مرصوص در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مرصوص]]''' است. "'''[[مرصوص]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مرصوص]]''' است. "'''[[مرصوص]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۶

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مرصوص است. "مرصوص" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مرصوص (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

محکم و مستحکم، سربی یا ریخته‌شده از سرب[۱]. اصل آن "رصّ" به معنای انضمام شئ در شئ دیگر با قوت و امتزاج[۲]. رصاص به معنای سرب (از فلزات) که به سنگینی و استحکام شناخته می‌شود.

﴿إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ[۳].

در این آیه شریفه ﴿مَرْصُوصٌ صفت صفوف جهادگران در راه خدا قرار گرفته است؛ به این معنا که صفوف مجاهدان در راه خدا مانند بنایی است که به سرب مستحکم شده باشد و در مقابل عوامل ویرانگر مقاومت می‌نماید[۴].

غالباً در خطابات و بیانات ادبی قدرت نظامی به اوصافی از جنس فلز تشبیه می‌شوند. در قرآن کریم واژه ﴿حَدِيدً[۵] سمبل توان و اقتدار نظام و دولت است. در زبان‌های مختلف چنین تشبیهات و استعاره‌هایی وجود دارد؛ از جمله در فارسی، مانند اراده پولادین، عزم آهنین و....[۶]

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۱۱.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۷۴.
  3. «بی‌گمان خداوند کسانی را دوست می‌دارد که در راه او صف زده کارزار می‌کنند چنان که گویی بنیادی به هم پیوسته (و استوار) اند» سوره صف، آیه ۴.
  4. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۴۹.
  5. « آهن،» سوره اسراء، آیه ۵۰.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۷۴-۴۷۵.