خصم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خصم در قرآن]] - [[خصم در حدیث]] - [[خصم در فقه سیاسی]] </div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خصم در قرآن]] - [[خصم در حدیث]] - [[خصم در فقه سیاسی]] </div> | ||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خصم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خصم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۷
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خصم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- دشمنی، ستیزهجویی[۱]، جدل پیشگی[۲]. به دو طرف مخاصمه و منازعه، خصم گفته میشود و به کسی که بسیار دشمنی و ستیزه میکند، خصیم میگویند[۳].
- هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ[۴].
- البته هرگاه واژه خصم با لام متعدی شود، به معنای مدافع و پشتیبان خواهد بود؛ مانند: وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا[۵].
- خصیم در فرهنگ عمومی از صفات ناپسند و ضد ارزشی است که در مقابل آن، ترحّم و محبت به مؤمنان سفارش شده است: رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ[۶].[۷].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۵۰.
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۱۸۰.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۸۵.
- ↑ «اینان دو گروه دشمنند که درباره پروردگارشان با هم به دشمنی برخاستند» سوره حج، آیه ۱۹.
- ↑ «طرفدار خائنان مباش» سوره نساء، آیه ۱۰۵.
- ↑ «میان خویش مهربانند» سوره فتح، آیه ۲۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۷.