عون بن عبدالله بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۰: خط ۱۰:
'''عون بن عبدالله بن جعفر''' پسر [[حضرت زینب]]{{ع}} که همراه [[برادر]] دیگرش [[محمّد]]، [[روز عاشورا]] در [[نبرد تن به تن]] با [[سپاه کوفه]] به [[شهادت]] رسید.  
'''عون بن عبدالله بن جعفر''' پسر [[حضرت زینب]]{{ع}} که همراه [[برادر]] دیگرش [[محمّد]]، [[روز عاشورا]] در [[نبرد تن به تن]] با [[سپاه کوفه]] به [[شهادت]] رسید.  
==مقدمه==
==مقدمه==
[[عون]] و برادرش، پس از حرکت [[امام حسین]]{{ع}} از [[مدینه]]، در پی کاروان [[راه]] افتادند و در منزلگاه "ذات عرق" [[خدمت]] [[امام]] رسیدند. نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است<ref>انصار الحسین، ص۱۱۴.</ref>. رجزی که هنگام [[نبرد]] می‌خواند چنین بود: {{عربی|إِنْ تُنْكِرُونِي فَأَنَا ابْنُ جَعْفَرٍ * شَهِيدُ صِدْقٍ فِي الْجِنَانِ أَزْهَرُ يَطِيرُ فِيهَا بِجَنَاحٍ أَخْضَرَ * كَفَى بِهَذَا شَرَفاً فِي الْمَحْشَرِ}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۲۷۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۵۸.</ref>.
[[عون]] و برادرش، پس از [[حرکت امام حسین از مدینه]]، در پی کاروان [[راه]] افتادند و در منزلگاه «[[ذات عرق]]» [[خدمت]] [[امام]] رسیدند. نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است<ref>انصار الحسین، ص۱۱۴.</ref>. رجزی که هنگام [[نبرد]] می‌خواند چنین بود: {{عربی|إِنْ تُنْكِرُونِي فَأَنَا ابْنُ جَعْفَرٍ * شَهِيدُ صِدْقٍ فِي الْجِنَانِ أَزْهَرُ يَطِيرُ فِيهَا بِجَنَاحٍ أَخْضَرَ * كَفَى بِهَذَا شَرَفاً فِي الْمَحْشَرِ}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۲۷۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۵۸.</ref>.


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۷


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

عون بن عبدالله بن جعفر پسر حضرت زینب(ع) که همراه برادر دیگرش محمّد، روز عاشورا در نبرد تن به تن با سپاه کوفه به شهادت رسید.

مقدمه

عون و برادرش، پس از حرکت امام حسین از مدینه، در پی کاروان راه افتادند و در منزلگاه «ذات عرق» خدمت امام رسیدند. نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است[۱]. رجزی که هنگام نبرد می‌خواند چنین بود: إِنْ تُنْكِرُونِي فَأَنَا ابْنُ جَعْفَرٍ * شَهِيدُ صِدْقٍ فِي الْجِنَانِ أَزْهَرُ يَطِيرُ فِيهَا بِجَنَاحٍ أَخْضَرَ * كَفَى بِهَذَا شَرَفاً فِي الْمَحْشَرِ[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. انصار الحسین، ص۱۱۴.
  2. عوالم (امام حسین)، ص۲۷۷.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۸.