودهای [[ارزشمند]] و اسوه‌ای، زائر را هم در این خط و مدافع این [[ارزش‌ها]] قرار می‌دهد<ref>جواد محدثی|محدثی، جواد، فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
 
وقتی در زیارتنامه‌ها، از ائمه{{ع}} به عنوانِ: [[دوستان]] ویژه خدا و [[برگزیدگان]] [[بندگان]] او و [[یاران]] [[خالص]] پروردگار و کانون [[معرفت]] و [[محبت خدا]] و [[دعوت]] کنندگان به حق و [[اطاعت]] کنندگان [[مخلص]] [[امر و نهی]] [[الهی]] و... ستایش می‌شود، و به آنان به عنوان [[متقین]] بزرگ، سروران [[پاک]]، دریچه‌های [[ایمان]]، [[امانتداران]] خدا، و چراغ‌های فروزان در ظلمت‌ها و مشعل‌های [[هدایت]] و پرچم‌های [[راستی]] و [[پناه]] [[مردم]] و نمونه والا و حجج پروردگار و... سلام داده می‌شود<ref>اشاره به فقراتی از زیارت جامعه کبیره.</ref> [[عشق]] به این اوصاف و کشش به سوی این فضایل، در [[دل]] و [[جان]] زائر هم پدید می‌آید و پیوند او با ائمه{{ع}}، در این رابطه‌ها مستحکم می‌شود. اینگونه [[سلام‌ها]]، نشانه علقه درونی و [[گرایش]] [[باطنی]] و توجه به این ارزش‌هاست و نوعی اعلام هبستگی و پیوند و [[ولایت]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[تحیت]]
* [[صلوات]]
 
==منابع==
* [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
 
 
{{زیارت}}
 
[[رده:زیارت]]
[[رده:سلام]]
[[رده:سلام]]
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]]

نسخهٔ ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۲

سلام ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد: