حارث بن جیش اسدی ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[حارث بن جیش اسدی ازدی در تاریخ اسلامی]] - [[حارث بن جیش اسدی ازدی در تراجم و رجال]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[حارث بن جیش اسدی ازدی در تاریخ اسلامی]] - [[حارث بن جیش اسدی ازدی در تراجم و رجال]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- وی از راویان حدیث بود که ابو وائل از او نقل حدیث نموده است. ابن ابی الحدید از ابوالفرج اصفهانی از حارث بن حبیش نقل می‌کند که گفت: سعید بن عاص، هنگامی که حاکم کوفه از سوی عثمان بود، هدایایی به مدینه برای جمعی از جمله عثمان خلیفه وقت فرستاد و در همان زمان هدیه‌ای و نامه‌ای برای حضرت علی(ع) فرستاد و مضمون نامه این بود که: هدیه‌ای که برای شما فرستادم بعد از هدیه عثمان، هدیه شما از همه بیشتر است. حارث گوید: چون نزد حضرت علی(ع) رسیدم و نامه سعید را خواند، فرمود: چه سخت است که بنی امیه میراث محمد (پیامبر اسلام) را برای من ناروا میدارند، به خدا سوگند، اگر عهده‌دار آن (حکومت) شوم آنان را دور میافکنم همان‌گونه که قصاب پاره‌های خاک‌آلوده شکمبه و جگر را دور می‌افکند[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۶، ص۱۷۵، ذیل خطبه ۷۷ که ابتدای آن خطبه این است: «إن بني أمية ليقووتني ثرات محمد تفویقا». «أشد ما يخطر على بنو أمية ثراث محمد أما والله لئن وليها لأنفضها تفض القضاب التراب الودمة»ابوالفرج می‌گوید: صحیح عبارت ذیل این است «انوذام الثرية».
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.