عبدالله بن سعد ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۵۳: خط ۵۳:
پس از شهادت [[سلیمان بن صرد]] در صحنه [[نبرد عین الورده]] در سال ۶۵ ق، فرماندهی [[توابین]] را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و در همین نبرد به [[شهادت]] رسید <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۸۸.</ref>
پس از شهادت [[سلیمان بن صرد]] در صحنه [[نبرد عین الورده]] در سال ۶۵ ق، فرماندهی [[توابین]] را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و در همین نبرد به [[شهادت]] رسید <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۸۸.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۰۱

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مشخصات فردی
نام کاملعبد الله بن سعد بن نفیل ازدی
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادتسال ۶۵ ق
محل شهادتعین الورده
مشخصات دینی
از یارانامام علی(ع) • امام حسین (ع)

عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی از یاران امیرالمؤمنین(ص) و از فرماندهان قیام توابین که در سال ۶۵ ق در نبرد عین الورده به شهادت رسید.

به نقل از طبری، عبدالله بن سعد از کسانی است که پس از شهادت امام حسین(ع) در واقعه کربلا به همراهی مسیب بن نجبه، عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد بجلی در منزل سلیمان بن صرد خزاعی، از صحابه و بزرگان کوفه، اجتماع کردند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ قیام توابین را تشکیل دادند[۱]. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این نبرد من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد بجلی است.

پس از شهادت سلیمان بن صرد در صحنه نبرد عین الورده در سال ۶۵ ق، فرماندهی توابین را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و در همین نبرد به شهادت رسید [۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.
  2. ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۸.