ابوسعید مقبری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'چهل' به 'چهل') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
نام وی [[کیسان]] و برده [[ام شریک]]، از بنوجُندَع یا بنولیث بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶.</ref>. این دو تیره در یک [[سلسله]] [[نسب]] قرار دارند [[جندع بن لیث بن بکر بن عبد مناة]]<ref>ابن حزم، ص۱۸۰ و ۱۸۳.</ref>. تنها [[ابن حجر]] وی را با تعبیر {{عربی|"له ادراك"}} در بخش سوم کتابش، ویژه مخضرمین آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. همو به نقل "ابن امین" می‌گوید: {{عربی|"انه ادرك النبي"}}؛ یعنی از [[صحابه]] به شمار می‌رود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>، در حالی که او از طبقه اول [[تابعین]] [[مدینه]] است<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ عجلی، ج۲، ص۴۰۵.</ref>. وی را از [[یاران]] [[عباس بن عبدالمطلب]] شمرده‌‍‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. او را که از [[امام علی]]{{ع}}، [[عمر]] و دیگران [[روایت]] می‌کرد، [[ثقه]]، کثیر الحدیث و [[صدوق]] معرفی کرده‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.</ref>. | نام وی [[کیسان]] و برده [[ام شریک]]، از بنوجُندَع یا بنولیث بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶.</ref>. این دو تیره در یک [[سلسله]] [[نسب]] قرار دارند [[جندع بن لیث بن بکر بن عبد مناة]]<ref>ابن حزم، ص۱۸۰ و ۱۸۳.</ref>. تنها [[ابن حجر]] وی را با تعبیر {{عربی|"له ادراك"}} در بخش سوم کتابش، ویژه مخضرمین آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. همو به نقل "ابن امین" می‌گوید: {{عربی|"انه ادرك النبي"}}؛ یعنی از [[صحابه]] به شمار می‌رود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>، در حالی که او از طبقه اول [[تابعین]] [[مدینه]] است<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ عجلی، ج۲، ص۴۰۵.</ref>. وی را از [[یاران]] [[عباس بن عبدالمطلب]] شمرده‌‍‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. او را که از [[امام علی]]{{ع}}، [[عمر]] و دیگران [[روایت]] می‌کرد، [[ثقه]]، کثیر الحدیث و [[صدوق]] معرفی کرده‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.</ref>. | ||
اربابش وی را به قرار مکاتبه‌ای بر | اربابش وی را به قرار مکاتبه‌ای بر چهل هزار [[درهم]] و یک گوسفند در هر [[عید قربان]] [[آزاد]] کرد. [[منزل]] وی نزدیک گورستان بود<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۳.</ref> و به گفته [[ابن حبان]]، شب‌ها در مقابر می‌خوابید <ref>مشاهیر، ص۱۱۷.</ref> و به گفته ابن حجر، عمر وی را بر حفر [[قبور]] گماشت<ref>الاصابه، ج۵، ص۴۸۷؛ تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.</ref> از این‌رو، وی به مقبری [[شهرت]] یافت<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۳؛ ابن قتیبه، ص۵۹۶.</ref>. [[لقب]] دیگر او صاحب عباء بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶؛ مزی، ج۲۴، ص۲۴۰.</ref>. ابن حبان<ref>الثقات، ج۵، ص۳۴۰.</ref>، این لقب را برای کسان دیگری می‌داند و ابن حجر<ref>تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.</ref> یک جا با تردید و اظهار جمله {{عربی|"فالله أعلم"}} از کنار آن گذشته و در جایی دیگر، وی را با این لقب معرفی کرده است<ref>الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. گویند وی در چهار سال پایانی عمر خویش، دچار اختلال حواس و اختلاط در نقل احادیث شده بود<ref>باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.</ref>. | ||
[[فرزندان]] وی [[سعید بن ابوسعید مقبری|سعید]]، [[عبدالله بن ابوسعید مقبری|عبدالله]] و [[عباد بن ابوسعید مقبری|عباد]] بودند که از میان آنان، سعید کثیر الروایه بود و از پدرش نیز روایت می‌کرد<ref>عجلی، ج۱، ص۴۰۰ و ج۲، ص۱۷.</ref>. | [[فرزندان]] وی [[سعید بن ابوسعید مقبری|سعید]]، [[عبدالله بن ابوسعید مقبری|عبدالله]] و [[عباد بن ابوسعید مقبری|عباد]] بودند که از میان آنان، سعید کثیر الروایه بود و از پدرش نیز روایت می‌کرد<ref>عجلی، ج۱، ص۴۰۰ و ج۲، ص۱۷.</ref>. | ||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۸
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نام وی کیسان و برده ام شریک، از بنوجُندَع یا بنولیث بود[۱]. این دو تیره در یک سلسله نسب قرار دارند جندع بن لیث بن بکر بن عبد مناة[۲]. تنها ابن حجر وی را با تعبیر "له ادراك" در بخش سوم کتابش، ویژه مخضرمین آورده است[۳]. همو به نقل "ابن امین" می‌گوید: "انه ادرك النبي"؛ یعنی از صحابه به شمار می‌رود[۴]، در حالی که او از طبقه اول تابعین مدینه است[۵]. وی را از یاران عباس بن عبدالمطلب شمرده‌‍‌اند[۶]. او را که از امام علی(ع)، عمر و دیگران روایت می‌کرد، ثقه، کثیر الحدیث و صدوق معرفی کرده‌اند[۷].
اربابش وی را به قرار مکاتبه‌ای بر چهل هزار درهم و یک گوسفند در هر عید قربان آزاد کرد. منزل وی نزدیک گورستان بود[۸] و به گفته ابن حبان، شب‌ها در مقابر می‌خوابید [۹] و به گفته ابن حجر، عمر وی را بر حفر قبور گماشت[۱۰] از این‌رو، وی به مقبری شهرت یافت[۱۱]. لقب دیگر او صاحب عباء بود[۱۲]. ابن حبان[۱۳]، این لقب را برای کسان دیگری می‌داند و ابن حجر[۱۴] یک جا با تردید و اظهار جمله "فالله أعلم" از کنار آن گذشته و در جایی دیگر، وی را با این لقب معرفی کرده است[۱۵]. گویند وی در چهار سال پایانی عمر خویش، دچار اختلال حواس و اختلاط در نقل احادیث شده بود[۱۶].
فرزندان وی سعید، عبدالله و عباد بودند که از میان آنان، سعید کثیر الروایه بود و از پدرش نیز روایت می‌کرد[۱۷].
وی در سال یکصد در دوران خلافت عمر بن عبدالعزیز[۱۸] یا ولید بن عبدالملک[۱۹] درگذشت[۲۰]. زمان وفات وی را نیز سال ۱۲۳ در زمان هشام بن عبدالملک[۲۱] و همچنین سال ۱۲۵[۲۲] گفته‌اند. ابن حجر می‌گوید: این، سال وفات سعید بن ابی سعید است که با سال وفات پدرش خلط شده است [۲۳].[۲۴]
جستارهای وابسته
- سعید بن ابوسعید مقبری (فرزند)
- عبدالله بن ابوسعید مقبری (فرزند)
- عباد بن ابوسعید مقبری (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶.
- ↑ ابن حزم، ص۱۸۰ و ۱۸۳.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ عجلی، ج۲، ص۴۰۵.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۶۳.
- ↑ مشاهیر، ص۱۱۷.
- ↑ الاصابه، ج۵، ص۴۸۷؛ تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۶۳؛ ابن قتیبه، ص۵۹۶.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶؛ مزی، ج۲۴، ص۲۴۰.
- ↑ الثقات، ج۵، ص۳۴۰.
- ↑ تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.
- ↑ الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.
- ↑ باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.
- ↑ عجلی، ج۱، ص۴۰۰ و ج۲، ص۱۷.
- ↑ عبدالعزیز، ص۱۰۱ – ۹۹.
- ↑ عبدالملک، ص۹۶-۸۶.
- ↑ ابن قتیبه، ص۴۴۳.
- ↑ باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.
- ↑ زیلعی، ج۲، ص۱۰۷.
- ↑ تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.
- ↑ حیدری آقایی، محمود، مقاله «ابوسعید مقبری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۴۲.