علویان: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[علویان در قرآن]] - [[علویان در حدیث]] - [[علویان در معارف و سیره رضوی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[علویان در قرآن]] - [[علویان در حدیث]] - [[علویان در معارف و سیره رضوی]]</div> | ||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[علویان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[علویان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
'''علویان''' منسوبین به [[امام علی|علی]]، آنان که [[تفکّر]] [[علوی]] دارند، یا از [[نسل]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]]اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۷.</ref>. | '''علویان''' منسوبین به [[امام علی|علی]]، آنان که [[تفکّر]] [[علوی]] دارند، یا از [[نسل]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]]اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۷.</ref>. |
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۷
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علویان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
علویان منسوبین به علی، آنان که تفکّر علوی دارند، یا از نسل علی بن ابی طالباند[۱].
مقدمه
- اصطلاحا فرزندانی از علی بن ابی طالب که از نسل پنج پسر او (امام حسن، امام حسین، عباس، محمد حنفیه و عمر اطرف) باشند، علویان نامیده میشوند.[۲] سادات علوی، در دورۀ امویان و عباسیان، هم تحت تعقیب و آزار حکّام بودند، هم علیه حکومتهای جور مبارزه میکردند. زید بن علی در زمان هشام بن عبد الملک قیام کرد و به شهادت رسید، پسرش یحیی بن زید در خراسان و جوزجان قیام کرد و شهید شد و شهیدانی چون «نفس زکیّه» و «شهید فخّ» از علویانی بودند که بر ضدّ خلافت قیام کردند. موضع ائمه(ع) نسبت به نهضتهای آنان چندان جانبدارانه نبود، چون شرایط را برای قیام مسلّحانه مناسب و مساعد نمیدیدند. پس از روی کار آمدن عباسیان، گرایش به علویان در ایران افزایش یافت و نخستین حکومت شیعی توسّط علویان در منطقۀ طبرستان ایران در سال ۲۵۰ ق پدید آمد و کسانی همچون: داعی صغیر، داعی کبیر، اطروش، ناصر کبیر و... حکومت کردند. آنان شیعه بودند (هرچند عدهای ایشان را زیدی مذهب میدانند) و بر احیای ارزشهای دینی پای میفشردند.[۳] علویان یا نصیریّه، نام فرقهای است که در مناطقی از سوریه به سر میبرند و حاکمان دولت سوریه هم از آنان شمرده میشوند[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۹۷.
- ↑ لغتنامه، دهخدا، ج ۱۰ ص۱۴۲۰۲
- ↑ در این زمینه ر. ک: «علویان طبرستان»، بهاء الدین قهرمانی نژاد، «علویان طبرستان»، ابو الفتح حکیمیان
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۹۷.