یزید بن حصین همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[یزید بن حصین همدانی در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
'''یزید بن حصین همدانی''' یکی از [[یاران]] [[شجاع]]، بزرگوار و پارسای [[امام حسین]]{{ع}} که [[روز عاشورا]] وقتی [[تشنگی]] بر [[امام]] و یارانش [[غلبه]] کرد، از [[امام]] اجازه خواست تا با [[کوفیان]] و [[عمر سعد]] صحبت کند. [[امام]] اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ [[امام]] از آب [[فرات]] با آنان صحبت و به آنان [[اعتراض]] کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه [[امام]]، دربارۀ [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: [[شیطان]] بر آنان چیره گشته است و [[حزب شیطان]] زیان کارانند<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.</ref>. او در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]] نیز [[بیعت]] کرده بود و پس از [[شهادت]] [[مسلم]]، از [[کوفه]] خارج شد و به [[امام حسین]]{{ع}} پیوست<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۵۱۴.</ref> | '''یزید بن حصین همدانی''' یکی از [[یاران]] [[شجاع]]، بزرگوار و پارسای [[امام حسین]]{{ع}} که [[روز عاشورا]] وقتی [[تشنگی]] بر [[امام]] و یارانش [[غلبه]] کرد، از [[امام]] اجازه خواست تا با [[کوفیان]] و [[عمر سعد]] صحبت کند. [[امام]] اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ [[امام]] از آب [[فرات]] با آنان صحبت و به آنان [[اعتراض]] کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه [[امام]]، دربارۀ [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: [[شیطان]] بر آنان چیره گشته است و [[حزب شیطان]] زیان کارانند<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.</ref>. او در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]] نیز [[بیعت]] کرده بود و پس از [[شهادت]] [[مسلم]]، از [[کوفه]] خارج شد و به [[امام حسین]]{{ع}} پیوست<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۵۱۴.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۰
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
یزید بن حصین همدانی یکی از یاران شجاع، بزرگوار و پارسای امام حسین(ع) که روز عاشورا وقتی تشنگی بر امام و یارانش غلبه کرد، از امام اجازه خواست تا با کوفیان و عمر سعد صحبت کند. امام اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ امام از آب فرات با آنان صحبت و به آنان اعتراض کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه امام، دربارۀ سپاه دشمن فرمود: شیطان بر آنان چیره گشته است و حزب شیطان زیان کارانند[۱]. او در کوفه با مسلم بن عقیل نیز بیعت کرده بود و پس از شهادت مسلم، از کوفه خارج شد و به امام حسین(ع) پیوست[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.
- ↑ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۵۱۴.