یأس در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
خط ۱۸: خط ۱۸:
==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
{{پانویس}}




[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: یأس]]
[[رده: یأس]]

نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۳


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث یأس است. "یأس" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل یأس (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یأس و ناامید شدن بعد از امید و آرزو[۱]. اصل آن "خیب" به معنای حرمان از بهره[۲]، بی‌فایده [۳].
  • ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا[۴].
  • خداوند در قرآن کریم به افرادی که خلاف راه و روش الهی را در پیش می‌گیرند و اقدام به دسیسه و توطئه چینی با اعمال ضد ارزشی و ضد اخلاقی می‌کنند، وعده ناکامی و شکست داده است: ﴿خَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ[۵]، ﴿وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى[۶]، ﴿قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا[۷].[۸].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۵۶.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۵.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۳.
  4. «بی‌گمان آنکه جان را پاکیزه داشت رستگار شد و آنکه آن را بیالود نومیدی یافت» سوره شمس، آیه ۹-۱۰.
  5. «و (پیامبران) گشایش خواستند و هر گردنکش ستیهنده‌ای نومید شد» سوره ابراهیم، آیه ۱۵.
  6. «موسی به آنان گفت: وای بر شما! بر خداوند دروغی نبندید که شما را با عذابی نابود کند و هر کس دروغ بافد نومید خواهد شد» سوره طه، آیه ۶۱.
  7. «چهره‌ها در برابر (خداوند) زنده بسیار پایدار فروتن می‌شود و هر کس (بار) ستمی بر دوش دارد نومید می‌گردد» سوره طه، آیه ۱۱۱.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۸.