ترس در لغت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶''']] | # [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶''']] |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۶
ترس در لغت - ترس در قرآن - ترس در حدیث - ترس در نهج البلاغه - ترس در معارف دعا و زیارات - ترس در عرفان اسلامی - ترس در اخلاق اسلامی - ترس در معارف مهدویت - ترس در روانشناسی اسلامی - ترس در فقه سیاسی - ترس در معارف و سیره نبوی
مقدمه
این لغت به معنای ترس از امری مکروه به واسطه علائم محتمل و یا یقینآور است[۱]. خوف را مقابل امنیت معنا کردهاند: وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ يَا مُوسَى أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ[۲].
بیضاوی در انوار التنزیل، خوف را به ترس از علت متوقَّع و حزن را به ترس از علت واقعشده معنا میکند. در مجموع، خوف حال اضطراب درونی به واسطه نگرانی از وقوع خطری در آینده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۰۳.
- ↑ «و: «چوبهدستت را بیفکن!» آنگاه چون در آن نگریست که مانند ماری میجنبد پشتکنان روی گردانید و بازنگشت؛ (بانگی برآمد که): «ای موسی روی آور و مترس که تو در امانی»» سوره قصص، آیه ۳۱.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۴۵.
- ↑ فیاضبخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۳۸۷.