غزوه بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶٬۷۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:


[[رسول خدا]]{{صل}} در طول [[محاصره]] [[بنی‌قریظه]]، "[[ابن ام‌مکتوم]]" را به عنوان [[جانشین]] خود در [[مدینه]]، [[انتخاب]] کرده بود<ref>احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۳۴۷؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۳۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۵۷.</ref>.<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[غزوه بنی‌قریظه (مقاله)|غزوه بنی‌قریظه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۱۴۰-۱۴۲.</ref>
[[رسول خدا]]{{صل}} در طول [[محاصره]] [[بنی‌قریظه]]، "[[ابن ام‌مکتوم]]" را به عنوان [[جانشین]] خود در [[مدینه]]، [[انتخاب]] کرده بود<ref>احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۳۴۷؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۳۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۵۷.</ref>.<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[غزوه بنی‌قریظه (مقاله)|غزوه بنی‌قریظه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۱۴۰-۱۴۲.</ref>
==تحلیل [[کشتار]]==
هرچند بیان [[قرآن کریم]] در [[آیات]] {{متن قرآن| وَأَنزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا وَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِيَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَّمْ تَطَؤُوهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا }}<ref>«و کسانی از اهل کتاب را که پشتیبان ایشان  بودند از دژهای آنان فرود آورد و در دل‌هاشان هراس افکند، (چنانکه) دسته‌ای را می‌کشتید و دسته‌ای (دیگر) را اسیر می‌گرفتید و زمین و خانه‌ها و دارایی‌هایشان را و سرزمینی را که بر آن گام ننهاده بودید به شما وانهاد و خداوند بر هر کاری تواناست» سوره احزاب، آیه ۲۶-۲۷.</ref> حکایت از [[تأیید]] اعدام مردان [[بنی‌‌قریظه]] دارد<ref>التبیان، ج ۸، ص ۳۳۳.</ref>، با این وجود، برخی محققان با ذکر شواهد و قراینی نسبت به نقل‌ها و گزارش‌های فوق در خصوص تعداد کشته شدگان و نحوه برخورد یاد شده با بنی‌‌قریظه اظهار تردید کرده‌‌اند؛ بعضی شمار مقتولان را آن هم با این تعداد و در یک روز یا سه روز و به دست یک یا دو نفر ([[علی]]{{ع}} به [[تنهایی]] یا به [[همراهی]] [[زبیر]]) بعید دانسته، این گزارش‌ها در خصوص [[کشتار]] را، ساخته و پرداخته [[قبیله خزرج]] دانسته‌‌اند که می‌‌خواستند چنین وانمود کنند که [[حرمت]] [[طایفه]] [[اوس]] نزد [[پیامبر]]، کمتر از خزرجی‌ها بوده است. در غیر این صورت پیامبر [[شفاعت]] آنها را درباره بنی‌‌قریظه می‌‌پذیرفت<ref>تاریخ تحلیلی اسلام، ص ۸۸ ـ ۸۹.</ref>، چنان‌‌که شفاعت خزرجی‌ها را درباره [[بنی‌‌نضیر]] پذیرفت.
برخی دیگر کشتار آنها را خلاف [[سیره رسول خدا]] عنوان کرده‌‌اند و نیز با استناد به آمار و ارقام متفاوت این [[غزوه]] و ذکر این مطلب که تلفات این [[نبرد]] داخلی در مقایسه با نبردهای دیگر پیامبر، قابل پذیرش نیست به نقد گزارش‌های سیره‌‌نویسان پرداخته‌‌اند<ref> تاریخ تحلیلی اسلام، ص ۸۸ ـ ۸۹، ۲۳۴ ـ ۲۳۶؛ تاریخ صدر اسلام، ص ۱۷۱.</ref>. دکتر [[ولید عرفات]]<ref>بحوث المؤتمر الدولی التاریخ، ص ۷۸۷ - ۷۹۳.</ref> با اقامه [[ادله]] متعددی کشتار [[یهود]] را رد کرده است. برخی از ادله وی عبارت‌‌اند از:
#[[قرآن]] به این تعداد مقتول اشاره نکرده است.
#در عین [[پیمان شکنی]] آنان، [[اسلام]] بزرگ‌‌تر از آن است که این تعداد را با چنان وضعی بکشد.
#رؤسای آنان مقصر بودند نه همه آنان، از این رو مطابق قاعده {{متن قرآن|لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى}}، کشتن ایشان خلاف اسلام بوده است.
#معقول نیست چند صد نفر در بازار [[مدینه]] کشته شوند و اشاره واضحی به موضع [[قتل]] آنان نشود و اثری باقی نماند.
#اگر چنین کشتاری می‌‌بود [[فقها]] آنرا مبنا قرار می‌‌دادند.
#فقط نام چند تن از برزگان‌‌ بنی‌‌قریظه برده شده و از دیگران نامی در‌‌میان نیست.
به [[اعتقاد]] برخی، داستان [[قتل عام]] آنان را ابن‌‌اسحق از [[یهود]] گرفته و سیره نویسان و مؤرخان بعدی از او گرفته‌‌اند، افزون بر آن، [[راویان]] این واقعه ‌‌نیز چون [[محمد بن کعب]] و [[عطیه]] از یهود قرظی هستند و بعید نیست که جانب‌دارانه سخن گفته باشند<ref>ر. ک: یهود حجاز و پیامبر{{صل}}، ص ۱۶۴ - ۱۹۷.</ref>.
در مقابل نظریه فوق، محققان دیگری، کشتن یهود [[بنی‌‌قریظه]] را مطابق [[عقل]] و [[منطق]] دانسته و آورده‌‌اند که:
#اولاً: سزای کسانی که در حساس‌‌ترین شرایط، پیمان‌‌شکنی کردند، کمتر از این نبوده است<ref>تاریخ پیامبر اسلام{{صل}}، ص ۳۵۴ ـ ۳۵۵.</ref>. اصولا [[حیات سیاسی]] [[اسلام]] در گرو معاهداتی بود که با [[قبایل]] اطراف داشت و پیمان‌‌شکنی هر [[روزه]] و گذشت [[رسول خدا]] از پیمان‌‌شکنان، زمینه را برای نقض عهدهای مکرر آماده می‌‌کرد<ref>تاریخ سیاسی اسلام، ص ۵۲۷.</ref>.
#ثانیاً: [[حکم]] "سابّ‌‌ النبی" بر آنها جاری شد<ref> احکام القرآن، ج ۳، ص ۱۱۱؛ تفسیر قرطبی، ج ۲، ص ۴۹؛ ج ۸، ص ۸۲ ـ ۸۳.</ref>.
#ثالثاً: خود آنها [[داوری]] سعد بن [[معاذ]] را پذیرفته بودند<ref> مجمع‌‌ البیان، ج ۸، ص ۵۵۲؛ اعلام الوری، ص ۷۹.</ref>.
#رابعاً: در [[عهدنامه]] [[پیامبر]] با یهود [[مدینه]] آمده بود که در صورت پیمان‌‌شکنی آنها، آن حضرت در ریختن [[خون]] آنان [[آزاد]] خواهد بود.
#خامساً: سعد، گویا از [[قوانین]] [[تورات]] [[آگاهی]] داشته و طبق آن حکم خود را اعلام کرده بود<ref> تاریخ پیامبر اسلام{{صل}}، ص ۳۵۴.</ref>.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[بنی قریظه (مقاله)|مقاله «بنی قریظه»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش