ترس در لغت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'jpg|22px]]، 22px [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[ترس]]''' است. "'''[[ترس]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ترس در لغت]] - [[ترس در قرآن]] - [[ترس در حدیث]] - [[ترس در نهج البلاغه]] - [[ترس در معارف دعا و زیارات]] - [[ترس در عرفان اسلامی]] - [[ترس در اخلاق اسلامی]] - [[ترس در معارف مهدویت]] - [[ترس در روانشناسی اسلامی]] - [[ترس در فقه سیاسی]] - [[ترس در معارف و سیره نبوی]]</div> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۹
ترس در لغت - ترس در قرآن - ترس در حدیث - ترس در نهج البلاغه - ترس در معارف دعا و زیارات - ترس در عرفان اسلامی - ترس در اخلاق اسلامی - ترس در معارف مهدویت - ترس در روانشناسی اسلامی - ترس در فقه سیاسی - ترس در معارف و سیره نبوی
مقدمه
این لغت به معنای ترس از امری مکروه به واسطه علائم محتمل و یا یقینآور است[۱]. خوف را مقابل امنیت معنا کردهاند: وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ يَا مُوسَى أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ[۲].
بیضاوی در انوار التنزیل، خوف را به ترس از علت متوقَّع و حزن را به ترس از علت واقعشده معنا میکند. در مجموع، خوف حال اضطراب درونی به واسطه نگرانی از وقوع خطری در آینده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۰۳.
- ↑ «و: «چوبهدستت را بیفکن!» آنگاه چون در آن نگریست که مانند ماری میجنبد پشتکنان روی گردانید و بازنگشت؛ (بانگی برآمد که): «ای موسی روی آور و مترس که تو در امانی»» سوره قصص، آیه ۳۱.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۴۵.
- ↑ فیاضبخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۳۸۷.